Tipsy op kerst

Nadat de meisjes voorzien werden van feestkleedjes, werd het dringend - als in dringend - tijd om werk te maken van de cadeautjes. Schoonmama en -zus kregen een zelfgemaakte toilettas, en een feestelijke cirkelsjaal (nadat er niet-zo-subtiele hints mijn richting uitkwamen bij het zien van onze exemplaren).

Buitenstof links: Triangularity Stardust, Art Gallery (Ella en Basiel)
Buitenstof rechts: Pretty Potent Echinacea, Free Spirit (Babarum)
Contraststoffen: koraalkleurige jeans, rechtse en averechtste kant, zwart kunstleer (Bellelien), effen mint: Veritas

Recept van dienst: het Tipsy Tasje uit Zo geknipt 2. Aanvankelijk, laat ons eerlijk zijn, dacht ik dat dat tasje daar niet echt op zijn plaats stond, daar in de tweede helft van dat in moelijkheidsgraad oplopende naaiboek. Ik zou dat eens gauw in elkaar steken - mits kleine binnenweg door de paspel te skippen, in tweevoud. Jahaa, mis-poes! Het staat daar terecht. Helemaal op zijn plaats.

Een zakje zonder paspel,  met contrasterende stukjes in kunstleer die je niet echt kan uitstrijken, dat bleek geen gezicht. Dus eindigde ik, met de eindmeet in zicht (dacht ik toen nog optimistisch), al tornend. Toen die klus geklaard werd, moest de grootste uitdaging nog komen. Die binnenafwerking met biais. Dat had ik kunnen weten als ik aandachtiger haar en haar blogpost bestudeerd had.

Biais en ik, moet u weten, wij zijn geen beste vriendjes. Als het mooi rechtdoor gaat, ok, en lichte bochten, ça va nog. Maar dit soort gedraai en gekeer, tegen de tijd? Dan begint Biais steeds weer tegen te stribbelen, contrair te doen, hautain zelfs. Dan laat ik Biais beter gerust, weet ik nu. 't is dat ik geen draad had in de kleur van de voering - én geen tijd om nog naar de winkel te lopen - of ik had Mamasha gewoon gevolgd in haar voorbeeld om af te werken met een kleine zigzag. Werkelijk, dat had er nog een pak beter uitgezien dan hoe het er uiteindelijk uitzag. Gelukkig is dat langs de binnenkant. En ben ik zelf mijn meest kritische publiek.    

Hier en daar trekt het wat te veel naar mijn goesting, maat uit angst om een gat in dat kunstleer te smelten, durfde ik mijn strijkijzer niet op de hoogste stand te zetten. Dat zie je aan de afwerking, jammer.

Voor je gaat knippen, is het ook altijd een goed plan om de stofraadgevingen te lezen. Zoals: kies géén directionele print. Jawel, op de achterkant staan de bloemen dus op hun kop. Maar het stoort mij niet ;)

Ter illustratie, kijk naar die rechtse hoek. Mmm...

Maar de sjaals uit luxueuze double gauze van Nani Iro (bij Miss Matatabi) leidden de aandacht vakkundig af van de binnenafwerking ;)

En toen ik toch in tasjesmodus zat, besloot ik nog even verder te doen. Voor een 12-jarig achternichtje kreeg ik - goed, Jolien eigenlijk - de opdracht een klein cadeautje uit de mouw te schudden. Met pubers heb ik nog geen ervaring, maar dat zelfgemaakt meestal niet als erg 'cool' ervaren wordt, daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ik maakte een pennenzak met een theedoek uit de zeeman en een roze fluo rits en vulde deze met metallic kleurpotloden. Laten we even afspreken dat we dat zelfgemaakt verzwijgen?