Sienna jurk
dinsdag 29 november 2016
Bij een bezoekje aan de Stoffenstraat kwam ik thuis met een aanzienlijke hoop tricot. Ik verwerkte al enkele lappen tot pyjama's, en een babybybroekje. Restte me nog een coupon in geweldig mooie herfstkleuren. Daarin zag ik mijn oudste wel flaneren.
Zoals het de luie naaister betaamd, luisde ik van een goedhartige ziel met kinderen in gelijklopende kledingmaten de getekende patroondelen over van de Sienna-jurk uit La Maison Victor (2016/1) (waarvan haar versie me trouwens de ogen uitstak). Vlijtig knipte ik de jurk en legde die klaar om op 'een dood moment' ineen te steken. Dat heet dan wishful thinking want het zal u misschien niet verbazen dat dat dode moment zich maar niet voordeed.
Maar dan, plots, op een zondagmiddag, geheel onverwacht was het daar dan toch! #langlevedejeugdbeweging #langlevejongerezusjesvanbewegendejeugd
De Sienna, werd me verzekerd, dat steekt in een uur in elkaar. Nu moet u weten, dat soort uitspraken, daar sta ik een beetje sceptisch tegenover. Is me nog nooit overkomen -alleen al over en weer naar mijn strijkijzer sjokken neemt al een kwartier in beslag (gesommeerd over alle strijkbeurten é, geen villa hier) -.
En ook ditmaal deed ik er minstens twee uur over. Ik moest immers na de 5 naden van het gehele spel nog beslissen over het ruglint. Minstens goed voor een half uur. En daarna zoomde ik de mouwen gewoon om #luiewijvenallures, maar was niet geheel totaal niet tevreden over het golvend effect. Een mouwboordje redde het geheel. Leuk extraatje is het lijnenspel aan die boord.
De schaamte voorbij
vrijdag 18 november 2016
Al vanaf dat er een aankondiging volgde van nieuw te verwachten babygeweld bij de trouwe fanbasis van sisko by mieke's homemade wardrobe - zijnde mijn schoonzus en haar lief - smeedde ik plannen. Nu moet u weten, plannen smeden en ik, dat gaat geweldig goed samen. De snelheid waarmee plannen zich nestelen in mijn hoofd leunt dicht aan tegen de snelheid van het licht. Helaas is ook mijn uitstelgedrag bovengemiddeld goed ontwikkeld.
Deadline 1 nl. de geboorte van het kersvers boeleke begin mei passeerde zonder al te veel schaamte. Ik wist namelijk niet van tevoren of het een jongen of een meisje zou worden, toch niet geheel onbelangrijk als het aankomt op zelfgemaakt moois ? #alleexcuseszijngoed.
In de week voor deadline 2 nl. de geboorteborrel in augustus schoot ik dan weer erg op. Het zag er zelfs even naar uit dat de deadline gehaald zou worden. Ik koos voor een combinatie van donkerblauwe kurkleer (k-bas), een leuke print in soft shell (Madeline de stoffenmadam) en gele accenten.
Het patroon (het Zo geknipte koffertje dat ik ook al hier en hier maakte) paste ik wat aan zodat het bodemdeel in één stuk zou lopen, in plaats van in verschillende stukken en het koffertje wat verder zou opengaan. Ik gebruikte een rits met twee trekkers, net echt, en voor het handvat gebruikte ik 2 rechthoekige passanten. Wat wil je met een fourniturenvoorraad in huis om u tegen te zeggen ;). Verder schrapte ik de afwerking met biais langs de rits (kurkleer rafelt toch niet) #luiewijvenaanpak
Maar toen sloeg het noodlot toe. In een klein moment van onoplettendheid sloeg ik de verkeerde delen van de drukknopen op de juiste plek. - Voor de mensen die houden van de details: ik hamerde twee mannetjes t.o.v. elkaar en twee vrouwtjes. Kijk, in de liefde werkt dat ook, maar in de wereld der drukknopen marcheert dat niet -
Gedemotiveerd zette ik het kofferproject even on hold. Laat of later, wat maakt het dan nog uit? Totdat ik genoeg kreeg van het verplaatsen van een half afgewerkt koffertje van de tafel naar de kast en weer terug. Af moest dat ding! Ok, met een paar bevestigingspunten die helaas niet functioneel zijn, maar met twee houdt dat ook wel. En de voering is door de lichte rek in de softshell ook ietwat 'hobbelig' maar bruikbaar is het zowiezo. We spreken nu over half september.
