Mijn (bijna) perfecte rugzak: Cumberland backpack

Jullie verstaan ongetwijfeld dat ik sinds de start van k-bas extra voelsprietjes kweekte. Kom ik toffe tassenpatronen tegen, dan krijgen die een speciaal plaatsje in mijn geheugen (en als ik eraan denk ook op onze Pinterest-pagina).

Met de Cumberland backpack van Sew Sweetness was het niet anders. Wat me echt aanspreekt bij dit patroon is de professionele look en de afwerkingsgraad. Ik zag direct een massa mogelijke combinaties en afwerkingsvariaties. Het duurde dan nog wel bijna een half jaar eer ik eindelijk aan dat gedeelte van mijn to-do-lijst kwam. Oeps. 

Maar dan, dikke liefde! Ik maakte de rugzak uit petrolkleurige tassenstof  en combineerde met kastanjebruine waxed cotton voor het bodemdeel. Water- en vuilafstotend, ideaal! Ik koos bewust voor een heel neutrale combinatie want de rugzak, hoewel die in feite ontworpen werd als schooltas, maakte ik meer als allround model. Kinderen gaan logeren? Wij gaan op daguitstap? Kan allemaal!

De rugzak heeft een voorzakje met draaislot (of magneetsluiting) waarin iets klein kan. Dat zakje is, voor volwassen handen, meer voor de sier dan echt functioneel want de opening is vrij smal. Ik liet de voeringstof een klein beetje piepen. Tof effect vind ik dat. 

Dan is er nog een voorzak met rits met dubbele trekkers, die nog enkele binnenzakjes heeft. Die dubbele trekkers zijn geen vereisten, maar oh zo handig voor dit soort tas. Het patroon schrijft voor het ritszakje binnenin eigenlijk gaasstof voor, maar bij gebrek daaraan gebruikte ik opnieuw waxed cotton. De opgestikte binnenzakjes zijn handig voor GSM en klein gerief allerhande.

Het achterpand stikte ik helemaal door met een driehoekpatroon. Subtiele verwijzingen, I like. In plaats van één laag style vil tegen het achterpand knipte ik nog een extra laag, weliswaar zonder de naadwaarde en stikte deze mee door (en zo ook meteen vast aan het geheel). De ophanglus werd er eentje in waxed cotton, de tassenband heeft een bruine jeanslook en werkte ik onderaan af met riemklemmen. 

Tot slot plakte ik met textiellijm nog een k-bas 'merkteken' in Releda vooraan op de rugzak. Net echt.
Het grootste compartiment heeft behoorlijk wat ruimte. Een A4 kaft past er in de hoogte net in, een grotere laptop dan weer niet. Door de nepen in het voorpand - het enige waarvan ik denk, dat had toch net iets 'ronder' gemogen - heb je best veel diepte en tegelijk een interessanter ritspand dan een gewone rechthoek.

Het patroon steekt perfect in elkaar, en loodst je zo door elke stap. De grootste tijdsvreters waren:

Het draaislot bevestigen. Eigenlijk stelt dat niet zo veel voor, maar je moet aan de slag met een scherp mesje, en een kleine portie geduld, en voor dit specifiek slot kan wat manskracht of een tang ook van pas komen. Ik gebruikte een zwart kunststof draaislot, dat vond ik het beste bij de sportieve look passen die ik voor ogen had.

Tips specifiek voor dit slot: 

• Dun de lagen uit want het slot klikt op elkaar en is niet geschikt voor dikke lagen (de style vil die daar komt knip je zowiezo weg, en extra versteviging zou ik enkel doen als je werkt met gewone katoen.
• Gebruik een scherp mesje om de stof ter hoogte van de opening weg te snijden. Ik sneed zelfs alle stof weg tot aan de plaats waar de uitsteeksels in de achterkant klikken.
• Gebruik textiellijm voor een tijdelijke bevestiging van het slot voor je er de achterkant op klikt (en dat 'klikken' klinkt iets eenvoudiger dan het in werkelijkheid is, na een tijdlang vruchteloos duwen, zocht ik mijn toevlucht tot een tang. Had ik beter meteen gedaan. Ik geef het maar mee) zodat het niet meer gaat verschuiven.
• Gebruik je rafelende stof, dan kan ik zeker rafelstop aanraden voor de weggeknipte randjes
• Ben je niet zo avontuurlijk? Dan kan je ook kiezen voor een magneetsluiting ;)

Het aan elkaar stikken van de binnen- en buitentas. Je kan kiezen om binnen- en buitentas afzonderlijk aan elkaar te stikken te maken en dan via een gat in de binnentas te keren, of je kan binnen- en buitentas aan elkaar stikken met slechte kanten op elkaar en dan met biais afwerken. Ik las in de handleiding dat de ontwerpster de laatste optie aanraadt, omdat de biaisafwerking een soort van 'skelet' geeft aan de rugzak en zo bijdraagt aan de stevigheid. Meer dan 'skelet' - mijn lugubere kant kwam even bovendrijven - had ik niet nodig om mij te overhalen de biaisafwerking toch maar een kans te geven. 

Nu moet ik de naaisters onder jullie niet uitleggen dat dat geen sinecure is. Ik bedoel, biais stikken rond (in het beste geval) twee lagen canvas en twee lagen style-vil, daar krijg ik alvast geen schoonheidsprijs voor. Ik koos na wat passen en meten met verschillende breedtes van biais over alle 'te vangen' laagjes uiteindelijk toch voor de extra brede nepleren versie. Uiteraard is zelfmaak biais even goed, maar soms wint gemak van perfectie.

Niet geweldig mooi gestikt dus, die biais, maar alles zit netjes binnenin verstopt, en dan ook nog eens met de lelijke kant tegen de voering, dus who cares? Hij staat er wel, mijn tas, en stevig ook! Ik had geen opvulling nodig om deze foto's te trekken.

Om een deftig beeld te krijgen van de grootte van de rugzak (in de grootste versie, want er is ook een kleutermaat beschikbaar) maakte ik dankbaar gebruik van modellen in 2 formaten.

Op deze foto's draagt Jolien (8 jaar) de zak op haar rug.

Hieronder wordt de rugzak geshowd door mijn volwassen nichtje.

Wil je deze als schooltas maken, dan vind ik hem ideaal voor een lagere school kind. Maar hij draagt ook erg prettig voor een volwassene dus wat mij betreft is die Cumberland zeker een all-round rugzakpatroon. 

Verliefd? Ik? Niet zo'n klein beetje! Ik kan er naar blijven kijken ;)