Schip ahoi

Toen Compagnie M haar "Pattern Tour by you" aankondigde twijfelde ik wat om mee te doen. Een eerste Julia rolde nochtans snel vanonder mijn machine. Maar ik ben nogal van het ongeduldige soort, en geheimhouderij is, laat ik zeggen, niet echt mijn sterkste kant. Maar ik ging overstag - en virtuele geheimhouderij bleek een pak minder moeilijk, en stuurde deze eerste Julia toch in. Benieuwd? Neem dan even een kijkje hier!

Na de eerste, volgde snel de tweede. Eentje voor Janne. Je moet ten slotte al je kinderen tevreden houden. Ik volg het niet zo, modetrends, maar in de wachtkamer van de kinesist vernam ik uit welingelichte bron (de Flair) dat "marine" terug in is. En laat ik hier nu toch net een halve meter rode streepjestricot hebben liggen waarmee ik nog geen concrete plannen had. Ik speelde wat met de lijnen voor een leuk effect - daar lenen de versneden panden zich uitstekend voor.

En ik paste de halslijn aan naar een boothals, met beleg, zodat er geen boord aan komt. Leek me heel simpel aan de hand van deze handleiding. Er stond daar alleen niets over het aantal cm's dat je de lijn verplaatst. Een tikkeltje overenthousiast, nam ik er wat te veel weg aan de schouders. Janne is nu niet van het brede soort, en ik maakte een maat 4 jaar, voor de 3-jarige. Gevolg: het truitje zakt nog wat van de schouder. Ik heb nog een rode elastisch biais liggen, waarmee ik 2 bandjes over de schouder ga maken, dan zou het moeten houden.

De perfecte blauwe knoopjes aan de mouwboorden, zijn een rommelmarktvondst van Petrol & Mint Marleen. Toen ik deze week haar naaizolder bewonderde (serieus, ik voelde me als een kind in een snoepwinkel), mocht ik eens grabbelen in haar knopenpot. Ja, zo'n mensen moet je te vriend houden. Het helpt natuurlijk dat ze dan ook nog supersympathiek zijn.

Ik had niet alleen een halve meter streepjestricot liggen maar nam een tijd geleden ook een halve meter Levi's Jeansstof mee uit de couponnenbak bij Le chien Vert in Brussel. Wat past er nu beter bij een marine-look dan een marineblauwe jeans? Een versleten broek van Jolien deed dienst als patroon. De broek, zonder rits, met verstelbare elastiek, zit als gegoten.

Om er maximaal profijt uit te halen voorzag ik onderaan redelijk wat extra cm's die omgeslagen kunnen worden. Aan de binnenkant gebruikte ik een stukje Froy & Dind katoen, die lekker komt piepen bij de omslag.

En ik bevestigde sterretjes kamsnaps aan de zakken. Door dat detail was de jeans direct verkocht aan de dochter.

Voor de gelegenheid gebruikte ik de spiegelreflexcamera van mijn zus. Wat een verademing, zo'n toestel! Zou ik proberen deze stiekem 'vergeten' terug te geven? ;) Of zal ik toch maar sparen voor een eigen exemplaar. Ik kon niet zo goed kiezen tussen de foto's, dus, het zijn er redelijk wat geworden.