Swan Candy

Het lijkt misschien niet zo, maar ik doe echt verwoede pogingen het aantal foto's in een post tot 10 te beperken. Soms slaag ik daar beter in dan anders. Vandaag is een anders. En echt lieve mensen, ik probeerde! Maar met zo'n prachtige stof is dat gewoon een onmogelijke opdracht.

Die stof dat is er eentje met een print van de Melkbrigade, sierlijke zwanen in heldere kleuren, dat kan al niet missen. Hier kregen we al een voorproefje, ooit. Het water liep mij toen al in de mond maar de stof was niet te koop.  Maar dan, kort geleden kwam het heuglijke nieuws, Bambiblauw nam de print over, hoera! En daar bij Bambiblauw denken ze verder dan hun neus lang is, want ze brengen de stof niet enkel met de grote zwanen op de markt, maar besloten de print ook op 50% te drukken. Dat vergroot natuurlijk exponentieel de kanten die je ermee uit kan voor het kleine grut. En ik mocht die kleinere print al eens testen - lucky me!

Toen ik de stof in handen kreeg heb ik ze eerst een week lang laten liggen, op een goed zichtbare plaats. De elegante print, de intense kleuren en de lichte glans door de satijnbinding; pure eye candy. En dat niet alleen, elke keer als ik er langs kwam kon ik het niet laten er even over te aaien want ze is ook zijdezacht. Heeft u dat ook soms met stofjes? Of is dat een kleine neurotische trek van mij?  Van knipangst heb ik al sinds mijn begindagen als naaister niet veel last meer, maar bij deze stak ze hevig de kop op. Wat als ik de stof zou verprutsen? 

Maar ik zette mij eroverheen en knipte een kleedje. Ja, nóg een kleedje. Mijn dochters hebben genoeg kleedjes in de kast hangen, en dus probeer ik regelmatig aan te vullen met andere kledingstukken, maar deze stof ademt gewoon 'kleedje' uit, waar of niet? Eentje worden met weinig tierlantijntjes want dat heeft de stof namelijk niet nodig. 

Alle mogelijke modellen passeerden de revue om uiteindelijk uit te komen bij de 'Candy Cane' uit Homemade Mini Couture (niet in het minst terug onder mijn aandacht gebracht door deze prachtige versie). Geen rits of andersoortige sluiting om de print te breken, met een leuke halsuitsnijding én strikken op de schouders. Ik twijfelde nog wat om er een haltersluiting van te maken, omwille van het praktische aspect - strikken op de schouders en dan een vestje erover als het frisser wordt, mmm - maar de dochter besliste voor mij. 'Maar mama, dan kan ik de strikken zelf óók zien'. (Voor zo'n argumenten ben ik wel vatbaar)

En dat praktische bleek uiteindelijk wel mee te vallen. 

Na mijn vorige minder prettige ervaring (eufemisme - het mag een wonder heten dat het boek nog niet op de brandstapel belandde) met die Homemade Mini Couture deed ik extra grondige research. Ik schuimde het internet af en tuurde zowat naar elke foto van elke geblogde Candy Cane waarna ik besloot dat het lijfje toch echt te breed viel. Een beetje meer speling is natuurlijk nodig, omdat er geen rits in zit, maar het moet ook weer niet afzakken. Ik mat na op patroon en besloot mijn kansen te wagen met breedtemaat 4 jaar en lengtemaat 6 jaar voor mijn bijna gemiddelde 6-jarige. Het had wat mij betreft nog een 7 jaar mogen zijn in de lengte (want uiteindelijk stikte ik het lijfje aan de rok met slechts 0,5cm naadwaarde, om daar toch iets van lengte te winnen), maar de breedte is perfect.

De voeringsstof die ook piept aan de strikken is er eentje van Timeless Treasures, uit de restjesvoorraad. Voor de halsuitsnijding werkte ik af met witte zigzagband, dat steekt zo mooi af tegen een bruin(end) velletje. 

De zoom werd afgewerkt met witte biais en de rok werd zwierproof bevonden.

Een toppertje dit stofje. Maar dat had u vast ook al wel gezien.

Vanaf vandaag in voorverkoop bij Bambiblauw! Allen daarheen!