Vintage Mara-shirt

Laat mij maar meteen even iets bekennen. In tegenstelling tot wat u misschien zou kunnen denken als u een trouwe lezer bent, lopen de dochters hier er niet altijd even 'fashionable' bij. Als je de oudste de keuze zou laten, kiest ze wellicht 9 van de 10 voor 'haren jogging' die ze geërfd heeft van een achternichtje. Een knalfuchsia geval, met roze schreeuwerige letters, you get the picture. 't Kind is 4 jaar, dus geef haar nog wat krediet. 

Maar 't is niet elke dag feest, en het is ook niet nodig om altijd op zijn 's zondags gekleed te zijn. Vind ik. Er zijn van die dagen (in feite, de meeste) dat wij de voorkeur geven aan comfortabele kledij. Maar comfortabel, dat betekent daarom niet direct lelijk. Nee, comfortabel, dat kan ook mooi zijn. Heel mooi zelfs. 

So I present to you: de Mara-shirt - een variatie op de Mara-blouse van Compagnie M. 

Ik kocht geweldige gestreepte tricot van Atelier Assemblé bij Mon Depot. (ok ok, het stashbusting gaat niet helemaal volgens plan, *schaamrood op de wangen*). Rood en donkerblauw, wat groffer gebreid. Ik kreeg er direct een beetje een nostalgisch vintage gevoel bij, en daar kan ik (en geloof me, ik heb het geprobeerd) niet aan weerstaan.

Voor het inzetstuk werd de stof aan beide kanten 45° gedraaid. En afgewerkt met pompomband. De sluiting veranderde ik naar een rits wat beter paste bij de sportieve look die ik in gedachten had, en ik voegde ook een opstaande kraag toe (noot aan mezelf: volgende keer verstevigen).

Omdat ik meestal gaandeweg van alles aanpas, heb ik van tevoren geen goed uitgedacht stappenplan, en ik heb dan ook wel wat zitten prutsen aan de kraag en het beleg van het inzetstuk. Niet meteen een toonbeeld van perfecte afwerking, maar goed, het kan ermee door voor een eerste keer.

De plooikes stikte ik helemaal door tot onder, en ik voegde ook plooikes toe in het achterpand - gewoon voor de sier.

De mouwboordjes voorzag ik van een sierstiksel voor het elastiekje.

Omdat de Mara-blouse nogal kort valt, voegde ik onderaan een boord toe. Die mocht eigenlijk wel wat minder hoog zijn want nu is het truitje wel wat aan de lange kant. Ach, beter een beetje groeimarge zeker? 

Werken met tricot in plaats van met geweven stof, maakte dat ik het patroon wel wat moest aanpassen qua pasvorm (en daar is nog ruimte voor verbetering). Vooral in de breedte nam ik wat in. 

Ik ben er wel blij mee, met dit truitje. Het doet mij om de één of andere reden een beetje denken aan een vintage wielertruitje. En de dochter, tja, die vroeg of dit haar indianenoutfit was voor de themaweek in de klas van volgende week (ik vermoed dat de pompomband er wat mee te maken heeft). Of dat nu een goed teken is?

Of de vintage-look:

En gezien het nog net voor de deadline af is, zond ik het nog in voor de wedstrijd. Wie niet waagt, niet wint zeker? Je kan dus ook op deze outfit stemmen door op het hartje te klikken in volgende link: http://compagnie-m.com/wordpress/blog/vintage-mara-shirt/. Alvast bedankt!