"AHA"-erlebnis! En een kleine fotohandleiding

woensdag 27 november 2013

Na het lezen van vorige blogpost weet u dat ik mijn hoofd brak over de "flappen" die de rits verstoppen. Ook al was het jasje af, het bleef door mijn hoofd spoken, als een onopgelost raadseltje. Daar word ik lichtelijk ongemakkelijk van. Maar op de fiets van mijn werk naar huis - wanneer ne mens niet veel beters te doen heeft - zag ik het licht - aha, ineens was het daar, de oplossing! Ik maakte het gewoon veel te moeilijk.

Als geheugensteuntje voor mezelf probeerde ik het thuis meteen uit (op een proeflapje, that is! Ik ben nu ook niet zo perfectionistisch dat ik de jas zelf opnieuw uit elkaar zou halen), en maakte daarbij een kleine fotohandleiding. Wie weet komt het u ooit ook nog eens van pas.

Dus hoe doe je dan nu properkes, zo'n flappen (en please, als er iemand de correcte term kent, maak dat dan kenbaar in een reactie!) voor en achter een rits verwerken? (btw: dit is de werkwijze voor een meisjesjas, voor jongens wil de conventie dat de voorflap en achterflap omgekeerd zitten - niet dat we daarvan wakker liggen)

Voor de duidelijkheid gebruik ik hier verschillende stoffen van buitenstof en flappen, normaal is dit uiteraard dezelfde.


De voorflap

  • Leg buitenstof met goede kant naar boven onderaan, leg daarop de in de lengte dubbel gestreken voorflap, gelijk met de zijkant rechts, daarop leg je dan de rits, met de goede kant naar beneden. Speld vast en stik zo dicht mogelijk tegen de ritstandjes rechts. 


  •  Leg voering, met goede kant naar beneden op de rits, speld vast en stik zo kort mogelijk tegen de tandjes van de rits rechts. Ik vind dat meestal het properste om het werkstukje even om te draaien (voering onderaan) en dan op de stiklijn uit de vorige stap te stikken


  •  Strijk voering open naar rechts, en plooi naar onder. 


  •  Plooi flap over de rits, en stik door op de buitenstof  dicht tegen de flap (als je goed kijkt zie je een rood stiksel). Voila, die kant is al bijna af (ik zei toch dat het simpel was).


De achterflap

  • Neem nu de andere in de lengte dubbel geplooide flap en speld het rechter ritsdeel met de goede kant naar boven tegen de kant. Stik kort tegen de tandjes.


  •  Leg nu buitenstof met de goede kant naar beneden op de rits, gelijk met de rechterkant. Speld en stik (ook hier draai ik het werkstukje even om zodat buitenstof onderaan ligt en de stiklijn uit de vorige stap gebruik ik dan als richtlijn).


  • Strijk buitenstof naar rechts. Voila, de flap is er al.


  •  Om de voering te bevestigen leg je de buitenstof weer met de verkeerde kant naar boven en draait dan het werkstukje ondersteboven zodat buitenstof helemaal onderaan komt te liggen, daarop de rits, daarop de flap. Speld nu de voering met de goede kant naar beneden op de flap. Stik nogmaals zo dicht mogelijk tegen de (verborgen) ritstandjes (dus in feite opnieuw over de vorige stiklijnen)


  •  Voering naar de andere kant strijken (de foto hieronder is enkel maar om te tonen waar die voering nu zit - maar bedoeling is uiteraard dat die helemaal naar rechts gestreken wordt)


  •  Nog eens doorstikken kort rechts van de ritstandjes op de buitenstof.


  •  En klaar is kees!



Ofte: hoe eenvoudig kan het eigenlijk zijn?! Jammer toch dat ik daar geen 5 dagen eerder op kom...

Een winterjas op de valreep

maandag 25 november 2013

De trouwe volger zou bijna kunnen denken dat ik het naaien en de blog heb opgegeven. Niets is minder waar, maar na de voorbije snelle en geslaagde projectjes (en jullie leuke reacties) ging ik zowaar wat zweven (de kritische lezer mag dat gerust vervangen door "naast mijn schoenen lopen"). Ondertussen sta ik weer stevig met beide voeten op de grond, u mag op uw twee oren slapen.

Ik dacht namelijk: ik maak 'snel' een winterjas voor dochterlief - ik flirt wel eens meer met deadlines, maar het verdwaalde sneeuwvlokje van deze week was een duidelijk signaal om daar nu werk van te maken. En eerlijkheidshalve dacht ik ook: een winterjas, 'hoe moeilijk kan dat eigenlijk zijn'. Moesten alle handleiding eruit zien als die van Zonen09 of Heidi & Finn of Compagnie M, dan was dat waarschijnlijk inderdaad a piece of cake. Ik had mijn oog echter laten vallen op een Burda-patroon voor een duffle coat, en de handleiding bestaat uit welgeteld 2,5 (halve) bladzijden (cryptische) tekst en 1 tekening van het afgewerkt product. Go see.

