Nieuw mensenkind, deel 1

Het is altijd een fijn moment, de brievenbus openen en daar de zorgvuldig gestylde aankondiging in terugvinden van een langverwacht nieuw mensenkind. Kort na dat fijne moment bekruipt mij dan een lichte ongemakkelijkheid. Er hangen immers nog een tiental zorgvuldig gestylde aankondigingen aan mijn prikbord. Rekening houdend met de - nu dus niet langer - onuitgesproken regel dat het geboortekaartje pas van het prikbord verdwijnt nadat de officiële plichtmatigheden werden afgehandeld - dat is, tenminste een verwelkomende blik op de kersverse uk, opgeleukt met een al dan niet zelfgemaakt cadeautje, begrijpt u mijn ongemakkelijkheid misschien.

Achterstand mensen, immense babybezoekachterstand. In combinatie met een babyboom, dat mag er ook wel bij vermeld worden. Geen enkel van die wereldbewoners passeerde al het jaar. Dat pleit toch in mijn voordeel, niet? 

Excuses of niet, die achterstand moet natuurlijk gewoon worden weggewerkt. Deze week begon ik, last in first out gewijs, bij Lieve Lieze, kleine zus van Woelige Warre. Kleine meisjes met stoere broers mankeren natuurlijk wat lieflijk afdraagmateriaal in hun kleerkast, en dat gaf mij dan meteen een excuus om een ieniemiene jurkje en een snoepkleurig jasje te produceren. 

Verandering van spijs doet eten, en dus liet ik Janneke deze keer links liggen en ging resoluut voor Grace, het fantastische gratis babyjurk-patroontje van Griet. Ik koos de mouwloze optie, dat vind ik wel zo handig als er op koude dagen nog een vestje boven moet. Het stofje is eentje van Petit Pan (Osami) dat al lang in mijn kast ligt wachtend op de ideale bestemming.

Voor het jasje volgde ik een beproefd recept. Ik denk dat ik er ondertussen toch al minstens 5 op de teller heb staan. En binnenkort worden dat er ongetwijfeld nog meer want, joepie, Riet, aka de walvis, is achter de schermen druk bezig dit "zo geknipte babyjasje" te graderen!

Ik koos voor gespikkelde chambray, van Trouvailles d'Amandine (bij Georgette), gecombineerd met zalmroze fleece (dekentje Hema). Extra dikke turquoise paspel maakt van het jasje een vrolijk geheel. Het jasje is bovendien omkeerbaar - ja, ik naaide het keergat met de hand dicht, zoals het hoort.. Zo kan de mama van Lieze de kant kiezen die het beste bij de rest van haar outfit past - en impassant heb ik dat keuzeprobleem even lekker doorgespeeld.

Lieve Lieze, rise and shine!