Excursus - een gebreide Calvi

Maart 2016, een historisch dieptepunt in sisko by mieke's blogfrequentie. Maar oh zo relatief in het licht van dat ander historisch dieptepunt. Dus dat het hier rustig is laat ik niet aan mijn hart komen. En u wellicht evenmin.

Niettemin is er voor mij geen beter tegengif dan met liefde gemaakt gerief, rond een onschuldig kinderlijfke. Laten we onze kroost liefhebben, elke dag koesteren, en elk mooi moment vieren. 

Willem had na zijn iets te groot uitgevallen 'baggy' lila jumpsuit nog iets tegoed. Ik kocht voor de pompom op de muts die ik hem toen maakte een bolletje blauwe wol. Nu ja, dat bolletje kwam in een pak van 10 - en ik zweer, het was de enige passende kleur! en in afslag waardoor ik 10 bolletjes kreeg voor de prijs van 1. Daar kan je niet voor sukkelen - dus ik had nog 'een beetje' wol over. 

Ik bladerde nog eens door 'Jules en Julie voor groot en klein' (het enige breiboek dat hier in huis is) en selecteerde een patroon op basis van wol- en naalddikte. Mijn brei-uitrusting is, in tegenstelling tot mijn naai-uitrusting, eerder karig. Calvi voldeed aan alle vereisten én ik zag Willem er wel mee wegkomen - maar speaking like a proud godmother, Willem komt volgens mij overal mee weg.

En toen ging het van de traag-trager-traagst. Niks moeilijk aan, aan dat patroon, maar breien gaat hier letterlijk tussen de soep en de patatten. En wij zijn meer van de desserts, kun je nagaan.

Na 2 maanden zette ik er vorige week eindelijk knopen aan. De finishing touch .

Posing like a pro.

Net wat ik dacht, die kleine man draagt zijn Calvi met verve.