Spring is in the air

De voorbije weken waren, laat ons zeggen, een beetje a-typisch maart-weer. De narcissen zijn er dan ook lekker vroeg bij.  En als er buiten terug wat kleur is, dan begint het bij mij te kriebelen. Ik krijg zowaar bijna lenteschoonmaakkriebels. Bijna é, niet overdrijven.

Geen betere timing voor een lentejasje, toch? Jolien wordt, oudste dochter zijnde naaisgewijs rotverwend. Tijd om ook eens voor de jongste iets uit de mouw te schudden dus. Natuurlijk ligt het patroon voor de Jackie hier al klaar, ontelbare knappe versies zag ik al passeren. Vandaag nog bijvoorbeeld hier. Maar ik had voor Janne een iets korter jasje in gedachten. Iets met een stolpplooi vanachter.

 Een beetje surfen leverde het perfecte patroon op: de Ninot jacket van Pauline Alice. Het lijkt een beetje op de "doube breasted coat" van Dear My Kids (dat ik ook al eens maakte), maar het valt minder breed, heeft paspelzakken en de afwerking binnenin oogt professioneler vind ik.  Het beste van al dames-naaisters, is dat dit kinderpatroon eigenlijk een extraatje is bij het damespatroon van het jasje. Yepyep, hoe zalig is dat! Twee voor de prijs van één dus. Daar zeggen we geen nee tegen!

Ik ben echt helemaal fan. Na de cryptische anderhalve pagina bij mijn vorige jasjeservaring, was de volle 6 bladzijden, mét duidelijke tekeningen een ware verademing. Ok, klein minpuntje, er zit wel een foutje in het patroondeel voor het achterpand. De rugpas bovenaan komt breder uit dan het onderstuk wanneer de stolpplooi even diep wordt gemaakt als aangegeven. Kleine verificatie bij de ontwerpster (antwoord binnen het uur, klantenservice om u tegen te zeggen ;)) wijst uit dat dit inderdaad een foutje is. Geen probleem, stolpplooi iets minder diep en opgelost.

De buitenstof is een polyester mantelstofje van Caroline Mampay, gekocht bij Mon Depot. Lastig strijken wel - maar daar staat tegenover dat het weinig kreukt. Ik koos voor geel als accent-kleur, lekker fris en vrolijk. 

De voeringstof is een katoentje van petit pan (Koko Jaune - Petit Pan winkel Antwerpen - kreukt helaas wat meer, dat zie je ook op de foto), en ook de extra dikke paspel komt van daar. Omdat de Petit Pan stof nogal dun is en je er bijna door kan zien, dubbelde ik de voering van voor- en achterpand ook nog met een wit katoentje.

De details doen het hem voor mij. De knopenflap achteraan bijvoorbeeld. Ik paste de grootte wel een beetje aan, want de flap is even groot voor een 4-jarige als voor een 10-jarige, en ik vind die dan een beetje buitenproportioneel uitvallen voor de kleine maatjes. En de flapjes op de mouwboorden zijn normaal ook met 2 knopen, gelijkaardig aan de rugflap, maar ik koos ervoor deze vast te naaien in de mouwnaad in plaats van te laten doorlopen naar de onderkant.

De paspelzakken, oh, wat hou ik van paspelzakken!

En het peter-pan kraagje - een weerkerend thema.

(De jongste had zware fotomodelallures - waar ik normaal moet zoeken naar een paar deftige foto's, moet ik nu serieus selecteren - 't kind was dan ook fier dat zij eens op de foto mocht)

Eén laatste tip nog als u ook van plan bent u eraan te wagen: voorzie wat extra stof aan de mouwen. Ik maakte de maat 4 jaar voor mijn bijna 3-jarige, en ging er, naïef als ik soms kan zijn van uit dat die wel lang genoeg zouden zijn. Niet dus. Heel nipt, zonde.