Hanami, the sequel

Na de eerste, meteen een tweede versie. Eentje waarbij ik een beetje buiten de lijntjes kleurde. Bij het Hanami-patroon van Straight Grain kan je kiezen tussen een sluiting met blinde rits (zoals in de vorige versie) of eentje met een (ingenieus bedacht!) gekruist achterpand. Ik vind die v-ruglijn

dat dat creëert wel een tof effect, eentje waarvan ik dacht dat het ook niet zou misstaan aan de voorkant. Zo gedacht, zo gedaan.

Vier stofknopen houden het geheel op zijn plaats, en veiligheidshalve voorzag ik ook nog een verborgen kamsnaps ter hoogte van de kruising - better safe than sorry, dacht ik, nadat een nipplegate visioen opdoemde. 

Eerlijk is eerlijk, het is wel iets meer wringen om het kind in het kleed te krijgen. Het gaat, maar laat ons zeggen dat je - puur hypothetisch uiteraard, uw man is ongetwijfeld, net als de mijne het toonbeeld van de nieuwe man - voor de man des huizes die er op een tegen-de-schoolbel-ochtend alleen voor staat, misschien beter toch ander gerief klaar legt.

Het stofje in het rokdeel is er eentje van Aneela Hoey voor Moda, en ik kocht het over via Stof-de-stofkes, een facebookgroepje waarin stofjes van kast wisselen. Ik denk dat ik nog nooit eerder een gekocht stofje zo snel verwerkte. 's Middags in de bus, 's avonds al geknipt. Om maar te zeggen, ik ben er helemaal weg van. Het stofje met schommelende kindertjes leent zich ook perfect voor bijpassende stofknoopjes. Love them. Het stofje voor het bovenpand herkent u misschien van hier (Kokka, een tijd terug gekocht bij Julija). 

Een bijpasssend écht roze truitje of longsleeve heb ik nog niet, maar dit half verschoten jeansjasje doet ook nog dienst voor een zonnige herfstdag.