Brandhout

donderdag 8 januari 2015

Normaal begin ik met een verhaaltje, en toon dan de foto's. Maar nu dacht ik, weet je, ik doe het eens andersom. Kan u zelf oordelen. Misschien denkt u 'niet mis', of wie weet wel 'schoon' of zelfs 'héél schoon'. Dat dacht ik zelf eigenlijk ook, toen in de nachtelijke uurtjes deze merry-go-rounds (Homemade mini couture) net op tijd vanonder mijn naaimachine rolden. Ik had het namelijk in mijn hoofd gekregen dat de petekindjes bij hun nieuwjaarsbrief zelfgemaakt moois verdienden. Onder die petekindjes twee stoere 3-jarigen. Niet echt hemdjesmannen, maar een beetje gekleed, daar zeggen de mama's geen nee tegen. Zo'n hemd met een kap. Dat is een ideaal compromis.

De stoffencombinaties vond ik ook niet slecht gevonden. Vosjes van Robert Kaufman (Koning Uil, lang geleden) met een streepje oranje cotton+steel en Soft Cactus (gewonnen bij Babarum) met een streepje Wasabi bleu van Petit Pan.

U voelt het wellicht al aan uw theewater, er komt een dikke vette maar. Want waar staat anders dat brandhout voor in de titel? Wel hiervoor: dat patroon, werkelijk, smijt het in de vuilbak. Gooi het bij de kerstboom en verbrand het ritueel. Dat deed ik tenminste. En nee, welgeïnformeerde lezer, dan heb ik het niet over de originele versie zoals die in het boek verscheen. Nee, ik heb het over de verbeterde versie die u met paswoord en al van de website van Lannoo kan downloaden. Dat patroon waarvan je denkt 'ik laat me niet vangen, ik zit safe'.  

Het plakken ging al niet van een leien dakje, met stippellijnen waarvan de ervaren PDF-patroonplakker verwacht dat die op elkaar moeten. Maar als je dat doet, lopen de patroonlijnen nergens vloeiend door. Dus puzzelen is de boodschap. Eigenlijk was dat het eerste alarmbelletje. Toen de patroondelen eenmaal geknipt waren (meteen in tweevoud dus, maat 4 jaar voor de 3 jarigen), merkte ik op dat de schoudernaden van voor - en achterpand zo'n 2 cm bleken te verschillen. Alarmbelletje nummer 2, dat ik toen nog negeerde. Toen mijn mooi geknipte doorlopende print helemaal niet doorlopend bleek te zijn bij het ineenzetten, en de halslijn van de kap ook met geen mogelijkheid doorliep tot aan de knopenpat begon dat belletje luider te weerklinken. Hier klopt iets niet. Maar kom, dan zit dat hemd al half in elkaar, dus ik deed van de foefelare en liet de doorlopende print voor wat die was. 

Toen de hemdjes tot slot in elkaar staken vond ik de kap precies wel klein uitvallen. Ik liet mijn eigen iets groter uitgevallen 3-jarige 's morgens passen en mijn vrees werd werkelijkheid. Die kap kon met geen mogelijkheid over het hoofd. En het hemd, alsook de mouwen waren voor Janne te kort. Nu heb ik met het naaiboek waarvan sprake de (ok, beperkte) ervaring dat de patronen eerder ruim zitten, dus ik dacht goed te zitten met de maat 4 jaar. 

Er knapte iets toen. Echt waar, ik heb nog niet veel traantjes gelaten in mijn naaiavontuur. Maar toen wel. Dat ik er letterlijk slaap voor had gelaten, zat daar waarschijnlijk ook voor iets tussen. Nadat ik was uitgeweend en -gevloekt pakte ik mezelf op en gaf mezelf een sjot onder mijn gat. Bij één hemdje tornde ik de kap weer los en zette er nog een strook tussen. In een poging de kap te vergroten en in één beweging die kap wél op de knopenpat te laten aansluiten. Dat is de vosjesversie geworden. De kap is nog te klein maar valt wel mooier open. De andere liet ik voor wat het was. Tenslotte kon het goed zijn dat beide kaphemden de vuilnisbak in konden.

