Hoera voor Ume!

Wat een ontdekking, dit patroon! Het is natuurlijk niet dat ik het niet kende, want alles wat An van StraightGrain uit haar mouw schudt belandt per definitie in mijn (reële en/of virtuele) patronenkast. Sommige patronen zijn van die must haves en de Ume is er zeker één van :)

Alleen had ik nog niet de moed om eraan te beginnen. Hemdskleedjes, ja, dat is gelijk hemdjes, maar dan in 't lang. En hemdjes dat associeert deze dochtermoeder met moeilijk en vooral véél werk.

Maar mijn meisjes worden ouder, en vooral Jolien is de 'zo veel mogelijk zwier'-fase een beetje voorbij. Hemdskleedjes zijn dan het perfecte stoere en hippe alternatief. Dus ik toog na veel getalm en een sjot onder mijn gat door deze versie toch aan het werk.

Ik diepte een stofje op uit mijn voorraadkast, gekocht ooit bij Bellelien (en nog in sale in de turquoise met gele variant zag ik :)) met altijd al een hemdskleedje in het achterhoofd, dat ook op de goedkeuring van dochterlief kon rekenen.

En toen begon ik aan avondjes slow sewing. Ik besloot om - m.u.v. het borstzakje - voor alle opties te gaan. Als je het dan toch doet, doe het dan goed ;) De stof gebruikte ik met veel gepuzzel op tot op de allerlaatste centimeter. De polosluiting en de schouderpas knipte ik op de schuindraad.

Ook de knoopjes komen uit mijn voorraadkist, ik denk dat ze nog dateren uit de tijd van de Petit Pan winkel op de Nationalestraat.

Na nog meer getalm en de feestdagen vond ik dan eindelijk een streepje daglicht om wat foto's te maken. Jolien is er doodcontent mee en de volgende hemdsjurk voor mijn oudste staat al op de planning (al is planning een heel relatief begrip, dat begrijpt u). Hehe, mission accomplished. 

Oh ja, en toen ik toch bezig was deed ik maar meteen van tweevoud. Efficiënt en al. Maar die foto's zijn voor een volgende keer ;)