Een versa versa met werkpunten

Wie k-bas al eens van dichtbij onder de loep nam zag misschien al een kurkleren 'sjakosh' voorbij flitsen. Ja, juist, die ene met die karakteristieke punt, waarin de kenner meteen de 'Versa versa' uit 'Mijn Designertas' herkent. Prachtig ontwerp, vind ik. Ideaal handtasformaat ook, en met verschillende vlakken die vragen om te spelen met contrasten. 

Toen ik in de lokale stoffenwinkel in het opruimhoekje een jeansblauwe gordijnstof met een kurkkleurige ondertoon ontwaarde , viel de puzzel in elkaar. De stof is geen jeans, maar doet wel zo aan, is stevig en heeft wat structuur. Het is geen heel speciale stof of zo, en in gordijnvorm zou ik ze wellicht helemaal aan mij voorbij laten gaan, maar zo in combinatie met de naturelkleurige kurk. Jep, I like.

De tas zelf is niet zo moeilijk, en ik mag dat zeggen als relatieve tassenleek, met uitzondering van de gebogen zijkant. Zo'n korte bocht, waardoor je weinig manoeuvreerruimte hebt onder de voet van je naaimachine, is niet echt a walk in the park. Dat ik mijn patroonblad kwijt was, en geen merkpunten overnam hielp niet echt (lichte understatement). Maar verder ondervond ik geen noemenswaardige moeilijkheden.

De aangeraden versteviging, zeker in de flap, is wat mij betreft een beetje aan de zuinige kant. Met enkel H630 mist de flap volgens mij wat stevigheid, dus ik opteerde daar voor een laagje decovil light. Achteraf gezien zou ik daar zeker de gewone decovil op strijken of alternatief, zoals ik deed voor de rest van de tas, een laagje Fast2Fuse tussen voering en buitenstof schuiven. 

De tas zelf verstevigde ik in zijn geheel met Fast2Fuse (heavy weight). Die Fast2Fuse is een dikke vormvaste tussenvoering die een lijmlaag heeft op de 2 kanten. Gevolg: wil je graag je tas keren om onafgewerkte randen weg te werken, dan moet je dat eerst doen, en de fast2fuse pas na het keren tussen de 2 lagen schuiven. Even strijken en beide lagen verschuiven niet meer ten opzichte van elkaar. 

Ik liet een keergat tussen voering en stof aan de achterkant van de tas, in plaats van aan de zijkant zoals beschreven in het patroon en stak die versteviging pas helemaal op het einde in de tas, net zoals je met de placemat zou doen. Voordeel: ik ondervond geen extra tegenwind van enige versteviging bij het assembleren van de zijkant met zijn stevig bochtenwerk. Nadeel: dat vaststrijken van die fast2fuse in een afgewerkte tas is niet echt zo evident. Mijn strijkbout is daar niet op voorzien.

Dat niet overnemen van merkpunten (en vervolgens kwijt raken van het patroonblad) zorgde er ook voor dat ik voor de plaatsing van de magneetsluiting op een nachtelijk uur beroep deed op een blogvriend - ik ga geen namen noemen - die weliswaar bijzonder hulpvaardig was maar op dat late uur ook een beetje dubbel zag, waardoor ik mijn magneet een pak te ver naar onder plaatste. Gevolg, de flap komt te ver, en de rits op de achterkant dus ook te hoog. Tja, so be it.

Wat mij meer stoort is mijn volgende geniale inval, de drukknopen op de zijkant. Het idee was anders niet slecht. Ik wilde voorkomen dat zijkanten naar buiten uitplooien waardoor je recht binnenkijkt in de tas, van bovenuit gezien. Niet erg esthetisch, noch praktisch in geval van occasionele regen- en hagelbuien. En ja, die drukknopen doen theoretisch (én op foto) wat we ze moeten doen, maar in de praktijk zijn de drukknopen die ik gebruikte niet stevig genoeg om redelijk wat spanning aan te kunnen. Een goed gevulde of ja - het is het einde van de maand - zelfs een minder goed gevulde portemonnee in de handtas is genoeg om de drukknopen te doen openspringen. Helaas pindakaas, drukknopen verwijderen is een pak moeilijker als ze inslaan, dus blijven ze waar ze zijn.

Door de drukknopen heb ik het lusje waar de D-ring voor de draagriem aanhangt, wat lager moeten bevestigen dan ideaal zou zijn, en dus nu heeft de tas net iets te veel de neiging om te kantelen. Niet problematisch, maar toch net genoeg om mij er telkens aan te herinneren.

Ik werkte de tas af met een kofferhoekje. Niet helemaal op maat van de hoek, maar toch een leuk detail. 

Ik maakte nog een afneembaar hengsel voor de tas en klaar was mijn versa versa versie (ha, zeg dat maar eens 10 keer snel na elkaar). Eentje met werkpunten, maar ook eentje die al veel gebruikt werd en veel complimenten oogstte. En is dat niet de beste barometer?