Ik koesterde nog wel een mini sprankeltje hoop. Beide jongens zijn toch nog kleiner dan Janne, dus wie weet zou het hemd nog wel aankunnen? Met de kap als sierelement dan? Toen na de nieuwjaarsbrieven het moment van de waarheid aanbrak, brak het koudzweet mij uit.

Maar kijk, ze zijn nog draagbaar gebleken. Voor Alex (het vosjeshemd - foto's genomen in het donker) echt wel aan de zeer nipte kant. Voor kleine Mats (hertenhemd) op de kap na perfect. 
Ik bedacht me deze week dat er op mijn blog toch wel veel verhaaltjes staan over hoe het fout loopt. En dat ik mezelf eigenlijk een dikke zaag begin te vinden. En ik hou eigenlijk helemaal niet van zagen. En nu doe ik het weer, in exponentiële mate dan nog wel. Maar laten we eindigen met een positieve noot. Zijn ze niet om op te eten, die stoere jongens?

45 opmerkingen

  1. Oh, jammer van al die frustraties! ze zien er zalig goed uit.
    nemen wè dan bést het patroon uit het boek? of voor ik begin mss best mailen
    nr little missy y?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geen één van de twee klopt.Of ik moest ergens goed fout zitten. Dus als je deze op de planning hebt staan en je wil die nog steeds maken (.)), mailen maar!

      Verwijderen
    2. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

      Verwijderen
    3. Ik heb blijkbaar enkel naar de foto's gekeken en uw (ook mooie) tekst overgeslagen ... Een hemd met een kap is trouwens niet zo mijn ding en vind het dan ook het minst geslaagde patroon in het boek. Aan de stoffenkeuze en uitvoering zal het niet gelegen zijn, die zit er 'boenk' op ...steek het gewoon op het patroon !

      Verwijderen
    4. Oh nee, nu Katrien, nu heb ik per ongeluk je comment gedelete. Maar idd, dit is het patroon met erratum. En ik gebruikte dan ook de verbeterde versie van de site. Maar mij bracht het geen soelaas.

      Verwijderen
    5. Dus dat model is voorlopig onmaakbaar? Noch het patroon in het boek, nog de 'gecorrigeerde' versie werken? Ik ben blij dat ik het nu hoor, en niet zelf moest ondervinden, want dat hemdje stond wel op mijn 'te maken' lijst! Ik heb het hemdje (Gingerbread, geloof ik) gemaakt. Dat ging wel (http://meynensoutenboom.blogspot.be/2015/01/jongenshemdje-met-miertjes.html ), maar ik vind het boek toch niet helemaal dat (ga maar lezen op die post). Ik vind eerlijk gezegd blogposts over mislukkingen leuker dan die waar alles vanzelf lijkt te gaan. Voel ik me niet zo alleen in mijn gesukkel. Maar zelf blog ik vooral over wat wel lukt, omdat ik toch niet veel schrijf, geen lezers heb, en mijn bedoeling vooral is een logboek van mijn creaties bij te houden. Maar toch bedankt om je frustraties te delen!

      Verwijderen
  2. Oh, jammer van al die frustraties! ze zien er zalig góed uit.
    patroontje uit het boek gebruiken? zou dat beter zijn? of mss eens een mailtje sturen nr little miss y?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het flatteert je alleen maar als je kan toegeven dat je naaisels niet altijd piece of cake zijn. Dan voel ik me verwant! En het was tactisch een goed plan om eerst de foto's te tonen. Ik zag er niets verkeerd aan! En nu nog steeds niet trouwens! Well done!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer he! Maar toch zijn ze uiteindelijk heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ze zijn inderdaad om op te eten die petekindjes van jou. Je had de stofjes ook perfect uitgezocht, want ze staan er heel goed mee. Super van je dat je je frustraties in de vuilbak hebt gekieperd en niet de hemdjes zelf. Een doorzettertje, zo kennen we jou !

