Anna I uit Mijn Tas 2

dinsdag 13 november 2018

Anna en ik, dat is dik aan. En geloof mij dat ik vrij kieskeurig ben als het op tassenliefde aankomt. Ik vind veel mooi, dat is zo het probleem niet, maar niet veel past écht in mijn straatje. Sportief, maar wel een beetje gekleed. Groot genoeg maar niet extra large. Hip graag ook, én iets dat neutraal genoeg is dat het past bij alle outfits. Want hoewel ik vele tassen in de kast heb, hou ik niet zo van het overladen van al mijn essentials (een eufemisme voor rommel) van de ene tas naar de andere.

Een echte allrounder vond ik in Anna I, uit, het wordt zowaar eentonig, Mijn Tas 2. Sorry mensen, ik ben gewoon echt zwaar fan van dat boek...
Great minds think alike (we hebben geen last van enige grootheidswaanzin), want ik koos net als (en parallel met) An aka Jace did it voor een zwart-wit-gestreept stofje (bij Pieke Wieke). Waar zij koos voor een lichte versie ging ik voor een donkere. Binnenin voerde ik met de achterkant (of de voorkant, al naargelang je An of Mieke heet). Ik maakte binnenin een paspelzakje en een ritsvakje. Eerlijkheidshalve is dat ook meer uit voorzienigheid voor 1 januari, de dag waarop ik me heilig voorneem iets georganiseerder uit de hoek te komen. De dag daarop smijt ik alles gewoontegetrouw weer samen in het grote vak ;)
Cognac en Mie, dat moet zowat mijn oudste en standvastigste liefde zijn - nee lieve man, dat nieuwe paar cognac laarzen is écht niet -exact- hetzelfde als dat van vorig jaar, of het jaar daarvoor of ... - dus alweer greep ik naar cognackleurige riemen. En het zal vast niet de laatste keer zijn.
Anna I is echt een gemakkelijk project. Je moet alleen even over je o-nee-wat-moet-ik-met-een-hamer-angst heen. Holnieten inslaan, het is zó gemakkelijk, écht! Tip voor deze tas: kies zeker holnieten met een (extra) lange pin (min. 10mm lang), want je moet bovenaan door 2 lagen leer waartussen ook nog een ritstab en wat stof gesandwichd wordt.
De bodem is extra verstevigd met een laagje fast2fuse heavy, maar verder volgde ik verstevigingsgewijs mooi de handleiding. De nodige fournituren vond ik uiteraard bij K-bas ;) 



Broe(r)s feat. Oscar en Billie

donderdag 1 november 2018

Broe(r)s featuring Oscar en Billie. Dat is best een cryptische titel, nietwaar?
Een kleine 2 maanden geleden werd ik opnieuw tante. Tante van Broes. Yep, niet Bruce, met een ingewikkelde tongval maar gewoon lekker Vlaams Broes. Broes, dat is de broer van Eppo

En naaien voor babies is leuk, maar naaien voor broertjes-die-dat-later-toch-doorgeven is zeker zo leuk en ook nog eens geweldig praktisch want voor grote broer hangt nog niet zo geweldig veel in de kast terwijl de kast van kleine broesr uitpuilt. Deel 1 van de titel is u nu wellicht duidelijk.
Deel 2 van 2 is minder moeilijk, want Billie, die kennen we allemaal. Hét T-shirt patroon der t-shirt patronen, en zeker als het om zonen gaat, werd nog eens opgediept. Ik koos voor een standaard t-shirt met enveloppehals, want, zo gaf de moeder wijselijk mee, Eppo heeft een bovengemiddeld groot hoofd - wellicht om plaats te geven aan een bovengemiddeld brein, en als u het zich afvraagt, dat laatste gaf de moeder niet mee, dat is mijn aller-eigenste trotse tante interpretatie.  Voor kleine broer knipte ik een zelfde longsleeve, want, twinning is winning! Daar gebruikte ik een gratis patroontje van de Droomfabriek. Ideaal!
De regenlaarsjesstof behoeft geen introductie meer, maar voor het geval u de laatste maanden toch op Mars vertoefde, de stof is er en French terry uit de laatste collectie van See You At Six (bij Pieke Wieke) en über-cute.
Blijft nog nobele onbekende Oscar over! Oscar is het geesteskind van Sofie en Nathalie. En wanneer u die twee namen in één adem hoort dan weet u wellicht hoe laat het is. Inderdaad, het is een rugzak(je - want Oscar komt in 2 versies) uit Mijn Tas 2.

Ik ben geweldig grote fan, van het boek en van het rugzakje. Niet objectief, ik weet het, maar kan u mij ongelijk geven?
Eppo gaat bijna naar school, en begint daarnaast wellicht binnenkort te sleutelen aan zijn sportieve, muzikale en artistieke talenten (aka peuterturnen, kleuterdans en knutselnamiddagen) dus een boekentasje op peutermaat is altijd een goed plan. 

