De laatste weken naaide ik vooral 'in opdracht'. Niet dat ik daar zelf geen hand in had, integendeel. Maar ik ben een braaf meisje, en als mensen mij lieve e-mails sturen met aanlokkelijke voorstellen, dan zeg ik meestal 'ja'. Zo ook enkele weken geleden, toen Annemieke van Sofilantjes vroeg of ik mee wilde doen met haar Omni Tempore blogtour.

Sofilantjes was mij relatief onbekend totdat vriendin Lucky Mie een toffe Omni Tempore sweater voor haar zoontje in elkaar naaide. Niet lang daarna bleek Annemieke het patroon ook in volwassen versie uit te brengen, unisex dan nog wel. Unisex = mannengerief. Dat wordt hier altijd goed onthaald. Unisex = ook vrouwengerief. Nog beter!

Eentje voor hem en eentje voor haar dus, zo zat het in mijn hoofd. Allé, voor mij dus é, voor de goede verstaander ;). Stoffen kiezen dan. Niet lang geleden kocht ik bij Georgette misschien wel de mooiste tricot die ooit in mijn kast lag. Eentje van Birch, van de reeks Acorn Trail. De keuze voor mij, die was dan ook heel gemakkelijk. Maar een toffe tricot - sweater - fleecestof (zo veeleisend ben ik niet) die niet kinderlijk, niet vrouwelijk én niet effen is (of toch?). Werkelijk. Ik daag u uit.

Dus bedacht ik een plannetje. Wat als ik nu eens zelf effen sweaterstof zou bedrukken? Mijn oog viel op een dikke grijs gemêleerde gebreide stof bij Julija, met fleeceachtige achterkant. Lekker knus voor de koude winterdagen. Bij Lucas Creativ kocht ik witte, zwarte en goud metallic textielverf. In mijn hoofd ging dat natuurlijk allemaal vanzelf, een patroontje tekenen, uitsnijden, op de stof leggen en verven maar. Maar dat freezer paper misschien wel eens handig zou kunnen zijn, daar had ik uiteraard niet aan gedacht. De tijd drong, en toen herinnerde ik me ergens gelezen te hebben dat de verpakking van printpapier ook wel dienst kan doen. Zo gezegd, zo gedaan. 

Maar viel me dat tegen, dat uittekenen en uitsnijden, dat op zich nam al bijna een hele avond in beslag. Opgelucht dat dat achter de rug was, streek ik het papier enthousiast op het uitgeknipte voorpand en verfde dat het een lieve lust was - om 11u 's avonds. En dan sloeg het noodlot toe. Ik zeg het u van tevoren, dus maak niet dezelfde fout, gebruik géén printverpakking met rode ondergrond! Ik kan u op een blaadje geven dat dat voorpand er niet erg mannelijk meer uitzag, toen ik mijn fake freezerpapier verwijderde.

Dat was het moment dat ik een effenkleurige sweater eigenlijk nog zo geen slecht idee vond. Maar ik zou Mieke niet zijn, als ik de volgende ochtend toch geen tweede poging ondernam. Want op dat roze na, zag dat er eigenlijk zo slecht nog niet uit. Nog steeds zonder freezer paper, en nu ook zonder printverpakking, gewoon op de heel ambachtelijke plakband-wijze. Ok, de lijnen zijn dan ook niet allemaal recht, wegens verf die er af en toe een klein beetje onder kroop. Maar voor de niet-ingewijden hou ik gewoon vol dat dat de bedoeling was, zo'n 'ambachtelijke' look.

Het ineen zetten zelf, was werkelijk 'a piece of cake'. Gelukkig. Want ik begon voor mijn eigen versie al wat te vrezen. Ik koos voor beide versies de eenvoudigste opties: kraag- i.p.v. hoodie, zonder kangoeroezak en afgewerkt met boorden. Helemaal ineengezet met de overlock, en dus geweldig tijdsefficiënt. 

Voor manlief, een lange smalle, maakte ik maat L maar verlengde zowel mouwen als voor- en achterpand tot een XXXL. Voor de mouwen perfect, voor de lengte doe ik er volgende keer nog een paar cm bij. Tja, niet voor niets is passende bovenstukken vinden in confectiekleding een uitdaging. 

Voor de mannelijke helft werd dat unisexpatroon meer dan goedgekeurd. Over naar de vrouwelijke helft. Voor mezelf maakte ik maat S. Nu staat er in de instructies duidelijk dat het patroon ruim valt, en dat je indien je een aanpassender model wil, best een maat kleiner neemt. Maar ik zag deze mooie versie, en las dat dat een maat M was. Dus dacht ik dat het nogal zou meevallen, met dat ruim. Niet dus. Ruim is erg letterlijk gewoon groot. Baggy. Niet flatterend voor peertypes die het van hun taille moeten hebben - vind ik.

Het werd dus een lesje in het innemen. Hier 1 cm, daar 2, op sommige plaatsen zelfs 3 of 4. Maar ik ben blij dat ik de moeite deed want daardoor werd het wel een draagbaar exemplaar. Misschien niet helemaal 'wow' maar  het ontlokte mijn schoonmoeder wel een 'zo wil ik er ook wel eentje, maar dan in 't zwart met bloemen'. Hint genoteerd - als er iemand de ultieme zwart met bloemen tricot-tip heeft, laat u gaan in de comments! Omdat ik de sweater ook echt als sweater wil dragen, en niet als veredelde longsleeve dubbelde ik voor- en achterpand met de effen dunne petrolkleurige tricot uit de kraag. Zo is de kraagnaad meteen ook mooi verstopt tussen beide lagen. Win-win.

Wil u ook aan de slag met dit patroon? Uw man misschien eens verrassen met zelfgemaakt moois onder de kerstboom? Sla uw slag tijdens de patroontoer, want nog t.e.m. zaterdag geeft Sofilantjes 30% korting op de patroonbundel (voor volwassenen én kinderen) en 20% op de aparte patronen.