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jammer dat het zo fout liep want het zijn best leuke hemdjes...de jongens mogen de 1ste maand niet groeien en dat stuk aan doen tot ze het niet meer past ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh wat jammer dat het zo fout liep.
    Ik maakte een vrijwel identieke Merry-go-round met het Soft cactus stofje en gebruik het patroon met veel plezier.
    Wellicht iets mis gegaan met de printerinstellingen?
    sewingfenna.blogspot.nl

    Fenna

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ja... zo'n dingen maken we allemaal mee :)
    spijtig genoeg vallen die momenten altijd samen met wanneer het echt moet lukken en we met deadlines zitten :)
    buiten dat passen, zijn ze perfect ;)
    mooie combinaties

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zojuist toch maar de Theo aangeschaft. Ik zal daar zelf een kap voor bijtekenen voor de liefhebbers.
    Achteraf gezien had ik ook problemen met de Merry-go-round, de mouwen van oudste zoon vielen veel te lang.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik kan me de frustratie levendig inbeelden, ook hier is er wel al eens een traantje gevloeid als het niet wil lukken... Een mens investeert er veel tijd in en dan valt het dik tegen als het niet uitdraait zoals verwacht. En facebookstatussen lezen van mensen die in één uur - jaaaahaaa met plakken en knippen naar hun zeggen - een kledingstuk in elkaar zetten, doen daar geen goed aan... ;-) Jawel, hier een gefrustreerde naaister...

    Los daarvan twee mooie jongens in een al even mooi hemdje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jahaa, heel herkenbaar! Plakken en knippen en stikken in 1u is me nog bij geen enkel kledingstuk gelukt, op een legging van 1 patroondeel na mss.

      Verwijderen
  11. Kunt ge geloven dat mijn eerste gedacht was ' wauw, wat een leuke regenjasjes!'... Hemdjes zijn net zo leuk hoor, en ze zijn prachtig. Bofkonten, die petekindjes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lol, ik kan wel zien waarom. Dat was pas ne cadeau geweest!

      Verwijderen
  12. Ondanks alles vind ik ze werkelijk prachtig!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ze zien er heel goed uit. Hier ligt het eratum patroon al een tijd geplakt klaar. Ik had ook grote problemen met het laten aansluiten, ik had het idee omdat ik achteraf de zijkanten van de papieren niet had moeten knippen maar gewoon met witte strepen erop aan elkaar had moeten plakken.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ai Ai. Niet zo leuk!
    Toch gek dat het meestal fout loopt als er een deadline is.

    Vind ze wel heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik dacht in de eerste plaats ook aan regenjasjes en vroeg mij al prompt af waar je die leuke regenjasjes stof vandaan had ;)
    De hemdjes zijn prachtig geworden. En zo nu een dan eens zagen dat moet kunnen, dat lucht gewoon op!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik vind het heerlijk dat je eerlijk bent en al eens klaagt. Zo voel ik me niet de enige die eens vastzit...
    Ik vind ze allebei mooi en echt chapeau dat je deze situatie nog rechtkreeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ze zijn toch gewoon mooi? En ach, die kap die niet perfect past... Had leuker geweest als ze wel paste, maar verder is het duidelijk wel draagbaar, toch.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. They are both very cute but I especially like the one with the foxes :)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hihi, maar manneke toch, ik weet nog hoe gefrustreerd je was toen je hiermee bezig was :-) Maar hey, die hemdjes zijn super mooi geworden! Vooral die vosjes vind ik bangelijk! Ik stel voor dat we zaterdag een extra chocolade-dessert ofzoiets eten, kwestie van de frustratie helemaal weg te laten ebben :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik kan me de frustratie perfect inbeelden! Frustratie en stress...
    Ze zijn wel heel mooi geworden!
    Zus 1

