Tea for Mie
zaterdag 28 december 2013
Namen trekken, dat gebeurt hier gewoonlijk al ergens begin november - kwestie van ruim tijd te hebben om een cadeautje te voorzien, een erg lovenswaardig initiatief, toch? Ik maakte dus in de aanloop naar Kerstmis (of te wel: één dag van tevoren - u begint me misschien al een beetje door te hebben) een kerstcadeautje voor de schoonmama. Een theepot mét een passende theemuts.
Het patroon tekende ik zelf - stelt u zich daar vooral niet te veel bij voor, in het kort ging ik als volgt te werk: ik nam 2 A4-papieren, drapeerde die over de theepot, plakte en knipte totdat ze de gewenste vorm hadden, knipte de vorm dan overlangs door en nam dit "patroondeel" 4 maal over, 2 maal in voering, 2 maal in buitenstof.
De theepot zelf is nogal bol en ik wou geen gapende muts. "Den truk" die ik daarbij uithaalde was om de onderkant niet recht te knippen maar gebogen (zie bovenstaande tekening). Bij het keren liet ik onderaan de naad een paar cm open, stikte dan een tunneltje en stak daar een elastiek in.
En hopla, een passende muts.
Ik testte daarbij ook eens het alfabet van mijn naaimachine uit. Een persoonlijk opschriftje (mijn schoonma heet toevallig ook Mie ;)) en die muts wordt bijna hip.
En wat past daar dan beter bij dan een mandje krokantje (uit "Zo geknipt"), gevuld met wat thee en lekkers?
Zo Mie, nestel je maar lekker gezellig op de bank!
Warme voetjes
woensdag 25 december 2013
De oudste was toe aan nieuwe regenlaarzen. Ik zocht en vond er mooie bij katchoo.
Omdat ik de meeste sneeuwlaarzen gewoon oerlelijk vind (ben ik de enige?), weiger ik om zo'n dingen in huis te halen (alsof alles hier in huis esthetisch verantwoord is, haha, not! maar ik hou hier even de schijn hoog). Vorig jaar bewezen de regenlaarzen dan ook hun dienst in de sneeuw. Droog, dat wel, maar de voetjes blijven er niet echt warm in.
Uit een restje teddykatoen maakte ik dus een warme regenlaarsvoering.
Een beetje googelen bracht mij bij deze werkbeschrijving. In plaats van een stukje tricot voor de boord bovenaan, maakte ik de voering gewoon een pak langer, zodat deze omgeslagen kan worden.
Voila. Winterproof - maar waar blijft nu die sneeuw?
Gisteren onder de kerstboom. Vandaag ingewijd.
Cadeautjestijd
zondag 22 december 2013
Af en toe wordt hier tegen de klok genaaid. Afgelopen vrijdag bijvoorbeeld. Door een samenloop van omstandigheden - ik steek het allemaal op de post - "moest" ik die middag nog 2 cadeautjes produceren. Eentje dat moest dienen voor een kerstspel met ex-studiegenoten vrijdagavond, en eentje dat moest dienen voor het pasgeboren 3 maanden oude babietje van één van die studiegenoten (ok, misschien, ik zeg misschien, is mijn aandeel in deze groter dan dat van de post).
Een retro-dekentje voor Kobe.
Dat het deze "retro rocket rascals"-stof van Michael Miller zou worden, was mij al duidelijk toen ik *drie maanden geleden dus, schaamrood op de wangen* het geboortekaartje aankreeg. Perfecte match. Weinig poespas, katoentje aan de ene kant, teddykatoen aan de andere kant, paspel ertussen en klaar is kees.
En dat deed ik in 't mini nog eens over. Maar deze keer gebruikte ik het keergat om het te vullen met tarwekorrels en lavendel. En dat werd dan een warmtekussentje.
Beide cadeautjes werden enthousiast onthaald, sjoew.
Een retro-dekentje voor Kobe.
 |
| Stof: Retro rocket rascals, Michael Miller Teddykatoen van bij cozette* |
Dat het deze "retro rocket rascals"-stof van Michael Miller zou worden, was mij al duidelijk toen ik *drie maanden geleden dus, schaamrood op de wangen* het geboortekaartje aankreeg. Perfecte match. Weinig poespas, katoentje aan de ene kant, teddykatoen aan de andere kant, paspel ertussen en klaar is kees.
