Mijn tas 2 blogtour: Mathilda

Wie nog niet op de hoogte was van de nakende lancering van Mijn Tas 2 moet wel op een andere planeet vertoefd hebben. Maar misschien ben ik niet helemaal objectief.

Als tassenliefhebster en tassenwebshop-uitbaatster is een nieuw tassenboek zoiets als een vers kindje. Ok, niet het mijne maar ik neem het meterschap met veel plezier waar. Ik bewonderde de echo's (lees schetsen) met de nodige oh's en ah's en overstelpte de kersverse ouders al voor de geboorte met cadeautjes (lees: fournituren) en (ongevraagd) advies allerhande. Dat ik nog voor de lancering al een patroon toegestopt kreeg om de promo-blogtour mee op poten te zetten is de kers op de taart. 

Mathilda, heet dit patroon. Zoals ook in Mijn Tas komt elke tas in 2 uitvoeringen. Mathilda 2 is een tas die zich vooral kenmerkt door de schuine hengsels die doorlopen op de tas. Daardoor kan je spelen met stoffen en prints. Mathilda 1 is een specialleke, en combineert eigenlijk een transparante buitentas met een binnentas die met drukknopen 'ophangt' in de buitentas. Ingenieus! Uiteraard kon ik het niet laten beide versies uit te testen.

Mathilda 2

Nadat ik zowat alle mogelijke combinaties in mijn hoofd overliep kwam ik toch terug tot de essentie. Ik hou namelijk van tassen die vrij neutraal zijn, en daardoor bij elke outfit passen. Dus ik koos voor zwart kunstleer voor de buitenkant. Maar voor dat tikkeltje extra greep ik wel naar tassenband met een streep in, dat accentueert de schuine lijn (en toevallig of niet, ik zie enkele gelijkenissen met het k-bas logo ;))

Het patroon schrijft style-vil voor als versteviging, maar omdat ik altijd een tikje eigenwijs ben koos ik voor opstrijkbare sandwich fix, kwestie van de dikte van de naden op het punt waar de tassenband samenkomt wat te verminderen. Mijn tassenband is bovendien relatief dun en soepel dus op dat vlak geen problemen. Kies je voor (vol)leren riemen, hou er dan rekening mee dat je naaimachine een stevige motor of handwiel nodig heeft ;). In alle geval, mij tas staat als een huis, dat is zeker :) 

Om de less-is-more lijn door te trekken greep ik naar een zwarte rits met zwarte metalen tandjes. Metalen ritsen hebben toch altijd net dat tikkeltje extra degelijkheid bij een tas maar zijn vaak niet in geweldig veel kleuren terug te vinden. Daarom besloten we bij k-bas ritsen te laten maken, met zwarte én met rosé gouden tandjes (zie Mathilda 1 ;)), met zwarte en ivoorkleurige tape. De ritsen zijn 50cm lang (niet deelbaar), hebben tandjes van 6mm, en hebben een lange donutpull. Ideaal Mathilda-gerief, dat kan ik alvast zeggen!

Verder pimpte ik de tas met een handgemaakt logo. Ik nam een restje leer, de soldeertang en brandde erop los. Het ziet eruit als stift maar het zal zeker niet uitlopen bij een flinke plensbui.

Aan de trekker bevestigde ik ook een restje leer, met een revolverknopje. Kleine details die het hem doen wat mij betreft.

Binnenin koos ik voor een all-time favourite van kokka (al belandde dat per ongeluk op zijn kop, oeps), het laastje restje uit mijn kast. Al ligt er ook nog een stukje met goud, te wachten op de ideale gelegenheid.

Mathilda is een echte hand-tas. Wil je dus de tas over je schouder dragen zonder je oksel af te knellmen, dan verleng je de hengsels best een tikje (of je kiest gewoon voor een ander model uit Mijn Tas 2, keuze te over!)

Mathilda 1

Nadat Mathilda 2 een plaatsje verwierf op mijn kast (ja, toegegeven, ik zet pasgemaakte tassen altijd tijdelijk op mijn kast, om ze af en toe te bewonderen en te aaien) speelde ik met de mogelijkheden voor een Mathilda 1. Opgestikt zakje, confetti, ... Door de transparante buitentas kan je je helemaal creatief uitleven ;) 

Ik haalde in de plaatselijke stoffendepot P10-tje een stuk tafelzeil en toog aan het werk. De binnenzak maakte ik uit rosé gouden wasbaar papier, en voerde met een stukje (speciaal door manelprints voor k-bas ontworpen) binnenstof-sample.

Het patroon voorziet een opgestikt zelfgemaakt hengsel maar soms ben ik liever lui dan moe dus ik besloot dat koord en koperen zeilringen een prima alternatief zouden zijn. Het koord is achteraan afgewerkt met een stukje plastic dat krimpt door het te verwarmen. Bye bye rafelige eindjes! Bovendien kan je het koord gerust wat langer laten en op maat knopen bij gebruik.

De rits hier is opnieuw een 'k-bas'-rits. Ik ben zoooo blij met die ritsen!

In plaats van zelf een tabje te stikken, kan je dus ook gaan voor kant-en-klare ritsklemmen (again, liever lui dan moe ;))

Met drukknopen hangt de binnentas dus in de buitentas, chic toch!

Toen ik laat op de avond de tas showde aan manlief besefte ik plots dat ik één essentieel ding over het hoofd zag. Dat voorzakje voor die quote, of dat mooie kaartje, of die foto, of waar-je-op-dat-moment-ook-mee-over-straat-wil! Uiteraard had ik dat best als allereerste gestikt en dan pas het tafelzeil verwerkt (en achteraf bezien stik je dat best langs de binnenkant zodat je buitenkant egaal blijft (gewoon een tip voor mensen die zelf iets soortgelijk willen doen)). Dilemma: wél of niet nog dat risico nemen? Want met tafelzeil geldt wel, gestikt is gestikt. Lostornen is géén optie, zeker niet middenop je tas, en een reeds gestikte tas is ook niet zo wendbaar onder de naaimachine. Ik zou Mieke niet zijn als ik toch niet dat risico nam. Iets met 'living on the edge'.

En kijk, het kwam goed! Onze trouwuitnodiging paste toevallig perfect bij de kleuren en de stijl van de tas, dus die vond daar een tijdelijk onderkomen ;).

Mathilda 1 en Mathilda 2: zij-aan-zij. Hetzelfde patroon, maar toch zo anders!

Een aantal tassenmaaksters gingen ook al aan de slag met Mathilda, dus neem daar zeker een kijkje voor inspiratie! 

 Madeline de stoffenmadam  - Made By Caro  - Carreaukes  - Katrienette  - Jace did it

Enkele gelukkige workshops-winnaars maakten ook al pareltjes!

Sofie en Nathalie, dikke proficiat met jullie derde tassenkindje, het werd een prachtboek, en de eer en het genoegen om daaraan te mogen meewerken was geheel de mijne!

Willen jullie ook graag een exemplaar? Het boek is te koop via onze webshop!