Poezenkleedje
woensdag 26 februari 2014
Een beetje naai- en blogkenner uit de lage landen is tegenwoordig vertrouwd met de afkorting SVDHZ. Doet het geen belletje rinkelen? Dan wil ik die term gaarne aan u expliceren. Het is een afkorting die staat voor het immens populaire naaiboek Stof voor durf-het-zelvers van Griet (van de blog Emma en Mona) en Lies (van de blog Oontje). Het zal u niet verbazen dat ik dat boek een week na de lancering in handen had.
Waarom maakte ik dan nog niet eerder een kleedje uit dat boek? De prachtige exemplaren zijn ondertussen ontelbaar, de commentaren eensgezind: een fantastisch basispatroon. De voor de hand liggende reden is dat de chaoot in mij het patroonblad kwijtgespeeld is en de luiaard in mij er ongeveer een jaar over heeft gedaan het boek eens in de bibliotheek te gaan ontlenen om de patroonbladen te kopiëren. Shame on mie.
Maar hier is ie dan, mijn eerste SVDHZ-kleedje!
Stof: Whiskers & tails, Robert Kaufman (Bambiblauw) Patroon: Stof voor durf-het-zelvers |
Het was geen liefde op het eerste gezicht met deze stof. Ik kocht er een halve meter van om een bloesje te maken om te combineren met de roestbruine Jacob uit deze post. Maar hoe langer ik de stof bekeek, hoe mooier ik ze vond. En Jolien was meteen laaiend enthousiast. En dus bestelde ik nog een halve meter om het om te dopen tot een kleedje.
De maten, dat is nog een beetje zoeken. 'Van horen zeggen' vallen de maten nogal smal, dus nam ik geen risico en maakte een maatje 122-128, weliswaar aan beide kanten een centimeter ingenomen. Het rokdeel is een iets schuiner uitlopende A-lijn, eveneens een 8-tal cm ingekort. Waarschijnlijk had een maatje 110-116 dus ook prima gekund.
Miauw!
PS: Geweldig hard bedankt om voor mijn creaties te stemmen op de Compagnie M wedstrijd! De concurrentie was ijzersterk en groot was dan ook mijn verbazing dat ik nog net de 5de prijs wegkaapte met de vintage Mara-shirt. Joepie! Als je om inspiratie verlegen zit, neem dan zeker nog eens een kijkje tussen alle deelnames, want er zitten echt pareltjes tussen!
Elke week carnaval
zaterdag 22 februari 2014
Weinig naaitijd deze week. Maar wel een verplicht nummerke.
Gelukkig herinnert mama zich dan de eerste prent uit het boek Homemade mini couture. Oef, haalbare kaart.
De dochter was meer dan tevreden en besliste om volgende week (carnaval) deze indianenoutfit te recycleren. Thank god.
De oudste zit in de 2de kleuterklas, en de juffen zijn verzot op verkleedthema's. De kinderen ook, dat spreekt voor zich. Maar ik denk dat ik niet overdrijf als ik zeg dat menig ouder al eens heeft gevloekt op donderdagavond, zich realiserend dat hun zoon of dochter zich de volgende ochtend alweer verkleed dient aan te melden in de klas.
Mijn donderdagavonden heb ik in ieder geval al meer dan eens achter de naaimachine doorgebracht, nog snel snel iets in mekaar flansend. Passeerden al de revue dit schooljaar: het berenthema, kabouterthema, de tijd van toen, prinsessen, Halloween, sinterklaas en kerst uiteraard. Ja, dat was allemaal vóór de kerstvakantie. Deze week was het de beurt aan de indianen.
Gelukkig herinnert mama zich dan de eerste prent uit het boek Homemade mini couture. Oef, haalbare kaart.
Hoezo doen squaws niet aan ballet? |
Na de krokusvakantie staan nog volgende thema's op het programma: dino's - een 'special edition' waar zowel dochter áls vader ten tonele verschijnen - kleuren, pasen en piraten, alsook, vakantie, kamperen en kriebelbeestjes, ... Of daar nu telkens een passende outfit bij verwacht wordt, dat probeer ik vooralsnog nog even te negeren.