Op zoek naar een kleurenpalet dat paste bij de regenlaarsjes-stof kwam ik tot de constatatie dat ik geen geschikte stof had in mijn, toch uitpuilende, stoffenkast. Oh no! Gelukkig was daar de voddenzak waar ik een oude jeans uitviste die wél in het juiste blauw geverfd was. #jeanstotherescue.
Ik knipte de jeans aan flarden en positioneerde de patroondelen zodat ik alvast één extra voorzak gratis ende voor niets had nog voor ik mijn naaimachine aanraakte. Dat noem ik nu efficiëntie ;). Uit de tailleband recycleerde ik het label en een riemlus en naaide dat op het zijpaneel. Ik ben er zeker van dat kleine jongens, of hun mama, wel iets bedenken dat ze aan de lus kunnen hangen. 

Voor de rits nam ik er eentje met dubbele trekkers. Niet per se nodig voor een klein rugzakje als dit, maar als je dat nu 'toevallig' in huis hebt... De schouderriemen maakte ik volledig uit cognackleurige volleren riemen. What can I say, cognac en jeans, dat doet het hem altijd voor mij. Voordeel van deze riemen is dat ze ook zacht zijn wat het draagcomfort ten goede komt.

Ik paste de werkwijze zo aan dat het korte stukje van de riemen onderaan slechts met één laag vastzit in de zijnaad, en niet dubbel gevouwen (gedubbeld tot vlak voor de zijnaad, wat perfect kan met leren riem omdat die niet rafelt. Om toch zeker te zijn dat die niet zomaar loskomt stikte ik beide lagen door met een kruis).

Binnenin werkte ik met warmgeel nepleer. Kunstleer binnenin? Waarom ook niet. Op die manier is het rugzakje in alle geval waterbestendig. Ik voegde nog een binnenvak toe, uit marinekleurig gaas (nog niet te koop online, maar hopelijk wel snel nu!) dat ik in het midden doorstikte om zo 2 compartimenten te bekomen. In die vakken geraakt net een drinkbus, of een paar pampers, of een extra broekje of truitje, ...
Met de versteviging deed ik wat mijn goesting. Dat gaat zo als je nieuwe producten binnenkrijgt en die ook deftig wil testen voor je ze online aanprijst, niet? Deze keer gebruikte ik een versteviging die wat doet denken aan S520 van Vlieseline, maar ze is wat minder stijf en kreukgevoelig. Ideaal voor  dit soort projecten. 
En zo zijn de broertjes voorzien van nieuw gerief! 

Eppo testte Oscar én zijn nieuwe laarsjes al meteen uit op ons familieweekend aan zee. Ideale setting! Bleek grote broer ook nog een bijpassend regenjas in zijn kast te hebben. Picture perfect.



Bomber in Maple seeds

woensdag 24 oktober 2018

Zoals wel vaker het geval is, komt ondergetekende pas aan stoffen opwerken toe, als die al lang "passé" zijn in naai-land. Hoewel, passé is niet de juiste term voor de Maple Seeds uit de SYAS collectie van vorige herfst. Een collector's item, dat klinkt al beter, nietwaar? 
Ik vertrok op naaiweekend, en knipte 2 Connors (Fibre Mood 1/2018). Zonder kinderen bij de hand voor een tussentijdse passessie, maar wel met ervaren collega-naaister die mij het volgende advies meegaf: valt ruim - maar verleng de mouwen want die zijn verhoudingsgewijs kort en wiens advies ik vervolgens in de wind sloeg. Het is te zeggen, ik verlengde de mouwen maar ging resoluut voor maat 10 jaar (voor mijn gemiddelde 9-jarige), in tweevoud. Tja...
Wie zich verbrandt moet op de blaren zitten, zullen we maar denken? Exemplaar 1 werkte ik op naaiweekend (zo goed als) af. Maar nadat die toch wel heel ruim leek uit te vallen nam ik exemplaar 2 geknipt maar niet-genaaid mee naar huis. 
Exemplaar 1 kan nog rustig een jaartje rijpen in de kast (en krijgt dan meteen ook de status 'golden oldie' - ik zeg het, daar hangt geld in die kast, helemaal omdat de 3(!) kleedjes die ik maakte tijdens datzelfde naaiweekend hetzelfde lot beschoren zijn. Je zou ook kunnen denken dat ik gewoon geweldig goed vooruit werkte. Het is allemaal een kwestie van perceptie ;)), maar de geknipte stofdelen van exemplaar 2 ging ik thuis met de schaar te lijf.
Deze keer nam ik een goed passend bomber jasje uit de kast, legde dat op de patroondelen en knipte bij tot ik tot een acceptabele pasvorm kwam. De zakken in de zijnaden maakten plaats voor paspelzakken à l' improviste - schoon van ver maar ver van schoon - maar in die fase was ik al lang blij dat het af was. En draagbaar. En het kind is content. 
En terecht toch, met zo'n collector's item ;).


