Sweet summersuit met vissen

Na 2 weken zomervakantie in La Douce France, waarin jullie het moesten doen met een zeldzame instagram-post - sorry, de lokroep van de ligzetel, het eten en de wijn was iets te luidruchtig om te negeren - zijn we terug in eigen land.  We genieten nog volop na, met foto's in overvloed.

Van Janne's last minute zomeraanwinst - klaar op 2u voor inpakdeadline, en zelfs nog met de hand ingenomen ter plekke - nam ik foto's aan de Chassezac, een zijrivier van de Ardèche. Bij vissen hoort water, nietwaar. Terwijl Janne de echte vissen met steentjes te lijf ging - laat ons eerlijk zijn, van ketsen kwam weinig in huis - stond ik klaar met de camera. 

De kenner werpt één blik op de rug en weet meteen dat ik hier aan de slag ging met het gratis Sweet Summersuit-patroontje van Madam Toertjes voor Soft Cactus. Die rug, <3.

Ik maakte er wel een kleedje van, en geen 'suit', noch badpak. Voor het laatste leent het stofje zich niet, en voor het eerste vind ik mijn kinderen, los van het zwembadgebeuren, precies net iets te oud. Maar niet getreurd, de pijpjes weglaten en er een kleedje van maken - ideetje dat ik voorbij zag komen op één van de vele facebookgroepen - is echt a piece of cake.

Het stofje is een french terry van Eva Mouton voor About Blue Fabrics. Heerlijk stofje! Ik had een beetje schrik dat de french terry wat 'dik' zou uitvallen voor de hete Franse temperaturen maar er is genoeg bloot om mogelijke oververhitting te voorkomen. De boordstof kocht ik ooit, zonder direct plan voor ogen. Maar kijk nu naar die perfecte match, soms moet het gewoon zo zijn.

Niet dat ik niet gevloekt heb. Boordstof en ik, wij zijn niet altijd dikke vriendjes. Eerlijk, wij zijn vaak helemaal geen vriendjes als die ergens biaisgewijs aan bevestigd moet worden. Dat heb ik uiteraard aan mezelf te danken, want in het patroon staat duidelijk dat rekbare biais of dunne tricot te verkiezen is. Maar ja, dat had ik niet in zo'n schoon kleurtje dus wat doet een mens dan...

De afwerking is dus ondermaats, maar who cares, het ging van lijf naar was en van was naar lijf en zo nog een paar keer. En dan weet een moeder dat het goed is.