Vintage Mara-shirt
zaterdag 15 februari 2014
Laat mij maar meteen even iets bekennen. In tegenstelling tot wat u misschien zou kunnen denken als u een trouwe lezer bent, lopen de dochters hier er niet altijd even 'fashionable' bij. Als je de oudste de keuze zou laten, kiest ze wellicht 9 van de 10 voor 'haren jogging' die ze geërfd heeft van een achternichtje. Een knalfuchsia geval, met roze schreeuwerige letters, you get the picture. 't Kind is 4 jaar, dus geef haar nog wat krediet.
Maar 't is niet elke dag feest, en het is ook niet nodig om altijd op zijn 's zondags gekleed te zijn. Vind ik. Er zijn van die dagen (in feite, de meeste) dat wij de voorkeur geven aan comfortabele kledij. Maar comfortabel, dat betekent daarom niet direct lelijk. Nee, comfortabel, dat kan ook mooi zijn. Heel mooi zelfs.
So I present to you: de Mara-shirt - een variatie op de Mara-blouse van Compagnie M.
Ik kocht geweldige gestreepte tricot van Atelier Assemblé bij Mon Depot. (ok ok, het stashbusting gaat niet helemaal volgens plan, *schaamrood op de wangen*). Rood en donkerblauw, wat groffer gebreid. Ik kreeg er direct een beetje een nostalgisch vintage gevoel bij, en daar kan ik (en geloof me, ik heb het geprobeerd) niet aan weerstaan.
Voor het inzetstuk werd de stof aan beide kanten 45° gedraaid. En afgewerkt met pompomband. De sluiting veranderde ik naar een rits wat beter paste bij de sportieve look die ik in gedachten had, en ik voegde ook een opstaande kraag toe (noot aan mezelf: volgende keer verstevigen).
Omdat ik meestal gaandeweg van alles aanpas, heb ik van tevoren geen goed uitgedacht stappenplan, en ik heb dan ook wel wat zitten prutsen aan de kraag en het beleg van het inzetstuk. Niet meteen een toonbeeld van perfecte afwerking, maar goed, het kan ermee door voor een eerste keer.
De plooikes stikte ik helemaal door tot onder, en ik voegde ook plooikes toe in het achterpand - gewoon voor de sier.De mouwboordjes voorzag ik van een sierstiksel voor het elastiekje.
Omdat de Mara-blouse nogal kort valt, voegde ik onderaan een boord toe. Die mocht eigenlijk wel wat minder hoog zijn want nu is het truitje wel wat aan de lange kant. Ach, beter een beetje groeimarge zeker?
Werken met tricot in plaats van met geweven stof, maakte dat ik het patroon wel wat moest aanpassen qua pasvorm (en daar is nog ruimte voor verbetering). Vooral in de breedte nam ik wat in.
Ik ben er wel blij mee, met dit truitje. Het doet mij om de één of andere reden een beetje denken aan een vintage wielertruitje. En de dochter, tja, die vroeg of dit haar indianenoutfit was voor de themaweek in de klas van volgende week (ik vermoed dat de pompomband er wat mee te maken heeft). Of dat nu een goed teken is?
Of de vintage-look:
En gezien het nog net voor de deadline af is, zond ik het nog in voor de wedstrijd. Wie niet waagt, niet wint zeker? Je kan dus ook op deze outfit stemmen door op het hartje te klikken in volgende link: http://compagnie-m.com/wordpress/blog/vintage-mara-shirt/. Alvast bedankt!
Tutorial for hairbands for CI-users. English translation.
maandag 10 februari 2014
Finally, as promised, the english translation of my tutorial for hairbands for CI's. I would like to explicitly thank my friend Margaret who, as a native speaker, translated the most of it in much more fluent english than I could, or than our friend google translate ;) Please feel free to share this tutorial with all who might benefit from this!
