Voor (appelen en) peren, in 't dubbel

Herinnert u zich deze post? Het is de post met hét shirtje. Het shirtje waarvoor ik even met mijn mond vol tanden voor het scherm zat, me tegoed doend aan een stevige portie eye candy. Naar Riet kijk ik al langer op, de creativiteit die zij uit haar mouw schudt, tjonge. Maar met die post verkreeg ze een idolenstatus. Het bleef dus hangen, daar in mijn hoofd. 

Vorige week werden we dan facebookgewijs verlekkerd op hét nieuwe boek, u weet wel, die 'Zo geknipt 2' geschreven door Riet en Lies . Het water liep mij bij tijd en wijle in de mond, maar ik hield mezelf voor nog flink even af te wachten tot de boekenbeurs. Totdat mij dat wel erg lekkere hapje werd voorgehouden, dat shirt getest door Davina. Daar en toen reserveerde ik het boek bij de standaard boekhandel, waar ik het gisteren ophaalde. Sorry, mijn weerstandsvermogen heeft ook zijn grenzen.

Ik twijfelde gisteren dan ook niet erg lang, al kwam dat kinder-t-shirt  projectje getest door de kinnekes cloots en stannel nog in de buurt. Maar uiteindelijk zegevierde mijn egoïstisch kantje. Moet kunnen, af en toe, toch? 

Qua stof moest ik het doen met wat er in de kast lag. Stevige tricot, wordt aangeraden. Nu zou ik Mieke niet zijn als ik niet af en toe regelmatig lekker eigenwijs mijn eigen goesting doe. Ik vond een koningsblauw strass-breisel in de kast, dat perfect matcht met een sevenberry-katoentje dat ik hier al eerder gebruikte. Stevig kun je dat breisel nu niet echt noemen, maar ja, de kleur is wel héél schoon :). En het middenvoorpand in katoen, waarom niet, als de rest al lekker rekt?

Of dat nu mijn beste idee was, om dat meteen als eerste versie in de strijd te gooien? Ik denk het niet. Dat breisel rekt veel te hard uit aan de schouders. Dat in combinatie met een klein rekenfoutje zo bleek vanmorgen - ok dan, 3 cm is niet meer een klein rekenfoutje - leverde een eerste versie op die wel schoon was, maar veel te hard van mijn schouders zakte. En misschien heb ik dan toch meer gemeen met mijn dochter dan ik dacht want, mooie, maar ongemakkelijke kledij komt ook niet vaak uit mijn kast. 

Deze morgen had ik onverwacht een ochtend voor mezelf en die selfish sewing en het potentieel uit de laat-avondversie smaakte naar meer. Ik had nog genoeg stof over voor een verbeterde versie 2, en duikelde meteen ook een stevige mis-en-plis tricot (Mon Depot) op die wél voldeed aan de stofvereisten uit het boek. Een paar uurtjes later is mijn kast 2 shirtjes rijker. 

Versie nr. 1

Nog steeds niet perfect deze, je ziet op de foto dat de stof op de schouder echt wat te veel meegeeft. Dus als u ook zo'n stofje overweegt, raad ik echt aan dat daar te verstevigen. Dat katoenen middenvoorpand, daar zit wel muziek in wat mij betreft. In deze versie gebruikte ik een tailleband zonder overlapping.

Versie nr. 2

Deze zit qua maat een pak beter, en dat heeft echt enkel en alleen met de stofkwaliteit te maken. Ik volgde het patroon op de voet maar snoeide - onder het motto zet je (peer-)kwaliteiten in de verf -wel een tikkeltje in de taille. Volgende keer verleng ik nog een klein beetje. 

Maar serieus, wat een top patroontje dit. Die "Zo geknipt 2" is zijn geld al dubbel en dik waard - en dan heb ik nog niet eens die prachtige fietstas, dat koffertje, die t-shirtjes, die laptophoes en al de rest van dichtbij bekeken. Dames, een dikke merci!