Het gezond verstand heeft overuren gedaan de voorbije week, want die handleiding heb ik maar gelaten voor wat ze was (waarbij ik natuurlijk een aantal dingen over het hoofd had gezien met wat handnaaiwerk tot gevolg - tja, overmoed komt voor de val). 

Maar aanschouw het resultaat: het was mijn bloed, zweet en tranen dubbel en dik waard.



De wollen stof kocht ik op mijn allereerste stoffenspektakel ooit, met de bedoeling daar voor mezelf een winterjas uit te maken. Wist ik veel dat dat met 1,5 meter niet ging lukken. Voor een extra kleuraccent koos ik voor appelblauwzeegroene paspel in het voor- en achterpand. 



Die paspel komt onderaan nog een terug. Dat was eigenlijk niet de bedoeling maar toen bleek dat ik in mijn enthousiasme de voorpanden met 1,5cm naadwaarde knipte in plaats van met 4cm (en de jas is al aan de korte kant). 





En tot die constatatie kwam ik nadat ik de paspelzakken aan de hand van deze geweldige handleiding mooi in de voorpanden verwerkte. Dat nog eens overdoen, liever niet, en dus riep ik de kundige kijk in van een naaiende vriendin. Haar suggestie om de paspel te herhalen in de boord vond ik subliem - dat ik daar niet zelf opgekomen was. 





Voor de voering gebruikte ik (noodgedwongen) een allegaartje aan stoffen.
De voering voor kap en rugpand herkent u misschien nog uit dit kleedje. Voor de voering van de voorpanden had ik niet genoeg stof over, dus gebruikte ik een gekregen lap bordeau-tricotachtige stof. De mouwen werden gevoerd met kobaltblauwe voeringstof - past er totaal niet bij maar het was de enige gladde die ik in huis had, en in een facebookgroep stak ik op dat gladde voering in de mouwen een aanrader is voor kleuterjassen om de jas zonder stroppen te kunnen aantrekken - voor kleuters gaat praktisch soms boven esthetisch, en geef toe, dat ziet toch geen kat). 

Ook omwille van het praktische aspect werd er nog een lusje voorzien om de jas op te hangen.
Voor extra warmte stak ik tussen binnen- en buitenlaag ook nog eens een allegaartje aan fleece en wattine (die stap klinkt nu even simpel, maar in werkelijkheid bestond de voering eerst uit dikke langharige fleece. Nadat dochterlief bij een eerste pasbeurt wat weg had van een michelinmannetje, knipte ik die toch maar tussen de stiknaden uit, om er dan wattine in de plaats in strijken (in een ineengestikt kledingstuk dus - geloof mij dat u zulk een manoeuvre beter vermijdt).

In de mouwen werden 'windstopboordjes' verwerkt door een stuk boorstof aan de voering te stikken. De "handleiding" bood geen soelaas - dus ik gebruikte gewoon dezelfde techniek als bij een boordje aan een longsleeve, maar dan met een lang stuk boordstof.

De rits, maar dan vooral de extra voorflap (de juiste term is mij onbekend) en ook de (weggelaten) achterflap bezorgden mij echter de grootste kopzorgen. Ook daar snapte ik werkelijk niets van de handleiding. En zelfs 't internet liet mij in de steek - wat ook niet hoeft te verwonderen, met de zoekterm "voorflap" kom je niet ver). Ik vond wel iets dat er op leek en relatief eenvoudig was bij shwin & shwin. De onafgewerkte naad werkte ik weg met de hand want doorstikken was 1) echt niet mooi 2) 8 lagen wol + voering was zelfs voor mijn oerdegelijke naaimachine iets te veel gevraagd.
De houtje-touwtje sluitingen maakte ik zelf. De knopen werden gerecycleerd van een oud kledingstuk. En nee, die hadden niet al die kleur - dat zou al te toevallig zijn. Ik zocht en vond de juiste kleur nagellak in de plaatselijke drogisterij. Nu nog zien, hoe lang die nagellak houdt...

De jas werd getest en goedgekeurd.



Edit: De "aha-erlebnis" voor de ritsflappen volgde een paar dagen later. Zie hier voor een kleine fotohandleiding.  

