Winterse picnic dress

Ondanks een tegenslag her en der, loopt het soms allemaal wel van een leien dakje, dat naaien hier. Dat mag ook al eens gezegd worden, nietwaar? Heel af en toe ligt het tornmesje zelfs een hele avond werkeloos aan de kant. En het is waar, dat zijn van die avonden dat ik wel eens wat naast mijn schoenen durf te gaan lopen en denk 'hé, ik ben een halve prof', maar wees gerust, de volgende keer ga ik uiteraard weer gewoon meedogenloos op mijn bek. 

Maar het ging dus van een leien dakje, dit projectje. Ik bleef dan ook ruim binnen de comfort zone. Een kleedje, voor een klein meisje.

Een A-lijntje in katoen met blinde rits. Met mouwen weliswaar, en met kraag. Maar met zijn twee rechthoeken één van de simpele soort. 

Het zwanenstofje keek ik af van haar. Het is er eentje van Andrea Lauren, besteld bij Spoonflower, maar met een kleinere print. De kraag perste ik uit het allerlaatste restje nepleer (Liesellove) van dit project. 

En het patroontje (de Sunday Picnic Dress van Sewpony) keek ik af bij haar en haar en haar.

Omdat ik bij het ineenzetten besloot de taille toch nog wat in te nemen (ik maakte maatje 3 jaar voor het 2,5 jarige petekindje, en dat was nog wat ruim), liet ik de zakken in het rokdeel achterwege. Zo heeft Tess er nu al plezier van, én kan ze er verder ingroeien tegen de zomer. U weet wel, die zonovergoten tijd van het jaar waarin longsleeves opgeborgen mogen worden en picknicken meer gepast is.