You may (or
may not) have noticed, but our youngest is always wearing a hairband in the pictures,
always (if you can't resist, feel
free to scroll through the blog J).
If you
don't know us personally, you may have wondered what I find so amazingly
beautiful about it: I'm the first to admit that I have a secret giggle at the
sight of a virtually hairless baby dressed up as an Easter egg, but there's no
accounting for taste.
The point
it, those hairbands are not there for aesthetic reasons, they are purely
functional. Janne was born deaf and hears by means of cochlear implants (or
C.I.s). An amazing invention, really, but try to keep those things in place on
a baby less than a year old. The idea is that the speech processor, like an
ordinary hearing aid, should be worn behind the ear. All very well for a
teenager or adult, but baby ears are still very flexible, the devices are
relatively large and heavy – and try to explain to a baby that he or she should
move carefully, so that the devices stay in place. It's a serious challenge, I
can assure you.
It is
naturally the intention to maximize the sound input so that the deaf children
have the greatest possible advantage from the C.I.s. The manufacturers
themselves have come up with a number of solutions, but I wasn't very satisfied
with any of them. That’s why I found my own solution to keep the devices in
place: hairbands! No ordinary hairbands of course, but hairbands into which the
devices can be inserted at the level of the ear: an elegant solution for girls,
don't you think?
Meanwhile, our
daughter possesses hairbands of every colour. Yes indeed, a matching hairband
for every outfit. For bilateral implanted kids, the band can be used reversible,
and if you use a different fabric for each side, you have 2 for the price of 1!
I have to
admit that the design of the bands was a painstaking work: a lot of
calculations and fittings were needed to get the pockets in the right place
relative to the ears, to make the band just wide enough to allow the devices to
fit inside, to make sure that the warning light is visible and the microphones
preferably not covered etc. I've written a tutorial to share all that
calculating and fitting with those of you who might benefit from it. Luckily
that's for a select public, just as the title indicates.
Well of
course, if you want to make a hairband for your hearing children, you can
always use the pattern and leave out the pockets!
Prefatory
remarks:
- This tutorial and pattern is for private use only. It cannot be used for commercial goals. If you intend to sell hairbands using this tutorial, please contact me at miekejansen81@gmail.com.
- The tutorial is based on devices on both sides. Naturally it can be adapted for a C.I on one side only. Make sure you place the pocket on the correct side then! The band can only be used reversible when two pockets are included. Of course, also if your child has only one implant (yet), you can simply make 2 pockets anyway – this won't be a problem when wearing it.
- You won't need the plastic earhooks and you can just take them off (at least for Cochlear, consult the device instructions or your audiologist if necessary – remark: Medel’s microphone is placed right behind the plastic earhook. It might be necessary to protect the microphone by means of a plastic cap that seems to be available for the babyBTE/activewear option).
- The pattern is drawn up for a head circumference of approximately 48 cms (c.19,2 ins.). This is for a child of about 2½ years. For other head sizes, you can alter the pattern by adding or subtracting the difference at the fabric fold. Naturally there is some flexibility from the elastic at the back. But beware, too tight is not comfortable, but too loose is also useless because it won’t keep the device in place.
- If you want to use the pattern more than once, it's a good idea to stiffen it by sticking it on to cardboard and cutting it out.
- The pattern allows for a seam of 1cm (3/8 inch). If you are less lazy than I, serge or zig-zag the edges of the pieces (except the tricot) before sewing the band together.
<<Click here to download pdf-pattern-part 1>>: print it in true size, with the paper in landscape orientation. (Note: I did not translate the notes on the pattern piece - "stofvouw" = "on fold")
Only for
users of Cochlear Nucleus Freedom:
<<Click here to download pdf-pattern-part 2 >>: print in true size.