Haarbandjes, en een tutorial voor een select publiek

dinsdag 12 november 2013

Edit: for an english translation, please see here

Misschien is het u al opgevallen, misschien ook niet, maar onze jongste spruit staat altijd met haarbandje op de foto, altijd (als u zich niet kan inhouden mag u gerust eens door de blog scrollen ;)). 

Als u ons niet persoonlijk kent, heeft u zich misschien stiekem al eens afgevraagd wat ik daar zo geweldig mooi aan vind - ik ben namelijk de eerste om toe te geven dat ik zelf altijd eens in mezelf moet gniffelen als ik een vaak zo-goed-als-haarloze baby als een paasei gepresenteerd zie, maar ieder zijn ding.

Punt is, die haarbandjes, dat is niet om esthetische redenen, die zijn functioneel. Janne is doof geboren en hoort via cochleaire implantaten (of te wel CI's). Geweldige uitvinding, eerlijk waar, maar zo'n apparaatjes, hou die maar eens op zijn plaats bij een baby van nog geen jaar oud. Het is de bedoeling dat de spraakprocessor, zoals bij een conventioneel hoorapparaat, achter het oor gedragen worden. Allemaal prima bij tieners en volwassenen, maar babyoortjes zijn nog heel flexibel, de apparaatjes zijn verhoudingsgewijs vrij groot en zwaar en leg aan een baby maar eens uit dat hij of zij 'voorzichtig' moet bewegen zodat de apparaatjes blijven zitten. Serieuze uitdaging, dat kan ik je wel vertellen.

Uiteraard is het wél de bedoeling de geluidsinput te maximaliseren zodat de dove kindjes zo veel mogelijk profijt halen uit de CI's. De fabrikanten hebben zelf een aantal oplossingen bedacht, maar geen vond ik echt bevredigend. Dus bedacht ik zelf een oplossing om de apparaatjes op hun plaats te houden. Haarbandjes! Geen gewone haarbandjes natuurlijk, maar wel haarbandjes waar de apparaatjes in gestoken kunnen worden ter hoogte van de oortjes, voor meisjes best nog een elegante oplossing, niet?


Ondertussen is de dochter voorzien van haarbandjes in alle kleurtinten. Ah ja, voor elke outfit een "matching" haarbandje. Bij apparaatjes aan beide oren kan het bandje ook binnenste buiten gebruikt worden, en als je dan aan beide kanten een ander stofje gebruikt heb je er 2 voor de prijs van 1, ha!


Ik moet zeggen, het op punt stellen van die bandjes ging niet zonder slag of stoot. Dat is toch een precisiewerkje, veel reken- en paswerk om de zakjes op de juiste plaats te krijgen t.o.v. de oortjes, het bandje net breed genoeg te maken zodat de apparaatjes erin passen, zien dat het controlelichtje nog zichtbaar is en de microfoontjes liefst niet bedekt zijn enz. En van dat meet- en paswerk laat ik diegenen onder jullie die daarmee geholpen zouden zijn graag mee profiteren met een tutorial. Gelukkig is dat maar  voor een heel select publiek. Net zoals de de titel al zegt.

Nu ja, als u ook graag een haarbandje maakt voor uw (horend) kind, kan u het patroon ook gewoon gebruiken en de zakjes achterwege laten! 


Zie hier nog een foto van Janne mét haarbandje. En even off-topic: kijk eens naar de geweldig leuke uiltjes waar mijn kinderen mee spelen. Zat vandaag zomaar in de bus, een bedankje van de winnaar van de eerste give-away, merci Katrien!


Tutorial

Voorafgaande opmerkingen:

  • De tutorial gaat uit van apparaatjes aan beide kanten. Uiteraard kan dit gemakkelijk aangepast worden naar een CI aan slechts 1 kant. Let dan wel goed op of je het zakje voor het CI rechts of links inpast. Enkel bij bilaterale implantatie kan het bandje ook langs binnen- en buitenkant gebruikt worden. Je kan natuurlijk ook gewoon 2 zakjes voorzien, dit stoort niet echt bij het dragen.
  • De plastic oorhangertjes heb je niet nodig en kan je eenvoudig verwijderen (raadpleeg eventueel gebruikershandleiding). 
  • Het patroon is getekend voor een hoofdomtrek van om en bij de 47,5 cm. Dit is ongeveer de leeftijd van 2-2,5 jaar. Voor kindjes met een kleinere of grotere hoofdomtrek kan je het patroondeel op de stofvouw aanpassen door het verschil in hoofdomtrek er bij of af te trekken. Natuurlijk zit er wel een beetje speling op door het elastische stuk achteraan. Maar té strak is niet aangenaam, té los is ook niet de bedoeling want dan blijft het apparaatje niet op zijn plaats. 
  • Indien je het patroon meermaals wil gebruiken is het handig dit te verstevigen door het op karton te kleven en uit te knippen.
  • Er werd in het patroon een naadwaarde van 1 cm voorzien. Ben je minder lui als ik, overlock of zigzag dan ook de zijkanten van de stofdelen (m.u.v. de tricotstof) alvorens het bandje in elkaar te naaien. 

