Babykleedje bis

zondag 29 maart 2015

Een hele tijd geleden kocht ik overzees een lap stof. Mooie stof, prachtig mooie stof, vond ik. Niet veel later bleek ik niet alleen die mening toegedaan, want ik zag het bijna dagelijks op blogs of facebookgroepen passeren. En we weten allemaal, overdaad schaadt. Ik kreeg er mijn buik van vol, en bovendien vond ik mijn kinderen er eigenlijk toch wat oud voor geworden. Dus het verdween in een hoekje.
Toen ik deze week op zoek was naar een geschikt stofje om het nieuwe babyjurkje nog eens in te maken - u weet wel, zo'n 3 dagen voor de eigenlijke babyborrel waarvan het kaartje al maanden ons prikbord siert - duikelde ik deze terug op. Voor babietjes vind ik deze summer night lights (Michael Miller) namelijk übercute. Ik combineerde met de effen mango kona cotton van bij Bambiblauw
Kamsnaps deze keer achteraan.
 En zo ziet dat er binnenin uit.
Bij Sissy Boy vond ik een boekje vol extra dochteradvies voor de nieuwbakken papa. Want nee, meisjes zijn geen jongens. En vrouwen zijn geen mannen. Wat overigens ook de Big Blogameetup nog maar eens bevestigde - die decibels die daar geproduceerd werden! Maar dat is voer voor een andere keer. 

Jolien in 't dubbel

zondag 22 maart 2015

Hier volgt een blogpost met picture overload, ik waarschuw u van tevoren. Sorry, het heeft veel te maken met het schattige model dat ik mocht lenen. Dank u Marleen! Dank u Emma! En ook wel een beetje met het zomers gerief dat werd geproduceerd, dat stemt mij vrolijk. 
Eerst was er het babyjurkje. Vrienden kregen een kleine Jolien, en babymeisjes met zo'n prachtige naam, daar kruip ik met plezier voor achter de naaimachine. Een Janneke was een voor de hand liggende optie. Maar ik weet niet wat het is, het lijkt alsof ik blokkeer bij massaproductie. Nochtans, ik zie ze tot mijn grote vreugde in verschillende faceboookgroepjes steeds vaker opduiken, en ik ben ze nog lang niet beu gezien! Maar van alle patronen in mijn kast denk ik dat ik de patronen die ik vaker dan 2 keer maakte op één hand kan tellen. Gewoon, been there, done that, zoiets? Nog iemand daar last van?

In ieder geval, voor babymeisjes blijven (variaties op) A-lijn kleedjes natuurlijk altijd een topper. Maar A-lijn, daar kan je vele kanten mee uit, en dus schetste ik wat en kwam uit bij een zomerse variant. De 6-maanden oude Emma showt het kleedje voor de kleine Jolien.
Een recht modelletje, met armsgaten in contrasterende kleur, een gekleurde boord onderaan en kamsnapsluiting vooraan. Wel zo gemakkelijk voor de ouder met aankleeddienst. Eigenlijk komt zo'n kleedje pas echt tot zijn recht als het babietje al stevig kan zitten, of nog beter, kan staan, of nog beter, kan stappen. Maar schattig blijft het wel.

Toen was er het plan om volgens hetzelfde recept en in dezelfde stofjes ook een topje voor grote Jolien te maken. Maar tja, in de 'been there done that' filosofie gaf ik het toch nog een andere twist. De kamsnapsluiting verplaatste ik naar de rug, knipte het voorpand bovenaan door en zette er een breder stuk onder, dat een beetje gefronst werd. 
Jolien was buikdanseres op het kleuterfeest en brachte haar beste moves nog eens ten berde

En die twee samen, *smelt*
De vogelstof bracht Annick voor mij mee en is er eentje van Filou (als ik mij niet vergis?). Het patroon tekende ik zelf. Het is eenvoudig in elkaar te zetten, maar de 'catch' zit in de afwerking van de armsgaten. En ik hoor u al komen, of ik daar een patroontje van ter beschikking ga stellen?! Awel, als ik de tijd vind, want ook in mijn leven is dat een schaars goed...

Zeemansrok

maandag 16 maart 2015

U zag het misschien al bij haar -even tussen de soep en de patatten, deze dame geeft ter ere van haar eerste blogverjaardag ook nog wat weg, meer zeg ik er niet over want ik zie mijn kansen op dat prachtig ananasstofje niet graag verkleinen-, Compagnie M werkt weer hard aan een nieuw damespatroon. Dat kunnen we alleen maar toejuichen! En als we dan een handje kunnen helpen, dan doen we dat graag. En als we daar dan een leuk basisstuk voor in de plaats krijgen dan spreken we van een win-win!
Een simpel A-lijnrokje  moest er getest worden. Liefst in een goedkoop stofje, want stel dat het niet zou passen... Ik nam dat deze keer heel letterlijk en verknipte een tafellaken van de Zeeman. Ziezo, getest, en Marte, je mag op uw twee oren slapen, het past!
Dat rokje van om en bij de 5€ zal deze zomer niet vaak de kast zien, dat geef ik u op een blaadje.


