Leeuwen en tijgers

Zo geknipt 2 kwam hier in huis omwille van het patroon voor hét dames-t-shirt dat hier al in 3-voud werd geproduceerd. Maar dat boek telt natuurlijk méér dan één patroon. Met een petekindje dat pijlsnel naar het jaar toespurtte, testte ik een ander patroontje uit: het babyhemdje. 

Klein minpuntje wel, ik kom er maar meteen eerlijk voor uit, één van de weinige dingen die ik écht niet graag zie, is een officierskraag. Zo'n rechtopstaand kraagje. En laat dat babyhemdje daar nu net mee uitgerust zijn. Ik kan er niet direct de vinger opleggen, maar ik denk dat het te maken heeft met het feit dat zo'n kraagje alle mogelijke halsontwikkeling bij een mini-mensje verbloemt in plaats van de verf zet. Of zoiets. De analyse is nog niet helemaal rond.

Maar nadat Mevrouw Khadetjes deze week er zelfs in 't dubbel maakte, ging ik toch overstag. De rest van dat hemdje zit namelijk - Rietgewijs - geniaal in elkaar. En aan dat officierskraagje is  immers gemakkelijk een mouw te passen, of beter, een kraag. 

Op bovenstaande foto kan je zien hoe ik te werk ging. Ik nam het bestaande officierskraagje, knipte van het patroondeel aan de bovenkant een halve cm af en en doopte dat om tot staander. Daar tekende ik dan een kraagje aan, en that's it. Simple comme bonjour. 

Met kamsnaps, ook easy peasy. Maar laat ik u geen rad voor de ogen draaien. De rest van de assemblage was niet helemaal easy peasy. Ik ben namelijk niet zo goed in gedachteloos stapjes volgen. Ik wil het geheel voor mij zien, de logica der dingen. Maar de genialiteit van Riet en Lies, daar kan ik soms gewoon niet bij. Vooral dat flapje binnenin baarde mij was kopzorgen. Wat wellicht helemaal aan mijn over-analytische geest te wijten is, en misschien ook een klein tikkeltje aan het ontbreken van een foto van dat flapje. Volgt u gewoon zonder verder nadenken de handleiding, dan geraakt u er zonder problemen. 

De stoere leeuwenstof van Cloud9 kocht ik bij Georgette. Toen die na lang uitverkocht te zijn geweest terug binnen was, twijfelde ik geen seconde en haalde meteen een voorraadje in huis. Ondertussen, ja helaas, terug uitverkocht.

En dat petekindje van mij, dat stond er goed mee.

Ik maakte maatje 74 voor een klein uitgevallen 1-jarige. Hoewel zijn  mama mij verzekerde dat hij echt nog maar nét aan maatje 74 begon, is deze 74 eerder aan de nipte kant. Maar als 't kind nu een pracht van een nieuwjaarsbrief declameert maak ik met plezier nog een maatje 80. 

Nadat het kaarsje werd uitgeblazen ging Willem op een onbewaakt moment de taart te lijf. De snodaard.