In mijn hoofd had dat koffertje ook nog wel wat vulling. En als je later-dan-laat komt met een cadeau en je wil graag nog in de gratie vallen, dan moet het ook de moeite zijn, aldus sisko by mieke 's homemade philosophy. Dus ik stelde nog even verder uit totdat ik op naaiweekend eindelijk tijd vond om te werken aan koffervulling. Enter het Oliverbroekje van Annick (stof: de Stoffenstraat).
Eens thuis wilde ik er nog een jasje of truitje of iets dergelijk bij maken. Maar de twijfel en het uitstelgedrag sloeg weer toe (u ziet zo onderhand wel het patroon).
Toen dan eind oktober mijn schoonzus met haar inmiddels stevig uit de kluit gewassen halfjarige zoon bij ons op bezoek kwam omdat ze nog een cadeautje had voor nichtje Janne die geopereerd moest worden aan haar arm zakte ik door de grond. Als je familie begint te ontwijken omdat je nog steeds geen cadeautje hebt bezorgd is dat een duidelijk alarmsignaal. Daar en dan spraken we af dat we nog in diezelfde week op 'officieel' babybezoek kwamen, en die stok werkte wonderwel.
Hoewel mijn overlock het begaf in de laatste rechte lijn zette ik door en maakte de Urban Unisex Hoodie van Heidi&Finn draagklaar (zij het minder mooi afgewerkt binnenin als ik had gewild, maar perfectie is zwaar overschat ;)). Nog een tikkeltje ruim, zeker aan de mouwen, maar beter ruimte voor groei dan klaar voor de rommelmarkt.
 |
| Foto's met model zijn helaas zwaar overbewerkt wegens druilerige herfstdag |
 |
| De hipster zijn sloefkes passen er perfect bij. |
Nooit zo blij dat een project eindelijk bij de bestemmeling geraakte. Hoef ik me tenminste niet meer te verschuilen zo met de kerstdagen voor de deur.
Steun en win: Een mandenset voor #bfl
maandag 14 november 2016
Naaibloggers hebben hun hart op de juiste plaats. Getuige daarvan de tweede editie van Bloggers for Life, of te wel, een initiatief in het kader van Music For Life, dit jaar ten voordele van 2 goede doelen, nl. de afdeling kinderoncologie van het UZ Gent en de vzw Altijd Vrouw.
Voor doel 1 stampten mevr. Khadetjes en mevr. Liezewiezewoes 4 weken lang originele sew alongs uit de grond waardoor elke naaister haar steentje kon bijdragen voor de kinderkankerpatiëntjes in Gent. Knuffeldoekjes, toiletzakjes, vreet z'oppers, en pennenzakken. Als ik de link party bekijk denk ik (en hoop ik) dat ze daar de komende jaren even zoet zijn met hun voorraad.
Vandaag wordt het startschot gegeven voor deel 2 van de actie: de grootste #BFL loterij ten voordele van Altijd vrouw, een initiatief dat zich vooral richt op de gevolgen van kanker bij vrouwen.
Vier weken lang worden jullie 10 à 11 stukken per week voorgesteld, gaande van (op maat gemaakte) kinderkleding en kleding voor dames, over tassen en accessoires tot zelfs te winnen workshops. We hopen natuurlijk dat de loterij door jullie ruimhartig gesteund zal worden. Voel u dus vooral zeer aangesproken tenminste één lotje te kopen, voor eender welk van de te verloten stukken ;) Wil u graag als eens watertanden of gewoon verstandig uw geld beleggen: kijk dan zeker hier. Aan u te beslissen welke items u graag zou winnen.
U koopt vervolgens in de week (van maandag tot vrijdag) waarin het item wordt voorgesteld zo veel lotjes als u wil waarbij uiteraard geldt: hoe meer lotjes, hoe meer kans. Eén lotje kost 2 euro, dus kom, daar kan u het niet voor laten. Het totale bedrag schrijft u over op rekeningnr. BE69 3770 2596 1378 met vermelding van: Nr Item - Jouw Naam - Jouw Voornaam - aantal lotjes. Vergeet vooral niet ook onderstaand formulier in te vullen om uw deelname definitief te maken. Zonder naam en adres, geen winst namelijk. Wil u de kleine lettertjes nog eens nalezen? Dan kan dan hier.
Mandenset
Dat was een laaaaange inleiding om te komen tot de kern van de zaak namelijk, mijn bijdrage.