    BeantwoordenVerwijderen
  21. frustratie? waar? prachtige hemdjes :-) ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ze zijn geweldig mooi, maar ik herken het gevloek. En deel vooral je 'gezaag' met ons. Dan voel ik me niet zo eenzaam in mijn gesakker ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ocharme..dat is echt niet leuk! Een kap voor de sier moet ook best kunnen. De kindjes staan er toch heel mooi mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ik heb niet voor niets een label 'blooper' op mijn blog en vertel ook altijd eerlijk wat er misloopt. Je kan er maar van leren eh! Of op z'n minst een ander laten glim- / schaterlachen! ;-)
    En al zou ik zelf nooit aan een hemd met een kap beginnen, ze zijn prachtig en die eer komt jou toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Als het terecht is, dan moogt ge al eens zagen, vind ik. De hemdjes ogen wel heel geslaagd en ja, de eerste zal vlug te klein zijn ... maar je hebt er toch de foto's van hé. Misschien moet je ze eens overtuigen voor een echt 'herenhemd', zijnde de Theo?

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Ik vind de stofjes heel erg mooi, spijtig dat je er een gefrustreerd gevoel aan over hebt gehouden, ik heb dat helaas bij veel van mijn naaisels... :)

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Oh neen !!! Ik maakte die dus ook eens he, maar met het verkeerde patroon uit het boek zelf (stom stom stom). Ik kon mezelf toen ook wel iets aandoen, maar ik had er alle vertrouwen in dat het downloadpatroon wel ok zou zijn ... Het ergste van al is, ondanks het feit dat ik mijn versie ondertussen ook draagbaar maakte voor de jongste zoon, wil hij het absoluut nooit aan, precies alsof hij het echt een spookhemd vindt ... en dan baal ik nog meer omwille van het prachtstofje dat ik eraan verspilde. Ik vind balen echt heel erg op z'n plaats, vooral als ik hier even mag meedoen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Yes, absoluut, samen balen is the best. Op samen euforisch zijn na dan ;). Jij maakte een in die leeuwenstof van cloud9, toch. Das echt helemaal zwaar balen!

      Verwijderen
  28. Ocharme! Het zijn prachtige hemdjes als je ze ziet op je foto's, maar zo frustrerend als ze niet worden wat ze moeten zijn van maat, kapgrootte, ... Ik maakte al vaak het gingerbreadhemdje, en moet zeggen, ik maak ook telkens 2 à 3 maten groter dan de leeftijd van mijn kids... En toen dacht ik, oké, de maatjes zijn wat aan de kleine kant, dus ik doe hetzelfde voor de dochter haar kleedje, maar dat was echt een pak te groot dan, want die meisjesmaten bleken wel op maat te vallen... Dus inderdaad bij dat boek niet zomaar eventjes opmeten, patroon tekenen en stikken helaas ...

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Ai toch, dat is echt om mee te huilen hé als je zoiets voor hebt...
    Ik heb op 29 en 30 december tot een kot in de nacht aan mijn "perfecte oudejaarsavond outfit" gewerkt. Ik moest gaan werken en had dus maar enkele uurtjes 's avonds.
    Uiteindelijk heb ik iets anders aangedaan, het kan soms toch zo tegenvallen hé. ;-)
    Kop op, het volgende projectje zal weer perfect zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  30. 't is echt super, super knap, maar ik denk niet dat ik er ooit aan ga beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik heb het boek wel, maar eigenlijk nog niet veel iets uit gemaakt.

      Verwijderen
  31. och echt, ik heb nen hekel aan dat boek, al kan ik het niet laten er ook soms iets uit te maken :D Maar ruim vallen? Dat is te zien welk patroon! Elk patroon moet ik 2 maten groter nemen voor mijn dames, behalde die jurk met geknoopte schouders, die is dan ineens ne patattenzak zelfs al maak ik hun gewone confectiemaat... Bizarre maten, dat boek!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Hihi... herkenbaar! Maar het resultaat mag er echt wel zijn hoor!

    BeantwoordenVerwijderen

Latest Instagrams

© sisko by mieke. Design by FCD.