Joy Joy!

Wie k-bas volgt zag het wellicht al passeren, we blazen deze week ons eerste kaarsje uit! 

Verjaardagen zijn er om gevierd te worden - toch tot er grijze haren in het spel komen. En dus smeet ik me vol overgave op de uitwerking van een tasje dat al in mijn hoofd zat vanaf dat ik de Rozy-sluiting voor de eerste keer in mijn handen had.

De Rozy wallet zit echt geweldig in elkaar, maar een clutch met die sluiting, dat moest toch ook lukken? Dat wij van die tasklemmetjes in ons assortiment hebben sterkte mij in mijn voornemen :)

Ik keek wat rond, bestudeerde al de tassen in mijn schuif en maakte een eerste proefversie. Eentje in naturelkleurige croco kurkleer, I like. Al bij al ging dat verbazingwekkend vlot. Dat ik tijdens mijn gips-intermezzo al minstens 10 versies mentaal in elkaar stak kan helpen. De afwerking aan de kant, dat vond ik de grootste uitdaging. Bij de eerste versie gebruikte ik een extra strookje kurkleer, vouwde dat om de onafgewerkte zijkanten en stikte dat op 1cm van de kant vast. 

Hmm, die ene cm doorgestikt aan de kant, dat was nog niet zo gemakkelijk met de zijpanelen in de weg, en vooral, elke kleine scheve kronkel zie je ook op de voorkant. Gelukkig is de croco print heel vergevingsgezind, dus daar stoort het niet. 

Maar een tweede versie in zwarte kurk met Lotte Martens bling bling (ik gebruikte een nepleren lint met koperen driehoekjes voor de buitenkant, en een ander voor het ritsvakje) maakte de probleemzone helemaal duidelijk. Effen stof is meedogenloos :).

Plan B kwam op de proppen toen ik moedeloos en héél slechtgezind na een avondje tornen in bed kroop om de frustratie weg te slapen. Eureka, self-binding, een term die ik bij haar oppikte, dat was de oplossing! Ik sprong terug uit bed, en een kwartiertje later was het beklonken. 

Voor versie 1 en 2 gebruikte ik style-vil, een foamachtige heel lichte versteviging die je mee in stikt. Die zorgt ervoor dat de clutch heel mooi rond valt, in plaats van een platte zak wordt, geweldig materiaal. Alleen, de clutch wordt er wel een beetje 'foamig' van, ergens misschien niet direct het gevoel dat je van een clutch verwacht. 

Voor de derde versie wilde ik graag een stevige 'harde' versteviging testen. Ik ging voor Fast2Fuse heavyweigt, die ik pas na het inzetten van de zijpanelen mee in het tasje schoof. Je zou een soortgelijk effect ook kunnen bereiken met karton (niet van dat ribbelspul uiteraard). Fast2fuse heeft als voordeel wel dat je de voering aan de versteviging kan strijken na assemblage zodat de stof ook binnenin mooi strak zit.

Versie 3 werd er eentje met kunstleer, één van onze nieuwe aanwinsten in de shop. Geen goedkoop kunstleer, dat beseffen we zelf ook, maar wel erg kwalitatief. En daar doen we het voor! Roze met geel, is dat geen topcombi ;) Jolien haar communietasje is bij deze ook een feit.

Die voeringstof kocht ik bij Bellelien vorig jaar, voor een zomertopje, vorig jaar ;). Toen ik door mij kast ging was dat dé perfecte match - stof stockeren heeft écht nut.

Die versie maakte duidelijk waar nog wat millimetertjes af mochten of bij moesten. Versie 4 tenslotte was een must voor de handleiding ;). Ik koos voor cognackleurig kunstleer, altijd stylish. Omdat effen ook maar effen is, wilde ik daar eens een retro-toets proberen, en ik ging voor de ivoren strik. De handleiding voor dat detail is vrij summier - knip een strook stof, rimpel in het midden, naai daar met de hand een klein strookje stof rond, maak 2 inkepingen in de buitenstof, steek de strik ertussen en stik vast. 

Welke versie nu mijn favoriet is? Geen idee. Er is voor elk wel een goede gelegenheid te bedenken ;)

Ook zin om een Joy-clutch te maken? U kan het gratis downloaden! 

Oh, in de handleiding ging ik uit van niet-rafelende buitenstof. Wil je een beetje je eigen ding doen met canvas en andere versteviging? Dan heeft Marleen als nog een aantal geweldige tips. Vooral die laatste, dan ik daar niet zelf op gekomen ben :)