Ik dacht na over waar ik zelf het liefst mijn geld aan zou uitgeven. Dat is niet gemakkelijk, want ik geef mijn geld namelijk graag uit. Toen ik zag dat de tassenmadam alvast ruimschoots aan haar trekken zou komen met de andere deelnames (pareltjes, ik zeg het u) smeet ik mij met volle overgave op een andere idee dat ik al even had gepind, nl. manden uit kraft-tex.
Daarvoor baseerde ik me op de tutorial van Noodlehead. Ik paste de afmetingen een beetje aan zodat ik 4 manden zou bekomen die mooi in elkaar zouden passen , finetunede ook een beetje de werkwijze en experimenteerde wat met de versteviging. Mand 1 was nog niet helemaal wat ze moest zijn, mand 2 werd al wat beter en bij mand 3 en 4 had ik de smaak te pakken.
De manden werden gepimpt met wat restjes leren riem en voila, zie daar de set.
Zo'n mandenset uit kraft-tex, ik vind dat leuk, hip én praktisch, en volgens mij passen die in elk interieur. Vergeet draadmanden, welkom aan de kraft-tex ;). Kan u ze niet kwijt in uw living? Geen nood, ze doen ook prima dienst al cadeaumand. Ideaal gerief, met de komende feestdagen in het verschiet.
Wil jij deze mandenset winnen en in passant ook Bloggers For Life steunen? Dan weet u wat te doen: u vult onderstaand formulier in, en stort vervolgens het verschuldigde bedrag op rekeningnr. BE69 3770 2596 1378 met vermelding van: 4 - Jouw Naam - Jouw Voornaam - aantal lotjes.
Vervolgens duimt u dat uw naam op 18 december, als alle winnaars getrokken worden, uit de bus komt. U krijgt de mandenset dan thuisgestuurd. En wie weet, zo met Kerst voor de deur, wordt de set nog wel met iets extra gevuld ;).
Deelnameformulier:
Benieuwd naar de andere te winnen items deze week? Klik zeker door!
1 Petrol & Mint • 2 Kaatjenaaisels • 3 Liesellove • 4 Sisko by Mieke • 5 Leven met Liv • 6 a naais ID • 7 Jo Chapeau • 8 Lucky Mie • 9 Piepow • 10 Made by Mazella
Restrokje uit double gauze
maandag 7 november 2016
Omdat die double gauze een pak breder was dan dat ik had ingecalculeerd had ik nog een behoorlijk stuk over. Meer dan genoeg voor een rimpelrokje-op-elastiek, deze keer weliswaar gebruikt met de zachtgele kleur aan de buitenkant.
De elastiek met gouden glinster luisde ik af van Marleen: ongetwijfeld één van haar rommelmarktvondsten en eentje die bijzonder goed matcht met het stofje (les Trouvailles d' Amandine, bij Georgette).
Gecombineerd met een ultrazacht truitje uit de knitwear collectie van Zara is dit een outfit die niet vaak de binnenkant van de kast zal zien.
Hoewel ik niet vies ben van een uitdaging, heb ik ook geen bezwaar tegen dit soort simpele projecten. Zeker in tijden van tijdschaarste.
PJ's
donderdag 3 november 2016
Ik vertrok op naaiweekend met een stapel stof. Neem dat gerust heel letterlijk. Massa's stof, te veel om zelfs maar op een hypothetische maand-waarin-ik-elke-avond-naai te verwerken. En toen kwam ik terug met nóg meer stof! Oh god! #ikhebeenstofverslaving
Dat zat zo. Zij had d-r-i-n-g-e-n-d voeringsstof voor haar knappe Ole en zocht dus een slachtoffer om haar naar het dichtstbijzijnde naaiwalhalla te vergezellen, i.e. de Stoffenstraat in Kasterlee. Ik deed nog van de 'hmm, ik twijfel'-NOT- en sprong mee ik de auto. Uiteraard kocht ik nog enkele lapjes, maar ik beloofde mezelf wel deze niet in de kast bij de proppen. Ik hield me aan mijn belofte en verwerkte ze thuis meteen tot pyjama's. Dochters content. Mama content.
Het werd er eentje met wolkjes voor de jongste. Nog steeds niet gepast wegens gips die nog een tweetal weekjes in de weg zit.
En eentje met panda's voor de oudste, die sinds haar bezoek aan de babypanda in Pairi Daiza een panda obsessie ontwikkelde. Scoren dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Social Icons