From Be(a)rlin with love

Ik was 'on a roll', met die Berlin pretest - en An zal het geweten hebben met mijn opmerkingen en vragen op onmogelijke momenten, sorry An, zo 's avonds na 22u, dan kom ik op gang. Jas nr. 1 was nog halfwarm, of jas nr. 2 werd al geknipt. Dit keer een lange versie, voor de oudste, met zo ongeveer dezelfde opties. Jasflapjes, stolpplooi, kap en opnieuw geëxperimenteer met een verborgen rits. Valt het op dat ik een rits-fan ben?

De stof, wat een heerlijke girly stof! Ultra zachte, heerlijk warme dikke wol, in een zalmroze kleur met visgraat motief. Mijn oog viel er al eerder op bij Pieke Wieke maar ik had nog niet direct een excuus om ze aan te schaffen. Nu dus wel. 

De eigenschappen van de stof maakten het mij wel niet gemakkelijk. De stof heeft wat verticale stretch, waardoor het instikken van de rits zonder extra naadband resulteerde in golven al ware het storm op zee - overdrijven kan ik als de beste, dat weet u ondertussen. Terug eruit en toch maar naadband instrijken. Wat trouwens niet goed pakt op wol. 

Ook het doorstikken van de ritsflap gaf wat golven. Maar met die zachte kabbeling kan ik nog leven. 

Bovendien is de wol(mengeling) kreukvrij. Dat is héél fijn, maar krijg daar maar eens een stolpplooi in geperst, of naden plat gestreken. Vandaar de wat vreemde val van de onderkant - die ik dan maar tegen beter weten in doorstikte om alles wat op zijn plaats te houden. Een zogeheten Tailor'ss Clapper zou wonderen kunnen verrichten, vernam ik achteraf in de testersfacebookgroep. Iemand daar ervaring mee? En of dat inderdaad het antwoord kan bieden op mijn verzuchtingen? Zo ja, dan overweeg ik namelijk sterk een reddingsoperatie.

Voor de voering, op de kap na, gebruikte ik de 'From Bearlin with love' Aqua van Soft Cactus. Hoe toepasselijk kan een naam zijn, nietwaar? Uit de overschot kreeg mevrouw nog een rimpelrokje op glitterelastiek. Dat is snel scoren.

Voor de voering van de kap nam ik opnieuw het fluffy stofje ter hand. De dochter was heel duidelijk in haar wensen. Mijn suggestie om de beren te laten piepen in de kap werd kordaat van de hand gedaan. 'Nee, ik wil net zo'n zachte kap als die van Janne'. Klant is koning.

Nog een ophanglusje erin à la Riet...

...en een verborgen kamsnap om het opentrekken van de jasflap tegen te gaan (we leren bij)... 

...en klaar is kees. Nog ruim op tijd voor de eerste winterprik - aheum. 

Benieuwd naar het uiteindelijk patroon? Hou dan een oog op de website van Straight Grain!