En dat deed ik in 't mini nog eens over. Maar deze keer gebruikte ik het keergat om het te vullen met tarwekorrels en lavendel. En dat werd dan een warmtekussentje.
 |
| stof boven: Sioux noir, Petit pan stof onder: veritas |
Beide cadeautjes werden enthousiast onthaald, sjoew.
Nuts for dinner - part II
vrijdag 20 december 2013
U las het al, na het eekhoorntjeskleedje voor de jongste, beloofde ik de oudste een rokje uit datzelfde stofje. En belofte maakt schuld.
Het werd een knopenpatrokje van mme zsazsa (hoewel het model aanvankelijk een zeer hoog bommagehalte bij mij opriep, ging ik overstag na de geweldig mooie versies van mina dotter en van jansen ). Simpel (net wat de stof nodig heeft), maar toch iets anders. Ik gebruikte nog eens de kamsnaps om af te werken. Een gouden bovenaan, en een rij rode eronder.
Alleen de maat, daar ging ik toch de mist in. Ik maakte een maat 6 jaar voor mijn 4,5 jarige. Ruim, maar, voorzienig als ik soms kan zijn, stak ik knoopsgatenelastiek in de tailleband (en produceerde daarbij de *lelijkste* knopengaten ooit - geen idee wat er daar misliep want das toch wel kunnen met een volautomatische knoopsgatenfunctie - en nee, sorry, daar krijgt u géén foto's van te zien.).
Maar lang! Ik knipte het rokje al zonder zoomnaadwaarde. Maar zelfs dan. Het bommagehalte schoot weer even omhoog toen dat rokje bij de eerste pasbeurt tot bijna aan de enkels zakte. Extra omzomen was geen optie want ik had - in een vlaag van afwerkingsdrang waar ik op andere levensterreinen - strijken, poetsen, opruimen,... geen last van lijk te hebben - reeds kamsnaps aangebracht. Bovendien zouden de eekhoorntjes ont-poot worden - en dat kan een ware dierenvriend echt niet maken. Rokje optrekken tot in de taille dan maar.
De dochter, die vindt het allemaal prima.
En Janne wou natuurlijk mee poseren, met haar eekhoorntjeskleedje, nu al gebombardeerd tot favoriet.
Btw. we naderen de kortste dag van het jaar - dat is te zien aan de foto's.
De rest van de 2 yards is op weg naar de give-away winnaar in Malaga. Patricia, maak er iets leuk van!
Vintage inspired dress meets vintage inspired fabric
woensdag 11 december 2013
Ze schieten in blogland als paddestoelen uit de grond, de Louisa-jurken. Terecht natuurlijk, want dit nieuwe patroontje van Compagnie M is een pareltje - net zoals het hier reeds geproduceerde Mara-bloesje. Marte omschrijft het kleedje als een “vintage inspired dress”. En dat, lieve lezers, vraagt om een “vintage inspired” stofje!
Deze stof van Melody Miller (Kokka), geïnspireerd op de viewmaster (oh nostalgie!), is er zo eentje.
De stof dateert van 2011 - toen de naaimachine voor mij enkel nog stoffige herinneringen opriep aan mijn ver vervlogen kindertijd- en was toen razendsnel uitverkocht in zo goed als alle stoffenwinkels. Nu zijn er alleen nog zeldzame restjes te verkrijgen in een paar buitenlandse webshops (en ik kan u wel vertellen dat je goed je best mag doen om die op te snorren). Ik kon enkele maanden geleden nog beslag leggen op 2 keer een halve meter – en sloeg in een vlaag van voorzienigheid ook de blauwe variant in.
Twee halve meters, en een grote print die slechts in één richting loopt. Daarmee moest ik het doen. Een beetje knipcreativiteit was dus aan de orde. Ik wilde eerst maatje 5 jaar maken voor Jolien, een beetje groeimarge, weet je wel. Maar stoftekort noopte tot een maatje 4 jaar. Ach, dit model mag wel wat korter (en gelukkig is daar nog de jongere zus, en daarna nog de jongere nicht, klaar om dit verder af te dragen).