For other
types or models, make your own pattern part 2 as follows:
Medel C.I.s are slightly narrower, but a bit longer. You probably have to adapt the pattern by making the hairband a bit wider (higher). I don't know about other types. The 2nd pattern piece is used to make a pocket to fit. (Note: I'm working on a pattern piece to fit Medel CI's, this should be available at short notice)
2. Requirements:
- For the band:
- 2 x material (cotton) cut to Pattern part 1. Copy the marks too (these are the blue vertical lines, the short ones for the elastic, the long ones for the pockets)
- For the elastic casing:
- 1 x material (cotton) Cut to a rectangle 17 x 6 cm
- 15 mm wide elastic: 10.2 cm long
- For the pockets:
- 4 x material (tricot/jersey – an old t-shirt is perfect): cut to a rectangle 6 x 6.5 cm
- 2 x 5 mm wide elastic, 4.6 cm long
- Pin the short pieces of elastic between the (short) marks on the right side of the material (these are marked on the other side of the pattern, so that you can easily copy them in mirror image on the right side of the material). Pin a pocket piece (tricot) on this (right side to right side), using the marks to find the correct position.
- Stitch with a 1 cm seam, turn right side out so that the elastic sticks out and iron the rest of the 1 cm seam allowance.
- Pin the exposed pieces of elastic between the marks on the other piece, with the right side up. Pin the remaining pockets pieces (see pictures below).
- Stitch pocket piece and elastic at 1 cm. Iron the tricot out towards the right side. The result looks like the picture below.
- Pin the 2 hairband pieces together, right sides facing, and pin the pocket pieces together as well.
- Use pattern piece 2 to draw the shape of the CI. The horizontal line should be positioned exactly at the stitch line (see picture). Use the marks for the elastic to determine the right posistion.
- Sew both parts of the tricot together on the line you have drawn. This forms a pocket.
- Cut away excess material
- Now join the pieces together at the bottom, but leave an opening of about 6 cms (see the black line on the photo). Sew the pockets into the seam at the bottom of the hairband. Make sure that the edge of the pockets exactly match the edge of the hairband. This is to ensure that the device can slide into the band slightly diagonally.
- Now make a tunnel from the rectangle. Fold lengthwise with the right side inside. Stich with a 1cm seam. You can tack a string or bias tape to one short side to make turning easier – make sure that you don't sew it into the long side seam!
- Thread wide elastic through the tunnel and pin it into place at one end.
- Thread the elastic casing through one of the short sides of the hairband and pin it in place. (the casing should be in the hairband now, not visible from the outside). Use the safety pin to push the tunnel through to the other end. Pin it to the hairband. It looks like a crumpled mess now, but don't worry, it'll turn out all right! Stich the tunnel on both sides of the hairband at 1 cm.
Louisa's with a twist
zaterdag 8 februari 2014
Ok, als Compagnie M een wedstrijd organiseert dachten jullie toch niet echt dat ik die zomaar ging laten voorbijgaan? Niet dat ik de pretentie heb die te kunnen winnen, want echt, er staan al een aantal prachtige naaisels op de site. Maar elke motivatie is goed om die patroontjes boven te halen. Dat ik een fan ben kon u hier en hier al lezen. Het toeval wil dat ik er op het moment van de aankondiging al een Louisa op de planning had staan voor de KCW. Nu wil een mijn planning al wel eens regelmatig in het honderd lopen (en deze blogpost van kinnekes Cloots in gedachten houdend, kom ik daar meteen eerlijk voor uit - nee, niets is perfect) dus de KCW passeerde, en geen kleedje te bespeuren.
Gelukkig zijn er daar nog de productieve naweeën. Deze week rolden er niet één, maar twee Louisa's van onder het naaimachine. Elk met een "twist".
Ik gebruikte dezelfde stof voor beide, stella blanc van petit pan (kersenpitje), en een petrolkleurige glanskatoen (Julija's). De paspel en de knopen moesten fluo-oranje worden, hetzelfde als in de petit pan-stof. Maar neem het van mij aan, het ene fluo-oranje is het andere niet. Ik kocht wat paspel in de Veritas (te rood), bestelde wat paspel bij Vermiljoen (te licht), kocht nog een stukje fluo oranje katoen bij Julija's (ook te licht) en vond uiteindelijk een 'match' in een polyyester (carnavals?-)stofje bij koekepeertje. Driewerf hoera!