De bruidskindjes

dinsdag 16 oktober 2018

Over die dag met een grote strik errond was ik nog niet helemaal uitgepraat. De bruidsmeisjes, aka de hoofdrolspelers op deze blog, voorzag ik namelijk ook van een feestelijke outfit. Ook hier moeten jullie het doen met enkele sfeerfoto's waarin de outfits een figurantenrol kregen toebedeeld, in plaats van de hoofdrol.
Het werden geen overdreven taartjurken voor mijn wildebrassen, dat zou te fel botsen met hun karakter en nog meer met mijn hoogstpersoonlijke smaak inzake feestkledij. Gezien ik naai, bepaal ik de grote lijnen, dat is de ongeschreven regel hier ten huize siskobymieke ;).
Nadat ik stof kocht voor mijn outfit, zocht ik iets voor de kinderen in hetzelfde kleurenpalet. Lichtroze dus. Mijn ook viel op een super mooie double gauze van Nani Iro, waarvan ik net het laatste stuk wegkaapte bij Pieke Wieke. Lichtroze in een heleboel schakeringen, met een rand met subtiele goud en fluo bloemetjes, prachtstof! 
Voor Janne maakte ik daaruit een Just knot it, van Mind the whale. Ik koos voor de plooitjes op de voorkant, en de strik op de rug. De bloemenrand positioneerde op de onderkant van het rokdeel. Niet dat je het kan zien op de foto's, maar die bloemenrand komt piepen aan de achterkant van de strik.
Grote zus had slechts één eis: niet hetzelfde als haar zus. Ik moest dus op zoek naar subtiele twinning ;). Dezelfde stof maar een ander patroon, dat mocht nog nét. Het werd een plissé rok (stof uit La Maison Victor, die ik kocht bij Mon Depot), met gouden glitterelastiek (ook bij Mon Depot) met een zelfgeschetste crop top waarin ook de 'knot' subtiel terugkomt in de taille. De double gauze stof draaide ik op zijn kop voor de top, waardoor de bloemetjes bij Jolien de borst sieren.
Poepsimpel, die outfits, maar toch feestelijk, een beetje hetzelfde maar toch heel anders. Wat mij betreft leverde dat heel mooie plaatjes op ;)

Mijn tas 2 blogtour: Mathilda

donderdag 4 oktober 2018

Wie nog niet op de hoogte was van de nakende lancering van Mijn Tas 2 moet wel op een andere planeet vertoefd hebben. Maar misschien ben ik niet helemaal objectief.

Als tassenliefhebster en tassenwebshop-uitbaatster is een nieuw tassenboek zoiets als een vers kindje. Ok, niet het mijne maar ik neem het meterschap met veel plezier waar. Ik bewonderde de echo's (lees schetsen) met de nodige oh's en ah's en overstelpte de kersverse ouders al voor de geboorte met cadeautjes (lees: fournituren) en (ongevraagd) advies allerhande. Dat ik nog voor de lancering al een patroon toegestopt kreeg om de promo-blogtour mee op poten te zetten is de kers op de taart. 
Mathilda, heet dit patroon. Zoals ook in Mijn Tas komt elke tas in 2 uitvoeringen. Mathilda 2 is een tas die zich vooral kenmerkt door de schuine hengsels die doorlopen op de tas. Daardoor kan je spelen met stoffen en prints. Mathilda 1 is een specialleke, en combineert eigenlijk een transparante buitentas met een binnentas die met drukknopen 'ophangt' in de buitentas. Ingenieus! Uiteraard kon ik het niet laten beide versies uit te testen.


Mathilda 2

Nadat ik zowat alle mogelijke combinaties in mijn hoofd overliep kwam ik toch terug tot de essentie. Ik hou namelijk van tassen die vrij neutraal zijn, en daardoor bij elke outfit passen. Dus ik koos voor zwart kunstleer voor de buitenkant. Maar voor dat tikkeltje extra greep ik wel naar tassenband met een streep in, dat accentueert de schuine lijn (en toevallig of niet, ik zie enkele gelijkenissen met het k-bas logo ;))
Het patroon schrijft style-vil voor als versteviging, maar omdat ik altijd een tikje eigenwijs ben koos ik voor opstrijkbare sandwich fix, kwestie van de dikte van de naden op het punt waar de tassenband samenkomt wat te verminderen. Mijn tassenband is bovendien relatief dun en soepel dus op dat vlak geen problemen. Kies je voor (vol)leren riemen, hou er dan rekening mee dat je naaimachine een stevige motor of handwiel nodig heeft ;). In alle geval, mij tas staat als een huis, dat is zeker :) 
Om de less-is-more lijn door te trekken greep ik naar een zwarte rits met zwarte metalen tandjes. Metalen ritsen hebben toch altijd net dat tikkeltje extra degelijkheid bij een tas maar zijn vaak niet in geweldig veel kleuren terug te vinden. Daarom besloten we bij k-bas ritsen te laten maken, met zwarte én met rosé gouden tandjes (zie Mathilda 1 ;)), met zwarte en ivoorkleurige tape. De ritsen zijn 50cm lang (niet deelbaar), hebben tandjes van 6mm, en hebben een lange donutpull. Ideaal Mathilda-gerief, dat kan ik alvast zeggen!