1. Druk patroon af
<<Klik hier om pdf-patroon-deel 1 te dowloaden>>: druk af op ware grootte, met de pagina liggend

Enkel voor Cochlear Nucleus Freedom gebruikers:
<<Klik hier om pdf-patroon-deel 2 te downloaden>>: druk af op ware grootte

Voor andere types of merken maak je zelf het tweede patroondeel op volgende manier:

Medel CI's zijn iets smaller maar wel iets langer. Je dient het patroon dan ook wellicht iets aan te passen door het haarbandje iets breder te maken. Van andere types weet ik het niet precies. Het patroondeel 2 gebruik je om een passend zakje te naaien.

2. Benodigdheden:

  • Voor het bandje:
    • 2 x stof (katoen) op basis van patroondeel 1. Neem ook de merktekens over (dit zijn de blauwe verticale stippellijnen - de korte voor de elastiekjes, de lijnen over heel de lengte voor de zakjes) .
  • Voor de tunnel met elastiek:
    • 1 x stof (katoen): rechthoek van 17 x 6 cm
    • Elastiek met breedte 15mm: 10,2 cm lang
  • Voor de zakjes:
    • 4 x stof (tricot!): rechthoek van 6 x 6,5 cm
    • 2 x elastiekje met breedte 5mm: 4,6 cm lang
3. Werkwijze


 
  • Speld de korte elastiekjes tussen de (korte) merktekens (deze staan op het patroon ook op de onderkant aangegeven om ze gemakkelijk in spiegelbeeld op de rechterkant van de stof te kunnen overnemen), op de goede kant van de stof. Speld daarop een stukje tricotstof (goede kant op goede kant), baseer je op de andere merktekens voor de juiste positie.
  • Stik vast op 1 cm, keer naar goede kant zodat de elastiekjes eruit steken, en strijk naad uit op 1 cm.


  • Speld de uitstekende elastiekjes tussen de merktekens op de ander kant, goede kant naar boven. Speld daarop de andere stukjes tricotstof (zie onderstaande foto's) 


  • Stik tricotstof en elastiekje vast op 1 cm. Strijk tricot uit naar de goede kant. Het resultaat ziet er uit als onderstaande foto.

  • Speld beide stofdelen precies op elkaar, goede kant op goede kant. en speld daarbij ook de tricotstof op elkaar.


  • Gebruik patroondeel 2 om de vorm van het CI op de tricotstof te tekenen. Leg de horizontale lijn precies gelijk met de reeds gestikte naad en gebruik de merktekens voor het elastiekje om de juiste positie te bepalen.
  • Naai beide lagen tricot aan elkaar op de getekende lijn. Er vormt zich zo een zakje.
  • Knip de overtollige stof weg

  • Stik nu de onderkant aan elkaar, maar laat een keergat van een 6-tal cm (zie zwarte lijn op onderstaande foto). Stik daarbij ook de zakjes onderaan mee in het haarbandje. Let daarbij goed op dat de onderkant van de zakjes precies evenwijdig (en op) lopen met het haarbandje. Dit om ervoor te zorgen dat het apparaatje iet of wat schuin in het haarbandje kan verdwijnen. 
  • Maak nu een tunneltje van de geknipte rechthoek. Leg de lange zijden met de goede kanten op elkaar en stik op 1 cm. Om gemakkelijk te kunnen keren kan je op de korte kant een stukje koord, touw of biaislint vaststikken. Let wel op dat je dit niet mee vastnaait in de lange zijde!


  • Haal brede elastiek door het tunneltje en speld aan één kant vast.

  • Haal het tunneltje door één van de korte zijden van het (nog steeds binnenste buiten gekeerde) haarbandje en speld vast. Gebruik de veiligheidsspeld om het elastiekje ook door de andere kant te steken. Het geheel ziet er nu helemaal verfrommeld uit. Maar wees gerust, dit komt goed! Stik aan beide kanten vast op 1 cm
  • Keer de boel door het keergat en naai het keergat dicht met een onzichtbare steek (laddersteek). Ik stik dit bandje niet door want dan is er niet genoeg ruimte voor het apparaatje.
  •  Strijk nog eens, en bewonder het resultaat.

Is er iets niet duidelijk, laat dan gerust een reactie achter!

Latest Instagrams

© sisko by mieke. Design by FCD.