De aandachtige kijker kan ook zien dat de tekst op de viewmasterplaatjes verticaal loopt in plaats van horizontaal. Tja, mij stoort het niet. Ik maakte het kleedje met de doorlopende (groenige) paspel en mosterdgele inzetstukken achteraan. Dat is het enige waarvan ik in deze versie achteraf bekeken niet 100% overtuigd ben. Misschien had ik de stof beter laten terugkomen – dat zou het geheel wat zachter gemaakt hebben. Maar alles terug lostornen, ik dacht het niet! Prima draagbaar toch zo?
Op model
En oh, die zakken...
Topper, daar volgen er zeker nog van!
Een kleedje, een recy-kleer-projectje en een give-way!
vrijdag 6 december 2013
Sommige stofjes vragen om een simpel kleedje. Zo komt dat het mooiste tot zijn recht (zo dacht ook Katrien van kaatjenaaisels die, toeval of niet, deze blogpost publiceerde de avond nadat ik dit kleedje in elkaar stak).
|
| Stof: Nuts for dinner - Michael Miller Voeringstof: Medallion in red - Free Spirit Patroon: Color block dress - Heidi & Finn (ik gebruikte enkel de patroondelen voor de voering die ik dubbel knipte. en verving de knoop-elastieksluiting door een blinde rits ) |
Om het geheel af te maken waagde ik mij aan een recy-kleerprojectje. Een oud t-shirt werd verknipt tot een vestje, waarbij zoveel mogelijk van de oude boordjes werden hergebruikt. De voorpanden werden gedubbeld met een stukje stof van het kleedje. Kamsnaps erop en klaar. Minimum aan inspanning, maximum aan resultaat.
 |
| Gerecycleerd vestje Eigen patroon |
Op model
De stof zag ik verschijnen op facebook, bij Bambiblauw, maar was razendsnel uitverkocht. Ik bestelde dan 2 yards bij Hawthorne Threads, een Amerikaanse webshop waar ik al eerder bestelde - een aanrader. De oudste dochter bestelde uit dit stofje nog een rokje - op de to-do-list voor de komende weken, en dan heb ik heel waarschijnlijk nog net genoeg voor een klein projectje.
Nu beloofde ik langs neus en lippen na deze give-away dat er nog eentje zou volgen als de blog de kaap van de 100 volgers rondde. En ik schat dat we daar ongeveer zitten. Bovendien komt de 10.000ste pageview eraan én is het vandaag sinterklaas. Reden genoeg voor een nieuwe give-away!
Wat geef ik weg? De keuze is aan u. Kan u zelf overweg met de naaimachine en heeft u het ideaal projectje voor het restje van deze stof in uw hoofd, dan krijgt u de overschot van de stof. Dat zou moeten volstaan voor een simpel rokje, of babykleedje, een tasje, ... Bent u een naaileek - of hebt u gewoon zin om iets afgewerkt te krijgen - maar ziet u wel iets in een rokje voor uw spruit, dan mag u de maten van uw kind doorgeven, en dan maak ik dat voor u.
Wat moet u daarvoor doen? Heel simpel: volger zijn of worden, en in een reactie aangeven wat u met dat restje stof zou willen doen. Voila.
De give-away loopt tot woensdag 11 december, 20u.
Veel succes!
"AHA"-erlebnis! En een kleine fotohandleiding
woensdag 27 november 2013
Na het lezen van vorige blogpost weet u dat ik mijn hoofd brak over de "flappen" die de rits verstoppen. Ook al was het jasje af, het bleef door mijn hoofd spoken, als een onopgelost raadseltje. Daar word ik lichtelijk ongemakkelijk van. Maar op de fiets van mijn werk naar huis - wanneer ne mens niet veel beters te doen heeft - zag ik het licht - aha, ineens was het daar, de oplossing! Ik maakte het gewoon veel te moeilijk.