Reservejurk

zondag 8 maart 2015

Wie mij volgt op instagram zag het al, ik begeef mij dezer dagen op - voor mij althans- onontgonnen terrein. Huh, kleedjes, wat is daar onontgonnen aan? Ik hoor het u al denken. Awel, niks natuurlijk. Maar ik naaide deze keer geen kleedje voor mijn kindjes - of andere leeftijdsgenootjes - en ook niet voor mezelf. Ik naaide voor een tiener, jawel.
Ik weet niet of ik bij volle verstand was toen ik aanbood om het communiekleedje van Elien te naaien (tuurlijk wel é Griet ik ben hier een beetje aan het overdrijven, dat is hier nen blog ;)). Ik weet wel dat ik er niet bij stilstond dat een 11-jarige wel eens andere vormen zou kunnen hebben dan een kleuter, en dan een vrouw ook en dat het allemaal niet zo rechttoe rechtaan zou zijn. 
In alle geval, op het verlanglijstje van Elien stonden slechts 2 puntjes: een rood kleed, en liefst eentje dat zwiert. We schetsten wat, toetsten de smaken wat af en kwamen bij een kleedje met weinig tierlantijntjes. Kapmouwtjes, V-rug, zwierrok.

We bestelden een feestelijk stofje, we namen de maten op en SVDHZ 2, steun- en toeverlaat voor basispatronen, werd er bij gehaald. De maten bleken quasi perfect aan te leunen bij die van de 152. Dat beloofde snel in orde te zijn - ik zag mezelf al met een glaasje witte wijn, luierend in de eerste lentezon, genietend van de zeeën van tijd!
Gelukkig had ik de reflex toch eerst een proefversie te maken. Niet in baalkatoen, dat is niet echt mijn ding, maar meteen in een schoontje - de triangle token van Art Gallery die ik kocht bij Bellelien in solden. De voering deed dienst als proef, en eens die op punt stond knipte ik de rest. Twee voor de prijs van één, zoiets. 

Dat glaasje wijn zag ik in rook opgaan toen de eerste proefversie niet was wat het moest zijn. Dat spande en trok op sommige plekken en had stof over op andere. De 152 is de laatste maat zonder nepen, maar tja, elke tiener is anders en ontwikkelt zich op een ander tempo. De 158 was dan weer ineens te groot, met te veel ruimte voor welvingen allerhande. Met wat foto's en het patroon trok ik naar de naailes. De naaijuf zette mij op het juiste pad, door een mix van de 152 en de 158 te creëren. Eens thuis bedacht ik mij dat die borstneep in de uiteindelijke stof toch niet zo esthetisch zou zijn, en besloot ik om het over een andere boeg te gooien. Enter de prinsessennaad. Aan de hand van deze (geweldig inzichtelijke!) tutorial hertekende ik heel het voorpand. En het achterpand. 
Toen Elien het bovenstukje de tweede keer kwam passen was ik een beetje nerveus, maar het paste bijna perfect. Opluchting! Voor de rok van de proefversie gebruikte ik alle stof die ik nog over had. De echte versie krijgt nog ietsje meer zwier. Ik knipte de rok in panden die doorlopen vanuit de naden in het bovenpand.

Elien voelt zich er duidelijk mee in haar nopjes, dat zie je gewoon zo aan haar lach. En daar doe je het toch voor! Op naar de échte feestjurk. Maar moest die tegenslaan, dan kan deze nog opgevoerd worden als reserve. Zo klonk het daar.

To be continued...


Luxe mini Marthe

maandag 2 maart 2015


Om eerlijk te zijn, het verhaal van de Mini Marthe begon met een versie die minder vlotte dan die mint-kleurige van vorige week. Ik kocht bij Julija een heel mooi zalmroze breisel met gouden draad door. Mijn gierige kant won het bij de stofbestelling. 75 cm dacht ik, met een breedte van 1,5m, daar krijg ik toch wel een trui uit voor een 5,5 jarige. Nee dus. Of ja, eigenlijk wel, moest ik heel zuinig geknipt hebben. Maar ik vergat een patroondeel dubbel te knippen. En die grote rechthoek kreeg ik met geen mogelijkheid meer uit de restjes dus er zat niet anders op dan te gaan bij halen.
Ondertussen had de mint-versie vlot vorm gekregen, dus eens de extra stof in huis was zou ik deze ook snel afwerken. Maar dat was buiten het sluitingsprobleempje gerekend. Die Nosh-tricot, die rekte goed, dus was een sluiting overbodig. Toen de halsrand afgewerkt was zag ik mijn oudste daar met geen mogelijkheid haar hoofd vlot doorkrijgen - ik heb nogal lastige klanten op dat vlak. Zit er iets niet goed, of loopt er iets fout bij het passen dan wordt het item verbannen, mooi of niet. Vastgeklemde hoofden bij het passen, dat willen we dus vermijden. Stof om het achterpand in twee delen te knippen had ik ook niet meer. Maar een splitbies achteraan leek me een voor de hand liggende oplossing. Kamsnap erop en klaar. Ja toch? 

Ik knipte de split in de stof en ging slapen. Dat had ik beter niet gedaan. Wel dat slapen, niet dat knippen zo 's avonds laat. 
Domme mama!
De aandachtige lezer merkte het misschien al op. En zit een kamsnap midden op het voorpand! Helaas, dat was niet mijn creatieve vrijheid die boven kwam drijven. Bij het ontwaken bleek ik namelijk niet in het rugpand, maar in het voorpand te hebben geknipt. Oeps! Ik heb er even over getobd maar besloot het dan maar zo te houden. Die splitbies is nu niet bepaald geweldig afgewerkt aan de hoekjes, maar het zij zo. 

Zie je die kleine sparkle in bovenstaande foto? Luxe-mini-marthe it is!
Samen met de broek van Zara en een stel sneakers wordt de liefelijke trui  toch een stoere oufit. We like!
Een neep op de schouder...
Een wannabe chinezeke...
en een contente dochter!
Die mini marthe is echt een topper. Ken je dat, als je in alle (nieuwe) stoffen alleen nog maar je nieuwe favoriete patroon ziet? Dan heb je het zwaar te pakken! 

Latest Instagrams

© sisko by mieke. Design by FCD.