Rock it with Rocco

2018 wordt het jaar van de coole grieten. 

Van de zelfbewuste, sportieve jongedames. 

Van de rockchicks met de nodige attitude.

Van meisjes zoals jij, lieve dochter. 

 Euh, stoere dochter bedoel ik. 

Uiteraard.

Laat Sharon dat stijlgewijs nu helemaal begrepen hebben, met de lancering van Rocco. Jolien is 8. Jolien wil niet langer elke dag jurkjes dragen. Jolien wil bewegingsvrijheid. En dat krijgt ze.

Ik maakte een eerste testversie met stof uit de voorraadkast. Je weet wel, die tot aan de nok volgestouwde kast, voor als het oorlog wordt of zo. 😏 De grijze joggingstof is zo'n lekker dikke, en warme met teddy langs de binnenkant. Ideaal voor het soort guur weer op dagen als vandaag. Om lekker in weg te kruipen en op de bank te hangen, of eventjes de koude wind te trotseren. Ik maakte een 134 in normale breedte, maar kortte uiteindelijk nog 3 cm in. Het kind hangt al een tijdje zowat tussen een 128 en een 134 in. Lastige maat eigenlijk als het gaat om kleren. Geen kind, geen tiener, een grensgeval.

Op de zijkant freewheelde ik wat met keperband. Want grijs is toch ook maar grijs. Ivoor en bordeauxrood wisselen elkaar af. Dat was uiteraard nog het grootste klusje aan de hele sweatpants. 

Ik ging eerst heel de nestelringerij aan mij laten voorbij gaan, een rek in de taille en hop, goed genoeg toch? Maar de joggingstof was zooo dik dat een heupband uit die stof werkelijk geen gezicht was. Zwanger is iets wat je niét met een achtjarige wil associëren. Ik nam mijn toevlucht tot mijn voorraad boordstof. Iets beperkter, daar kom ik maar een halve oorlog mee toe. Of zo. En zat me daar nu toch niet de pérfecte grijze kleur tussen zeker!  Ha! Toen ik toch bezig was met tornen, vermande ik mezelf, deed dat kleine extra effortke, en stak toch maar zeilringen. Toevallig heb ik er hier wel wat in huis. Witte zeilringen, toch die finishing touch.

Ik stikte deze Rocco op Bernie, de jongste aanwinst op naaimachinegebied. Bernie, zoals de naam doet vermoeden eentje van dat zwitserse topmerk, moet nog wel een beetje wennen aan mijn naaistijl. Of ik aan de zijne. Gelijk je wil. Laat ons zeggen dat Bernie nog wat kuren heeft en dat het transport nog niet doet wat het moet doen. Jean-Marie (ja, de geroutineerdere Pfaff in dit huishouden) wacht momenteel op een nieuwe draad, dus dat er niet veel genaaid werd de voorbije maand heeft daar - onder andere - mee te maken. Maar ik leef op goede hoop en dat er in 2018 opnieuw (en hopelijk veel) genaaid zal worden staat buiten kijf.