Voor de jongste werd het een volledig gevoerde Louisa waar ik een peter pan kraagje bij tekende - nu ik erover nadenk, ik denk dat ik door een peter pan kraag-fase ga. Afgewerkt met dezelfde fluo-oranje paspel.
Voor de oudste had ik iets stoerder in gedachten, en werkte achteraan in plaats van met een blinde rits, met een zichtbare fluo-oranje rits (waarbij deze handleiding geweldig van pas kwam). Dit kleedje werd niet gevoerd, de zomer indachtig, maar zo'n rits op een bloot kinderlijf, ik weet het niet.Ik vreesde dat het kleed door mijn immer gehoorzame dochter na wat 'geprik' vakkundig in een hoekje gemikt zou worden. Dus ik haalde mijn aha-erlebnis vanonder het stof en voegde een 'achterflap' toe.
Voor beide kleedjes speelde ik wat met de lijnen op de achterkant.
De knopen, dat zijn met stof-beklede kamsnaps (zie hier voor een handleiding). Ja, dat kan dus ook! In plaats van de textiellijm waarover sprake in de link, gebruikte ik dubbelzijdige tape, type wondertape, dus ha, geen wachttijd voor mij. Enter efficiëntie! Man, das toch een geriefke, die snaps.
En dan volgt uiteraard nog een resem foto's met de altijd welwillende modellen.
En voor u mijn huishouden van perfectie beticht, die 'rekwisieten' in de eerste foto, dat zijn de pedagogisch onverantwoorde "bribes". Want ja, die kinders van mij, die gehoorzamen heus niet zomaar.
Edit: De publieksstem telt ook! Stemmen kan door op de wedstrijdsite van compagnie m (http://compagnie-m.com/wordpress/blog/louisas-with-a-twist-2/) te klikken op het hartje bovenaan.
Gelukkig zijn er daar nog de productieve naweeën. Deze week rolden er niet één, maar twee Louisa's van onder het naaimachine. Elk met een "twist".
Voor de jongste werd het een volledig gevoerde Louisa waar ik een peter pan kraagje bij tekende - nu ik erover nadenk, ik denk dat ik door een peter pan kraag-fase ga. Afgewerkt met dezelfde fluo-oranje paspel.
Voor de oudste had ik iets stoerder in gedachten, en werkte achteraan in plaats van met een blinde rits, met een zichtbare fluo-oranje rits (waarbij deze handleiding geweldig van pas kwam). Dit kleedje werd niet gevoerd, de zomer indachtig, maar zo'n rits op een bloot kinderlijf, ik weet het niet.Ik vreesde dat het kleed door mijn immer gehoorzame dochter na wat 'geprik' vakkundig in een hoekje gemikt zou worden. Dus ik haalde mijn aha-erlebnis vanonder het stof en voegde een 'achterflap' toe.
Voor beide kleedjes speelde ik wat met de lijnen op de achterkant.
De knopen, dat zijn met stof-beklede kamsnaps (zie hier voor een handleiding). Ja, dat kan dus ook! In plaats van de textiellijm waarover sprake in de link, gebruikte ik dubbelzijdige tape, type wondertape, dus ha, geen wachttijd voor mij. Enter efficiëntie! Man, das toch een geriefke, die snaps.
En dan volgt uiteraard nog een resem foto's met de altijd welwillende modellen.
En voor u mijn huishouden van perfectie beticht, die 'rekwisieten' in de eerste foto, dat zijn de pedagogisch onverantwoorde "bribes". Want ja, die kinders van mij, die gehoorzamen heus niet zomaar.
Edit: De publieksstem telt ook! Stemmen kan door op de wedstrijdsite van compagnie m (http://compagnie-m.com/wordpress/blog/louisas-with-a-twist-2/) te klikken op het hartje bovenaan.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Social Icons