Anna I uit Mijn Tas 2
dinsdag 13 november 2018
Anna en ik, dat is dik aan. En geloof mij dat ik vrij kieskeurig ben als het op tassenliefde aankomt. Ik vind veel mooi, dat is zo het probleem niet, maar niet veel past écht in mijn straatje. Sportief, maar wel een beetje gekleed. Groot genoeg maar niet extra large. Hip graag ook, én iets dat neutraal genoeg is dat het past bij alle outfits. Want hoewel ik vele tassen in de kast heb, hou ik niet zo van het overladen van al mijn essentials (een eufemisme voor rommel) van de ene tas naar de andere.
Een echte allrounder vond ik in Anna I, uit, het wordt zowaar eentonig, Mijn Tas 2. Sorry mensen, ik ben gewoon echt zwaar fan van dat boek...
Great minds think alike (we hebben geen last van enige grootheidswaanzin), want ik koos net als (en parallel met) An aka Jace did it voor een zwart-wit-gestreept stofje (bij Pieke Wieke). Waar zij koos voor een lichte versie ging ik voor een donkere. Binnenin voerde ik met de achterkant (of de voorkant, al naargelang je An of Mieke heet). Ik maakte binnenin een paspelzakje en een ritsvakje. Eerlijkheidshalve is dat ook meer uit voorzienigheid voor 1 januari, de dag waarop ik me heilig voorneem iets georganiseerder uit de hoek te komen. De dag daarop smijt ik alles gewoontegetrouw weer samen in het grote vak ;)
Cognac en Mie, dat moet zowat mijn oudste en standvastigste liefde zijn - nee lieve man, dat nieuwe paar cognac laarzen is écht niet -exact- hetzelfde als dat van vorig jaar, of het jaar daarvoor of ... - dus alweer greep ik naar cognackleurige riemen. En het zal vast niet de laatste keer zijn.
Anna I is echt een gemakkelijk project. Je moet alleen even over je o-nee-wat-moet-ik-met-een-hamer-angst heen. Holnieten inslaan, het is zó gemakkelijk, écht! Tip voor deze tas: kies zeker holnieten met een (extra) lange pin (min. 10mm lang), want je moet bovenaan door 2 lagen leer waartussen ook nog een ritstab en wat stof gesandwichd wordt.
De bodem is extra verstevigd met een laagje fast2fuse heavy, maar verder volgde ik verstevigingsgewijs mooi de handleiding. De nodige fournituren vond ik uiteraard bij K-bas ;)
Broe(r)s feat. Oscar en Billie
donderdag 1 november 2018
Broe(r)s featuring Oscar en Billie. Dat is best een cryptische titel, nietwaar?
Een kleine 2 maanden geleden werd ik opnieuw tante. Tante van Broes. Yep, niet Bruce, met een ingewikkelde tongval maar gewoon lekker Vlaams Broes. Broes, dat is de broer van Eppo.
En naaien voor babies is leuk, maar naaien voor broertjes-die-dat-later-toch-doorgeven is zeker zo leuk en ook nog eens geweldig praktisch want voor grote broer hangt nog niet zo geweldig veel in de kast terwijl de kast van kleine broesr uitpuilt. Deel 1 van de titel is u nu wellicht duidelijk.
Deel 2 van 2 is minder moeilijk, want Billie, die kennen we allemaal. Hét T-shirt patroon der t-shirt patronen, en zeker als het om zonen gaat, werd nog eens opgediept. Ik koos voor een standaard t-shirt met enveloppehals, want, zo gaf de moeder wijselijk mee, Eppo heeft een bovengemiddeld groot hoofd - wellicht om plaats te geven aan een bovengemiddeld brein, en als u het zich afvraagt, dat laatste gaf de moeder niet mee, dat is mijn aller-eigenste trotse tante interpretatie. Voor kleine broer knipte ik een zelfde longsleeve, want, twinning is winning! Daar gebruikte ik een gratis patroontje van de Droomfabriek. Ideaal!
De regenlaarsjesstof behoeft geen introductie meer, maar voor het geval u de laatste maanden toch op Mars vertoefde, de stof is er en French terry uit de laatste collectie van See You At Six (bij Pieke Wieke) en über-cute.
Blijft nog nobele onbekende Oscar over! Oscar is het geesteskind van Sofie en Nathalie. En wanneer u die twee namen in één adem hoort dan weet u wellicht hoe laat het is. Inderdaad, het is een rugzak(je - want Oscar komt in 2 versies) uit Mijn Tas 2.
Ik ben geweldig grote fan, van het boek en van het rugzakje. Niet objectief, ik weet het, maar kan u mij ongelijk geven?
Eppo gaat bijna naar school, en begint daarnaast wellicht binnenkort te sleutelen aan zijn sportieve, muzikale en artistieke talenten (aka peuterturnen, kleuterdans en knutselnamiddagen) dus een boekentasje op peutermaat is altijd een goed plan.
Op zoek naar een kleurenpalet dat paste bij de regenlaarsjes-stof kwam ik tot de constatatie dat ik geen geschikte stof had in mijn, toch uitpuilende, stoffenkast. Oh no! Gelukkig was daar de voddenzak waar ik een oude jeans uitviste die wél in het juiste blauw geverfd was. #jeanstotherescue.
Ik knipte de jeans aan flarden en positioneerde de patroondelen zodat ik alvast één extra voorzak gratis ende voor niets had nog voor ik mijn naaimachine aanraakte. Dat noem ik nu efficiëntie ;). Uit de tailleband recycleerde ik het label en een riemlus en naaide dat op het zijpaneel. Ik ben er zeker van dat kleine jongens, of hun mama, wel iets bedenken dat ze aan de lus kunnen hangen.
Voor de rits nam ik er eentje met dubbele trekkers. Niet per se nodig voor een klein rugzakje als dit, maar als je dat nu 'toevallig' in huis hebt... De schouderriemen maakte ik volledig uit cognackleurige volleren riemen. What can I say, cognac en jeans, dat doet het hem altijd voor mij. Voordeel van deze riemen is dat ze ook zacht zijn wat het draagcomfort ten goede komt.
Ik paste de werkwijze zo aan dat het korte stukje van de riemen onderaan slechts met één laag vastzit in de zijnaad, en niet dubbel gevouwen (gedubbeld tot vlak voor de zijnaad, wat perfect kan met leren riem omdat die niet rafelt. Om toch zeker te zijn dat die niet zomaar loskomt stikte ik beide lagen door met een kruis).
Binnenin werkte ik met warmgeel nepleer. Kunstleer binnenin? Waarom ook niet. Op die manier is het rugzakje in alle geval waterbestendig. Ik voegde nog een binnenvak toe, uit marinekleurig gaas (nog niet te koop online, maar hopelijk wel snel nu!) dat ik in het midden doorstikte om zo 2 compartimenten te bekomen. In die vakken geraakt net een drinkbus, of een paar pampers, of een extra broekje of truitje, ...
Met de versteviging deed ik wat mijn goesting. Dat gaat zo als je nieuwe producten binnenkrijgt en die ook deftig wil testen voor je ze online aanprijst, niet? Deze keer gebruikte ik een versteviging die wat doet denken aan S520 van Vlieseline, maar ze is wat minder stijf en kreukgevoelig. Ideaal voor dit soort projecten.
En zo zijn de broertjes voorzien van nieuw gerief!
Eppo testte Oscar én zijn nieuwe laarsjes al meteen uit op ons familieweekend aan zee. Ideale setting! Bleek grote broer ook nog een bijpassend regenjas in zijn kast te hebben. Picture perfect.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Social Icons