Zo geknipte Logeerkoffertje

Eindelijk! Ik maakte een koffertje! 

Eindelijk, zeg ik. Wel ja, een koffertje staat 'nog maar' zo'n kleine 2 jaar op mijn to-sew-lijstje. Toen kleine Willem geboren werd, op 5 december, nu bijna 2 jaar geleden nam ik mij voor hem een logeerkoffertje te maken, u weet wel, voor als hij bij zijn geweldige fantastische meter (uch) zou komen logeren #statingtheobvious. Een koffertjespatroon dat mij kon overtuigen was niet direct voorhanden, koudwatervrees daarentegen overvloedig, en dus schoof ik het naar achter, 'misschien als hij gedoopt wordt'. Uitstelgedrag moet iets genetisch zijn, want die doop zelf werd ook op- en op- en nog eens opgeschoven.

Ondertussen kwam Zo geknipt!2 uit met daarin, jawel, een koffertje! Daarmee nam het plan concretere vormen aan, maar de spreekwoordelijke sjot onder mijn gat kwam pas een maand of wat geleden, toe plots de doopdatum werd doorgespeeld. Tijd voor actie!

Het ruimtestofje (Kokka) nam ik over van paspelpoes Nele op de stoffenruildate. Perfect voor een stoere 2-jarige die je vooral Grootste Dromen en Avontuurlijke Reizen wil toewensen. Het geruite stofje kocht ik bij Bambiblauw. De voering is een gelamineerd Petit Pan-stofje.

Met de Mix 'n match boekentassen in mijn vingers was de vrees om te springen al grotendeels verdwenen. En terecht zo bleek, want het moeilijkste aan de hele klus was het bevestigen en de plaatsing van de drukknopen - nee die twee drukknopen rechts op de foto hieronder, dat is niet de bedoeling, Mieke en hamers, dat blijkt écht geen goede combinatie #vrouwblijfaanjenaaimachine #kenjezwaktes. -

Het in elkaar knutselen van het koffertje ging verder verbazingwekkend vlot. Echt. 

In het boek wordt karton aangeraden voor de versteviging van zij- en achterkant. Mijn eigenwijze kantje haalt soms (uhum) de bovenhand en dus negeerde ik dat advies straal en ging resoluut voor een dikke plastiekachtige bureaubladonderlegger van de blauw-gele keten. Voor de zijkant deed die perfect dienst, maar voor de achterkant bleek die toch net iets te flexibel.  Het werd dus een gerecycleerde kartonnen verpakking en dat werkt perfect. Ik erken mijn ongelijk en wil bij deze mijn oprechte excuses aanbieden voor het in twijfel trekken van de deskundigheid van de auteurs. Sorry Riet, sorry Lies.

Even terzijde: door het ingenieuze ontwerp kan de versteviging van de achterkant trouwens gewoon verwijderd worden in geval u het koffertje in de was wil stoppen. Dat geldt evenwel niet voor de zijkant, waar de hamerdrukknopen door geklopt worden - ik geef het maar mee.

Hoe dan ook. Willem, vlieg uit! Tot de maan, en terug!