Als geheugensteuntje voor mezelf probeerde ik het thuis meteen uit (op een proeflapje, that is! Ik ben nu ook niet zo perfectionistisch dat ik de jas zelf opnieuw uit elkaar zou halen), en maakte daarbij een kleine fotohandleiding. Wie weet komt het u ooit ook nog eens van pas.
Dus hoe doe je dan nu properkes, zo'n flappen (en please, als er iemand de correcte term kent, maak dat dan kenbaar in een reactie!) voor en achter een rits verwerken? (btw: dit is de werkwijze voor een meisjesjas, voor jongens wil de conventie dat de voorflap en achterflap omgekeerd zitten - niet dat we daarvan wakker liggen)
Voor de duidelijkheid gebruik ik hier verschillende stoffen van buitenstof en flappen, normaal is dit uiteraard dezelfde.
De voorflap
De achterflap
Ofte: hoe eenvoudig kan het eigenlijk zijn?! Jammer toch dat ik daar geen 5 dagen eerder op kom...
Als geheugensteuntje voor mezelf probeerde ik het thuis meteen uit (op een proeflapje, that is! Ik ben nu ook niet zo perfectionistisch dat ik de jas zelf opnieuw uit elkaar zou halen), en maakte daarbij een kleine fotohandleiding. Wie weet komt het u ooit ook nog eens van pas.
Dus hoe doe je dan nu properkes, zo'n flappen (en please, als er iemand de correcte term kent, maak dat dan kenbaar in een reactie!) voor en achter een rits verwerken? (btw: dit is de werkwijze voor een meisjesjas, voor jongens wil de conventie dat de voorflap en achterflap omgekeerd zitten - niet dat we daarvan wakker liggen)
Voor de duidelijkheid gebruik ik hier verschillende stoffen van buitenstof en flappen, normaal is dit uiteraard dezelfde.
De voorflap
- Leg buitenstof met goede kant naar boven onderaan, leg daarop de in de lengte dubbel gestreken voorflap, gelijk met de zijkant rechts, daarop leg je dan de rits, met de goede kant naar beneden. Speld vast en stik zo dicht mogelijk tegen de ritstandjes rechts.
- Leg voering, met goede kant naar beneden op de rits, speld vast en stik zo kort mogelijk tegen de tandjes van de rits rechts. Ik vind dat meestal het properste om het werkstukje even om te draaien (voering onderaan) en dan op de stiklijn uit de vorige stap te stikken
- Strijk voering open naar rechts, en plooi naar onder.
- Plooi flap over de rits, en stik door op de buitenstof dicht tegen de flap (als je goed kijkt zie je een rood stiksel). Voila, die kant is al bijna af (ik zei toch dat het simpel was).
De achterflap
- Neem nu de andere in de lengte dubbel geplooide flap en speld het rechter ritsdeel met de goede kant naar boven tegen de kant. Stik kort tegen de tandjes.
- Leg nu buitenstof met de goede kant naar beneden op de rits, gelijk met de rechterkant. Speld en stik (ook hier draai ik het werkstukje even om zodat buitenstof onderaan ligt en de stiklijn uit de vorige stap gebruik ik dan als richtlijn).
- Strijk buitenstof naar rechts. Voila, de flap is er al.
- Om de voering te bevestigen leg je de buitenstof weer met de verkeerde kant naar boven en draait dan het werkstukje ondersteboven zodat buitenstof helemaal onderaan komt te liggen, daarop de rits, daarop de flap. Speld nu de voering met de goede kant naar beneden op de flap. Stik nogmaals zo dicht mogelijk tegen de (verborgen) ritstandjes (dus in feite opnieuw over de vorige stiklijnen)
- Voering naar de andere kant strijken (de foto hieronder is enkel maar om te tonen waar die voering nu zit - maar bedoeling is uiteraard dat die helemaal naar rechts gestreken wordt)
- Nog eens doorstikken kort rechts van de ritstandjes op de buitenstof.
- En klaar is kees!
Ofte: hoe eenvoudig kan het eigenlijk zijn?! Jammer toch dat ik daar geen 5 dagen eerder op kom...
Abonneren op:
Posts (Atom)
Social Icons