Verder pimpte ik de tas met een handgemaakt logo. Ik nam een restje leer, de soldeertang en brandde erop los. Het ziet eruit als stift maar het zal zeker niet uitlopen bij een flinke plensbui.
Aan de trekker bevestigde ik ook een restje leer, met een revolverknopje. Kleine details die het hem doen wat mij betreft.
Binnenin koos ik voor een all-time favourite van kokka (al belandde dat per ongeluk op zijn kop, oeps), het laastje restje uit mijn kast. Al ligt er ook nog een stukje met goud, te wachten op de ideale gelegenheid.
Mathilda is een echte hand-tas. Wil je dus de tas over je schouder dragen zonder je oksel af te knellmen, dan verleng je de hengsels best een tikje (of je kiest gewoon voor een ander model uit Mijn Tas 2, keuze te over!)

Mathilda 1

Nadat Mathilda 2 een plaatsje verwierf op mijn kast (ja, toegegeven, ik zet pasgemaakte tassen altijd tijdelijk op mijn kast, om ze af en toe te bewonderen en te aaien) speelde ik met de mogelijkheden voor een Mathilda 1. Opgestikt zakje, confetti, ... Door de transparante buitentas kan je je helemaal creatief uitleven ;) 
Ik haalde in de plaatselijke stoffendepot P10-tje een stuk tafelzeil en toog aan het werk. De binnenzak maakte ik uit rosé gouden wasbaar papier, en voerde met een stukje (speciaal door manelprints voor k-bas ontworpen) binnenstof-sample.
Het patroon voorziet een opgestikt zelfgemaakt hengsel maar soms ben ik liever lui dan moe dus ik besloot dat koord en koperen zeilringen een prima alternatief zouden zijn. Het koord is achteraan afgewerkt met een stukje plastic dat krimpt door het te verwarmen. Bye bye rafelige eindjes! Bovendien kan je het koord gerust wat langer laten en op maat knopen bij gebruik.
De rits hier is opnieuw een 'k-bas'-rits. Ik ben zoooo blij met die ritsen!
In plaats van zelf een tabje te stikken, kan je dus ook gaan voor kant-en-klare ritsklemmen (again, liever lui dan moe ;))
Met drukknopen hangt de binnentas dus in de buitentas, chic toch!

Toen ik laat op de avond de tas showde aan manlief besefte ik plots dat ik één essentieel ding over het hoofd zag. Dat voorzakje voor die quote, of dat mooie kaartje, of die foto, of waar-je-op-dat-moment-ook-mee-over-straat-wil! Uiteraard had ik dat best als allereerste gestikt en dan pas het tafelzeil verwerkt (en achteraf bezien stik je dat best langs de binnenkant zodat je buitenkant egaal blijft (gewoon een tip voor mensen die zelf iets soortgelijk willen doen)). Dilemma: wél of niet nog dat risico nemen? Want met tafelzeil geldt wel, gestikt is gestikt. Lostornen is géén optie, zeker niet middenop je tas, en een reeds gestikte tas is ook niet zo wendbaar onder de naaimachine. Ik zou Mieke niet zijn als ik toch niet dat risico nam. Iets met 'living on the edge'.
En kijk, het kwam goed! Onze trouwuitnodiging paste toevallig perfect bij de kleuren en de stijl van de tas, dus die vond daar een tijdelijk onderkomen ;).

Mathilda 1 en Mathilda 2: zij-aan-zij. Hetzelfde patroon, maar toch zo anders!


Een aantal tassenmaaksters gingen ook al aan de slag met Mathilda, dus neem daar zeker een kijkje voor inspiratie! 
Enkele gelukkige workshops-winnaars maakten ook al pareltjes!
Sofie en Nathalie, dikke proficiat met jullie derde tassenkindje, het werd een prachtboek, en de eer en het genoegen om daaraan te mogen meewerken was geheel de mijne!
Willen jullie ook graag een exemplaar? Het boek is te koop via onze webshop!

Latest Instagrams

© sisko by mieke. Design by FCD.