Straight Grain's nieuwe patroontje is u vast niet ontgaan? Laure, een qipao jurkje met verschillende mouw en kraagopties. Eerlijk, toen ik dat zag staan dacht ik een Qi-quoi? Het ligt wellicht aan mijn gebrek aan algemene kennis, maar voor mijn part had het even goed kunnen gaan om een kleedje met open rug, beensplit of een ander exotisch detail. 

Blijkt dat de qipao-stijl dateert uit het Shangai van de jaren 1920. Kijk, zo leert een mens weer eens iets bij. *dank je wel An ;)*. 

Het meest kenmerkende detail is wellicht het opstaande kraagje en het assymmetrische voorpand. Nu herinnert u zich heel misschien nog deze post waarin ik mijn aversie tegenover opstaande kraagjes uitsprak. Opstaande kraagjes, dat zit bijna in dezelfde categorie als rolkraagjes - béh, echt, sorry, in quasi geen enkel geval te verantwoorden tenzij misschien als camouflage voor een gigantische zuigvlek of zo. En dan nog, er zijn altijd alternatieven in de vorm van sjaals en dergelijke. Maar goed, we wijken af.

Eerlijk is eerlijk,   Laure bracht mij kraagsgewijs toch al serieus aan het twijfelen - en dat op zich is al een geweldige verdienste, maar voor de eerste versie kon ik me er toch nog nét niet toe aanzetten het kraagdeel uit te knippen. Dat assymmetrische detail daarentegen, dat moest er bij in. Ik negeerde dus flink de kraagstap en bracht paspel rondom de halsopening aan om dat detail in de verf te zetten. Eén en ander had tot gevolg dat ik wat moest puzzelen om de voering mooi aan de halsopening te bevestigen, maar wat zou naaien zijn zonder puzzelen (ahum ;)).

Het stofje kocht ik bij Bellelien (Wanderlust Sky, van Mona Luna) en kon geen betere bestemming krijgen. Jammer wel dat ik na het knippen van het voorpand besefte dat de vogels op de stof in werkelijkheid niet bezig waren aan een duikvlucht, noch aan andere acrobatische toeren, maar dat ik het gewoon ondersteboven knipte. Oeps. Ik trok de lijn dan maar bewust door naar het achterpand :) Ach, de lieve mensen op IG vonden het alvast niet storend. U wel?

Qua maat naaide ik voor Janne een 6 jaar met breedte 4 jaar. Ik weet wel dat er altijd het omgekeerde wordt aangeraden, nl. kijk naar de breedtemaat en pas dan de lengte aan. Ik ben eigenwijs, en heb zo mijn eigen logica. Als je enkel verlengt ter hoogte van taille of rokdeel maar verder de verhoudingen van een kleinere maat behoudt, dan lijkt het mij dat de oksel vaak te hoog komt en gaat snijden onder de amen. Been there, done that, en dat is meteen kleedje verwijzen naar de voddenzak. Niet zeker of de naaipolitie het met mij eens zou zijn, maar voortaan doe ik het dus zo, en voorlopig werkt dat prima. 

Janne was in top-poseervorm, en dus zijn er véél foto's. 

Toen ik Rozy in het vizier kreeg, dan zag ik daar meteen véél potentieel in. Rozy, dat is het geesteskindje van Anne, aka de dame achter Serial Bagmakers. Het is een patroontje voor een portemonnee met een speciale sluiting. Tot voor kort verkocht ze het patroontje enkel in het Engels, maar de erg sympathieke Antwerpse zag er geen graten in dat speciaal voor K-Bas, en uiteraard voor u, te vertalen in haar moedertaal. Daar zeggen we geen nee tegen, nietwaar!

Eén en ander wil zeggen dat we deze week een nieuwe categorie toevoegden op de website, nl.  'patronen'. Druk is het daar nog niet, momenteel, maar daar wordt aan gewerkt  Uniek aan deze patronenselectie is dat elk van deze patronen door ons getest en gekeurd zal worden zodat we u vakkundig kunnen adviseren over versteviging, sluitingen, stoffen en des te meer.

Rozy dus. Ik maakte drie exemplaren. Eentje in ivoorkleurige croco-kurk aan de buitenkant. Daar ben ik, het moet gezegd worden, het minst tevreden over. De toplaag van de ivoorkleurige croco-kurk (ook de cognackleurige werd ondertussen uitgetest en beter bevonden) is iets fragieler dan onze effen en bamboo-varianten, en op de stress-punten (in de plooi en de keerpunten) 'krakeleert' dat wat te veel naar mijn goesting, ik geef het maar mee.
Nochtans, de look, daar hou ik wel van. Ik gebruikte de bronskleurige sluiting, en net als hier combineerde ik binnenin met een licht katoentje van Atelier Brunette. De portemonnee heeft, ondanks haar compacte uiterlijk, véél ruimte voor kaarten, briefgeld en een ritsvakje voor kleingeld.
Als tweede maakte ik een lederen versie. Ik kocht cognackleurig nappaleer bij de lederhandel, voerde met een zigzagkatoentje en werkte af met een sluiting in zwart nikkel. Erg simpele maar tijdloze look.