Een gerimpelde Miss Polly

Nee, Miss Polly is géén bejaard vrouwtje, getekend door de tand des tijds. Nee, in tegenstelling tot wat de titel van deze post doet vermoeden is Miss Polly een ranke dynamische jongedame, met een echte no-nonsense houding. En ze komt van Down Under. Zou je niet zeggen hoor, als je haar hoort, want ze heeft zich geweldig geïntegreerd en spreekt vlotjes Nederlands. Ha!

Voor u zich afvraagt of het onderwerp van deze blog zich plots heeft gewijzigd, nee, dat heeft het niet. Miss Polly is immers het nieuwste naaipatroon van de getalenteerde Australische Sewpony. En inderdaad, ook beschikbaar in het Nederlands! Hoera!

Over het patroon niets dan lof! Een A-lijntje met toffe zakken, verschillende mouwopties, en andere leuke details. Met uitgebreide handleiding om je vlotjes door het maakproces te loodsen. Daar maak ik graag plaats voor, in mijn perfecte georganiseerde en immer welopgeruimde patroonkast (oh ironie).

Over mijn uitvoering, iets minder lof. Jawel, want die rimpels, ziet u ze ook, mijn gerimpelde Miss Polly? Ik ben op het punt dat ik bijna niets anders zie en me voor het hoofd sla dat ik geen extra inspanning deed om de paspel los te tonen en déftig aan de zak te zetten toen dat nog niet impliceerde dat ik dan heel het kleedje weer uit elkaar zou moeten halen.

Ik beken, en dat is niet de eerste keer, ik ben zo'n naaister die al eens een binnenweg durft pakken, wat hoeken afsnijdt, snel resultaat wil zien. Type luie naaister, you know.

Paspel op een zak spelden voor ik die vaststik? Niet nodig, toch? Ik leg die gelijk met de rand van de stof net voor ik erover stik. That's it. En meestal werkt dat eigenlijk perfect, efficiënt en al. Maar als er een serieuze bocht in dat naaiwerk zit én de stof rekt wat mee op de schuindraad én die stof is van de glanzende soort, tja, dan wordt je als luie naaister meedogenloos afgestraft. 

Waar je die plooien in een katoentje of te wel niet ziet, of te wel nog weggestreken krijgt, is dat in deze glanssatijn geen waar. Strijken dat ik deed mensenlief, strijken! Je zou het helaas niet zeggen. Eén goede raad dus wanneer u zich aan Miss Polly zet: neem uw tijd om die paspel er perfect in te zetten. Want verder is het a piece of cake, dat kleedje!

Het stofje nochtans, dat is dikke liefde. Het is een paneelstofje uit de Veritas, en met een dennenbos en wolken en lucht in allerlei schakeringen. Geweldig mooi, vind ik dat, zij het misschien ietwat somber voor de zomer. Maar ik was voorzienig, maakte een maat 7 jaar en die zal perfect zitten in het najaar. 

Het kind laat de rimpels niet aan haar hart komen. Ze had ze zelfs niet opgemerkt. Lang leve het vergevende kinderoog!

En dit kleedje draagt meteen het eerste échte siskobymieke-label. De labels liet ik maken bij Nominette. Ze zijn een beetje groot uitgevallen, maar hé, zo kan er tenminste geen misverstand verstaan over dit designer-item. Rimpels, of niet. ;)