Mijn eerste Anna-dress

Voor een trouwfeest eind mei had ik een nieuw kleedje op mijn naaiplanning staan. Dat nieuwe kleedje stond daar al zeker een half jaar op te prijken met stof en patroon binnen handbereik. Die naaiplanning is helaas realistisch noch strak en dus stond ik daar in mijn blootje op het trouwfeest. Ok, nee, dát is overdreven - ik viste gewoon een oud kleedje uit de kast.

Maar 3 weken later stond er nóg een trouwfeest op het programma én bovendien mocht ik op diezelfde dag naar de fabuleuze #fabriclaunchzonen09 party. Ja kijk, dat beschouw ik dan toch als een duidelijk teken van bovenaf om er eindelijk werk van te maken. 

Het uitverkoren patroon is de Anna Dress van By Hand London. Nadat ik deze versie zag, wist ik dat het een peerfiguur zeker zou flatteren. Ik kocht indertijd nog een papieren versie, maar ondertussen is het enkel nog verkrijgbaar als PDF.  Het patroon werd wéken, wat zeg ik, misschien wel maanden geleden in de naailes al overgenomen. Maar stof knippen daar bleef ik tegenop zien. Dus toen ik dat klusje kon uitbesteden aan de naaijuf (mijn dank is groot!) in een heel rustige naailes, was ik vertrokken. 

Zoals dat gaat met flexibele naaiplannen, de voorbestemde stof maakte plaats voor andere stof. Bij Petite Couture kocht ik zijdezachte tulpenstof van Free Spirit in viscose. Echt de perfecte kleedjesstof.

Het ineenstikken van dit kleedje is echt easy peasy. Al moet je wel een beetje nauwkeurig stikken zodat de plooien mooi evenwijdig lopen enzovoort - ik dacht even van de snelstik te kunnen doen en mocht dus ook tornen.

Qua maat evenwel, zat ik er compleet naast. Wat niet aan het patroon ligt, laat dat duidelijk zijn, maar wel aan mijn te royale opmetingen. Ik knipte - ok, nee, u heeft gelijk, mijn juf knipte - maat 10 (US). Toen ik dat zonder enige aanpassing in elkaar stikte op een overigens heel erg gezellige naaidate bij haar had het kleed meer iets van een slaapkleed. De aanwezigen kunnen dat beamen. Hoewel iedereen, en niet in het minst ikzelf, positief probeerde te blijven, knaagde de teleurstelling toch. Ik overwoog een nieuw bovenstuk in een andere maat te knippen, maar deed het uiteindelijk met wat ik al had.

Met nog maar een week te gaan en niks om aan te doen (;)) wist ik wat mij te doen stond: innemen, innemen en innemen. Ik strandde op maar liefst 9 cm in de taille, 1,5 cm bij elke zijnaad en 1,5 cm aan weerszijde van de rits. En nee, dat heeft niks te maken met één of ander dieet in tussentijd van mijnentwege. Een maat kleiner had een veel betere match geweest, en dan nog had ik wellicht wat moeten innemen aan de rits achteraan. 

Achteraf herinnerde ik mij namelijk dat ik in mijn researchstadium maanden geleden verschillende keren het probleem van de gapende neklijn tegenkwam, met hier zelfs een tutorial om dat aan het patroon al aan te passen, en hier om een tutorial om dat bij het inzetten van de rits nog te corrigeren. Die laatste werkwijze had bij deze stof niet gewerkt trouwens, omwille van de geometrische print die dan helemaal zou scheeftrekken. *Gelukkig* heb ik relatief rechte schouders waardoor ik er ook wel kwam met gewoon overal evenveel weg te nemen.

Maar wat telt is het resultaat, nietwaar? En daar ben ik zo geweldig blij mee!

Stylingsgewijs koos ervoor de print te breken met een brede riem uit mijn kast, heel toevallig in de juist kleur blauw. Maar het kleedje kan ook zonder riem. Of waarom niet met een rode riem? - ja, ook toevallig in mijn kast, maar niet helemaal de juiste kleur.

En de schoenen, ja... na mijn recent ontloken liefde voor Hispanitas hier, bestelde ik nog een paar pumps online. *bloos*

Ready to party!

En of dat het feestjes waren seg! Zonen09 Sharon was de perfecte gastvrouw op het perfecte feestje. We werden verwend met lekkernijen (check Bakabar Gent uit!), goodiebags, prijzen, voorsmaakjes van de eerste echte Zonen09 stoffencollectie en het nieuwe Wolf-patroon, en dat allemaal in topgezelschap op een toplocatie (Likebirds). Dat we op het volgende feestje maar geen 3 jaar moeten wachten. 

En dat trouwfeest van Marjolijn en Pieter-Jan, in waarlijke retro-stijl in een prachtige retro-zaal moest al niet veel onderdoen. What a weekend!