Pretty ladies

Door het uitblijven van de beloofde huwelijkpost vraagt u zich misschien af er überhaupt nog wel een huwelijk plaatsvond. U stelt zich misschien al een lekker smeuïg maar ook jammerlijk verhaal voor waarbij de bruid misschien nog wegliep voor het altaar of de bruidegom koudwatervrees kreeg. Maar niets van dat alles. Geen runaway bride of andere dramatiek, gewoon een prachtig huwelijk, van een prachtig paar op een zonovergoten dag begin mei en een lichte blogachterstand.

De bruid wenste géén klassiek wit-met-veel-kant-en-tralala-trouwkleed. Gelukkig maar: not my cup of tea en in dat geval kon ze rekenen op een doorverwijzing naar de dichtstbijzijnde bruidswinkel. Wat stond wel op het verlanglijstje?

• Iets simpel, rechttoe-rechtaan maar toch feestelijk, 
• Mama-dochter twinning
• Misschien iets met plooikes?  

En verder gaf ze me carte blanche. Just the way I like it :)

Dat het een Lotte Martens-stofje zou worden was snel beslist. Maar Lotte Martens-stofjes, dat weet ik uit ervaring moet je in 't echt zien om ze pas écht te kunnen appreciëren. De kleuren op scherm zijn niet altijd de kleuren in realiteit en de schittering wordt haast altijd onrecht aangedaan. In januari gingen we dus in real life stofjes shoppen bij Bobby Sewing in Mortsel. De keuze viel op 'Clarias'. Een heel lichtroze stof met soepele val en koperen print. Uitstekende smaak, die bruid.

Een gemakkelijke opdracht zou het niet worden, dat wist ik van in den beginne. Met een lengte van 1,50m en vrouwelijke vormen waar ik alleen maar van kan dromen, heb je geen 'standaardmaten'. Niet getreurd, gewapend met lintmeter, patroonpapier en het boek '200 jurken' toog ik aan het werk. Ik tekende het eenvoudige rechte jurkje over, veranderde een aantal zaken designgewijs, maakte een proefbovenstukje (voor de maat), en nog eentje (voor de fit), en nog eentje (voor de tuning), en nog een proefjurk in zijn geheel (voor de finetuning), en toen durfde ik de schaar zetten in de Clarias.

Even aftoetsen:

• Iets simpel, rechttoe-rechtaan maar toch feestelijk? Check 

• Misschien iets met plooikes?  Check. Door de keuze voor raglanmouwen (niet voorzien in het boek) konden we spelen met plooitjes in het bovenpand zonder één of ander balloneffect te verkrijgen.

• Mama-dochter twinning? Check - nu ja, niet all the way maar dezelfde stof en plooitjes, zij het op een andere plaats, liet geen misverstanden ontstaan over wie bij wie hoorde.

Het proefmodel voor Julie liet ik hier al zien. Het patroon is de Once Upon a Party van Ienemiene, met plooitjes in het bovenpand (ah ja), en een A-lijn onderpand. Aan 'the real thing' paste ik niet zo veel aan: het bovenlijfje werd ietsje ruimer en ik besloot het kleedje uiteindelijk in één stuk te knippen. 

De bruid die schitterde aan de zij van haar kersverse echtgenoot. Stephanie en Bart, jullie zijn een geweldig koppel, met een prachtig gezin, en dat ja-woord was de kers op de taart waar jullie al 18 jaar met smaak van eten. Proost!

En wie ziet hier de photobomber?! Janne toch!